Alle inzendingen over traan

Ik moest wat soebatten bij de bloemenzaak om de azalea te bestellen. De tranen stonden me in de ogen: verdriet om de ruzies en conflicten die nolens volens waren opgelaaid als een niet te stelpen vuur tussen mij en mijn beste vriendin. Het moest een mooie azalea worden in een fraaie,...

(voor Herman Brood (1946 - 2001)) Je bent geboren op 5 november 1946 in Zwolle. Je kreeg je eerste pianolessen in 1959. Je was zeer intelligent/hoogbegaafd, maar op de gewone school vond je geen aansluiting. Je was een non-conformist pur sang en op school klom je via een ruit naar buiten, naar...

De Maas gaat haar trage gang en stroomt rustig en gelaten bij Bokhoven. Een enkel schip vaart aan onze ogen voorbij, gedragen door het water. Restaurant "Het Veerhuis" biedt uitzicht op de rivier, maar vandaag stonden de rieten stoelen als het ware "werkloos" en ondersteboven op het terras....

Haar verwachtingen waren hoog Dus vroeg zij hem ten dans En ongewild ging hij mee Zij danste op een regenboog Een waas van liefde straalde zij uit Met rode koontjes en glimmende ogen Hij liep op hete kolen En vertelde haar later zijn besluit Haar tranen waren als een wolkbreuk Voor...

Als klein, katholiek, jongetje had ik een favoriet persoon in de bijbelse geschiedenis. Maria Magdalena, ik spreek die naam nog steeds eervol uit. Wat heeft die vrouw te verduren gehad, de goegemeente walste over haar heen en de elite had genoeg geld om haar te nemen. Haar nachten waren...

Mijn tranen hebben vaak gevloeid om de kwetsbare organen die zich schuilhouden in de borstholte. En om de dooraderde kwabben die daar zijn opgehangen en die de levensadem verschaffen, de zo noodzakelijke levensadem, de stroom die passeert, die het lichaam binnenkomt en die dit weer verlaat. De...

...titel niet meer voor iedereen is weggelegd. laat staan een mooie moot zalm. Ik kan nog net een blikje werpen op tonijn in zonnebloemolie, een traan laten om een potvis. Mijn dis met Kerstmis kost mij mijn goudvis, ik hoop dat zij mij zal smaken. Iemand interesse in een aquarium?

In de avond staat Woonzorgcentrum "De Kivitshorst" in de schijnwerpers. Stalen trappen staan tegen de gevel die voeren naar de hogere verdiepingen. De nieuwbouw is in volle gang. Eens was ik als vaste maar vrijwillige journaliste welkom in de zalen, kamers en gangen van "De Kivitshorst"....

Natuurlijk heb ik vrienden! Vrienden waar ik mee kan lachen, vrienden op het werk, vrienden waar ik eens gezellig mee op stap ga, vrienden waar ik af en toe eens een bakkie koffie ga drinken, vrienden waarmee ik het over de kinderen heb en dan heb ik nog vrienden waarmee ik het over van alles...

Ik sluit de deur achter me dicht, met een doffe klap valt hij in het slot. Mijn adem stokt, mij hart bonst. Het is in de namiddag, de klok wijst even over half vier. Het begint al te schemeren. Het zou niet lang meer duren, of de lantaarnpalen zouden aanfloepen. Dan zouden deze mijn silhouet op...

De zomer had vroeg ingezet en zich al warm betoond die dag en de avond, gelardeerd met de silhouetten van de oude bomen in mijn wijk, legde zich nachtblauw over de wereld toen ik een paar brieven ging posten.... Al eerder was een kat met een grijswitte vacht en een bandje om de lieve nek die...

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat...

Mevrouw gaat nog altijd iedere week naar het graf van "ons Angelique" aan de Hoflaan en ook vandaag, als ik haar ontmoet in de bus, staan de tranen haar in de ogen. Ze draagt echter de groen/oranje carnavalssjaal, naar eigen zeggen "om er toch maar iets van te maken". Ook heeft ze een grote,...

...armen en misdeelden, ondanks haar overdreven dure vakantieadressen, ondanks haar icoon van de eeuwige, zoetsappige traan. Ben je bang voor een extreme dichter? Ik word later ook een koning hoor!...

Eens schonk je mij het schilderij met de vogels (zijn het kraaien; zijn het raven?) omdat je vermoedde dat het mijn lievelingsvogels zijn. Als kind naast jou observeerde ik de dieren al graag. Nu, ten tijde van onze felle strijd die ik zozeer had willen vermijden, wekken de afbeeldingen mijn...

