Hartenkreten

Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in hu...

Jaja, midden in de nacht is code rood aan de orde, een kleur die je qua weer niet meteen prettig vindt natuurlijk, mits je de weg op moet, maar veel mensen hoeven - en kunnen dat niet, immers is er (gelukkig) nog steeds een avondklok. Zou er ditmaal iets meer sneeuw vallen? Ik hoop van wel, want het...

De sneeuw die we verwachtten was nog niet gekomen op een stille en rustige zaterdagmorgen en na mijn bezoek aan de wekelijkse markt bevond ik mij weer bij de halte van lijn zeven.... Ik ontmoette deze keer geen mensen maar misschien is het hoe dan ook beter de mensensoort te schuwen..... Een b...

Mijn valse, onechte vriend! Jouw stralende glimlach op de foto die ik altijd nog bewaard heb,en die ik eens zo vereerde, is mij verworden tot een valse, gemene grijns nu ik mij als een slang kronkel om aan jouw vuile machinaties en leugens te ontsnappen. De bitterheid regeert mijn hart waarin het h...

Voor jou, in de gele bepakking, elke dag opnieuw zet je je leven op het spel. Elke dag weer, rijden jullie op en neer, of het gaat om een ongeluk of verplaatsen van een coronapatient, je staat er altijd Als er het noodnummer wordt gebeld, rij je met sirene en blauw licht, iedereen gaat opzij, zoal...

De taxi, die daarvoor wordt ingezet, is in de morgen gekomen. Zij haalde meerdere personen op en bracht ons door Tilburgse straten waar ik vele voetstappen heb liggen. Ik herken die van vele voorgaande gelegenheden rijdend naar Zorgcentrum "De Reijshoeve" (in de wijk "Reeshof") dat ons verwelkom...

Het kleine televisietoestelletje dat uit het bezit van mijn overleden moeder stamt en dat mij daarom dierbaar is, brengt tot op de dag van vandaag nog een muziekje voort; zachte, melodieuze klanken, die ik niet nader kan definiëren omdat het nooit tot mijn gaven behoorde vast te stellen welke instr...

Een afbeelding van deeg, een bak met geschilde appels en de mededeling dat: men bezig is...even ervoor, een afbeelding dat: er een heerlijk ogende boterkoek gebakken is, oei dat is wel heerlijk en terugdenkend aan een schoonmoeder die kon bakken als de beste proef ik het al....maar: verschillende me...

Haar schitterende uitstraling, charmes en schoonheid; geen verdiensten maar een pluspunt en haar trots springen de beschouwer in het oog vanaf de portretfoto.... Zoals mijn vader, de man die zij huwde, het "Aude sapere" en de "Clarté Francaise" hoog in het vaandel droeg, zo was haar devies: ...

"Ter gelegenheid van de Crisis" zijn bij de ingang van ons ziekenhuis computers opgesteld waarachter jongelui hebben plaatsgenomen voor de desinfectie. De tekst op het scherm luidt: "Mammografie 11.00 uur". Ik word verwacht en ben welkom .Bij de balie van de Afdeling Radiologie is het een ko...

Met gekruiste vingers denk ik, het zal toch niet 1 van 3 zijn? Liever niet maar voor het zeggen heb je ‘t niet, immers komen alle goede- maar ook de meeste nare dingen in drie, dus met gekruiste vingers ( nu niet natuurlijk want tikken met gekruiste vingers is geen doen) duim ik nu. Nee ook niet m...

Ik moet eerlijk toegeven: de dames die aan huis kwamen in mijn goede, oude ouderlijk huis en die daar hartelijk ontvangen werden, zoals daar waren de huishoudelijke hulp en mijn vriendinnen, vonden mijn vader wel degelijk een charmeur. En geheel in overeenstemming hiermee was hij er zelf ook wel bli...

....en zo hadden mijn goede, liefhebbende ouders mij het speelgoedbeertje geschonken. Op die oude zwart-witfoto staat het afgebeeld op de leuning van het goudkleurige bankstel dat onze woonkamer sierde. Het beertje dat mij zo dierbaar was moet klanken hebben kunnen voortbrengen want in later jaren...

Mijn beste vriendin had een wandelroute voor ons uitgezet in ons Landschapspark "De Oude Warande" (ons Sterrenbos waarin alle wegen naar haar centrum leiden) en aan de hand van de cijfers op de paaltjes doorkruisten we het gebied en wandelden we langs de hockeyvelden, eerder bezichtigd met een and...