Heel langzaam trokken de nevels op. De damp, die boven verschillende continenten en oceanen had gehangen, vervluchtigde. Toen de contouren van de zeeën en de landmassa's weer geleidelijk opdoemden uit de sluier die boven de planeet had gehangen, zag ik dat het aanzien van de aarde grondig was...

Een kwiek vogeltje van helder, doorzichtig glas schonk je mij, mijn liefste, nu grijsharige zuster. Ik weet, ik besef terdege wat je mij ermee wilt zeggen. Het kunstvoorwerpje vormt voor mij de bekroning van onze zusterliefde na de roerige, turbulente tijden met de vele onderlinge botsingen die we...

Het is middernacht. Weer vestigen mijn ogen zich op het zwarte asfalt van de snelweg en op het wazige, grillige, rode en groene spiegelbeeld van de stoplichten bij de kruising die ik zo vaak gepasseerd ben. De slaap, de zoete, verkwikkende slaap, die de ledematen lamlegt en de geest verdooft, wil...

....en daar trok die stoet, die tot melancholie stemmende optocht die de tranen naar de ogen doet wellen, nog door de straten, een kennelijk laatste reminiscentie, een armzalig restant van het enorme, gigantische drama dat zeventig jaar geleden de wereld bijna vernietigde en verscheurde. In de...

We gingen weer eens naar de supermarkt..... Van te voren viel er veel te regelen; we moesten de bon van de voorgaande keer inspecteren en de stekkers moesten uit de stopcontacten, de tussendeur moest dicht, de rolstoel moest uitgeklapt en klaargezet worden en mama moest erin plaatsnemen; de jas...

Ben ik dan niets waard? Zouden ze me zo kunnen laten vallen? Meenden ze het? Tranen puilden in mijn ogen, maar vooral voelde ik de haat die door mijn aderen stroomde. Boosheid, vooral tegen mezelf. Maar meer dan dat, agressie. Ja, het was agressie. Ik heb geen bescherming meer nodig. Ik hoef geen...

...in de dolomieten pinkte ik zelfs een traantje weg bij heal the world. Mijn kinderen zongen met je mee. Het traantje overrompelde me. Het was een verwarde traan. Maar niemand zag het, ik droeg mijn zonnebril donker strak voor mijn ogen. I could feel it, Michael! Ik voelde het! En de kinderen...

Lang geleden wist men het al, geef het volk brood en spelen (voor mij graag ook nog een borrel en rokertje), op stand weerstond men toen opstand en weerstand. Geschiedenis herhaalt zich, net als mode, 2012 wordt een prachtig sportjaar en voedselbanken geplunderd, retrovesten en paarse broeken...

...vertrouwd en al mijn lief en leed, al mijn zorgen en angsten, iedere glimlach en iedere traan uitte ik hier, in Tilburg!

Ik beschouw mijn lichaam, mijn al op vele verschillende wijzen aangetaste lichaam, mijn zo dierbare en unieke bezit dat men nooit kon liefhebben en mijn tranen vloeien; de opgezwollen blauwe aderen, prominent op de verouderde handen, de neerhangende, tedere lobben van de borsten, de kwetsbare...

...zag de kleurling, dat de man naast hem een traan weg pinkte. Hij zei: ''Waarom ben u ineens zo verdrietig?'' ''Mag ik u wat verklappen mijnheer'', zei Gerrie. De kleurling keek hem verbaasd aan. ''Ik ben een homo.'' Tot verbazing van Gerrie pakte de kleurling zijn hand en...

afreageren, als een scholier die columbine niet af gemaakt heeft, zonder aanziens des persoons afknallen, columbine toch doorlopen, eventueel met rode ogen maar geen tranen, het vizier scherp gesneden naar het zwaktebod van de medemens, ik vlieg op en in flatgebouwen, ik trek de stekker er uit op...

...op het vlakke land ben ik zeker geen dijk. Ik ben geen ster en ook niet de maan, en onder een te felle zon laat ik soms ook een traan. Ik ben noch het water, noch het vuur. Maar ik ben heerlijk mezelf, ook al ziet men mij niet staan.

Ik ga morgen afscheid nemen van mijn oudste broer, samen met de andere broers en zusters steken we er de fik in. Cremeren dus. Afgelopen avond kon iedereen, die dat wilde, gebalsemd fysiek gedag zeggen, volgens zeggen lag hij er minzaam glimlachend bij. Ik wil hem niet meer zien, in mijn hoofd...

Ik vond de uitzending van 'Pauw en Witteman' (12 oktober j.l.) met de verbazingwekkend liefdevolle Ingrid Betancourt intrigerend en ontroerend. Ik genoot van haar stem en de zendtijd die zij kreeg, de tranen stonden in mijn ogen, wat een moedige en belangrijke vrouw. Ik was al woedend dat ze...