De man; nee, niet de man; de tweeënzestigjarige jongen die mijn broer is, staart met ondoorgrondelijke, redeloze ogen naar een smurfenfilm. Zijn thuis is sinds jaar en dag het kleine appartementje in de inrichting waar zijn luttele bezittingen; zijn speelgoed verborgen zijn achter de deur van e...

In die jaren, de jaren waarin ik de lagere school bezocht, waren we thuis geabonneerd op een jeugdblad, genaamd de "Fix en Fox" De kleurige stripfiguren spraken tot de verbeelding van mij en mijn zusje maar bovendien bevatte het weekblad extra bladzijden met afbeeldingen van sterrenstelsels, dinos...

OP Z’N KOP de wereld staat op z’n kop en wij raken wij er nu echt ondersteboven van? * * de wereld staat in allerlei opzichten op z’n kop: steeds meer extremere klimaatveranderingen en vervuiling – en geestelijke vervuiling: zie de rellen in ons land. Iedereen spre...

De dansschool was gevestigd aan de Korvelseweg. Het zaaltje lag enigszins verscholen, een eindje van de straat af en was te bereiken via een binnenplaats. Ik was in die tijd nog mooi en jong en droeg de rozerode tafzijden jurk en de schoenen met de plateauzolen waarover ik bijna struikelde en wa...

Bij een bekende drogist had ik dit keer een boekje op de kop getikt met veelbelovende kaft voor mijn broer. De kaft vermeldde: "Efteling, wereld vol wonderen". Mijn broer houdt immers zo van "De Efteling". Bij nadere inspectie en inzage bleek het boekje blanco bladzijden te bevatten in tegen...

Een enorm lawaai klonk door het huis, bij binnenkomst, eventjes naar de brievenbus gelopen en bij terugkomst overvalt het enorme lawaai. Kanonnen, waar komt dat vandaan? Al te lang hoef ik niet te zoeken, als op verzoek gaat de badkamerdeur open, vanuit het niets dus. Stukje bij beetje gaat ie verde...

Ze had altijd zo graag gewandeld en de arts die haar terecht had verklaard na de operaties die de sieraden van haar vrouw-zijn hadden verwoest maar niet haar moreel en moed "u is niets bespaard gebleven" had haar geadviseerd veel te wandelen en ze had dit voorschrift in de praktijk gebracht. Stilz...

Op de snelweg naast mijn huis komt het verkeer sinds jaar en dag aanstormen. In de nacht lichten de koplampen op, de auto's passeren en vervolgen hun weg. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar; een kort moment van licht tussen oceanen van eeuwige duisternis? Nu heb ik nog niet eens gesproken over...

Verbijsterd luister en kijk ik naar het nieuws, eh, kijken en luisteren we samen naar het nieuws moet ik zeggen. De avondklok wordt toegelicht met de acties die we dan niet mogen uitvoeren. Het is hartstikke duidelijk althans voor ons, een probleem is het evenmin, we weten immers niet beter en wille...

Het is nog koud in januari. Mevrouw heeft haar rollator geparkeerd bij de halte van lijn zeven. Ze gluurt als verdwaasd boven haar mondkap uit. De chauffeur van lijn zeven spreekt haar aan: "Hoort u mij, mevrouw?" De dame zou zijn moeder kunnen zijn. Mevrouw stapt in en neemt naast mij plaats. ...

Ze keken zo vreselijk goed uit, letten zo heel erg goed op, waren toppers op het gebied van hygiëne, echt waar! Niemand had dan ook verwacht dat juist hij, op advies van zijn baas, net als alle andere medewerkers getest zou worden en dat de uitslag positief was! Dat was schrikken, oh natuurlijk had...

In vorm van vrij gedicht: Het vernuft de speurzin en vaardigheid van een dievenbende oogsten soms ongewild bewondering en zin dit ook te hebben ofschoon met slechte bedoeling tot verfoeilijk doel aangewend mocht deze kunde de wereld dienen zich geven aan mensen rondom het lel...

De lobben, die mij mede tot vrouw stempelen, die neerhangen en die als halve citroenen en bekroond door de kwetsbare, fragiele speldenknoppen van de tepels op mijn bovenlichaam rusten, betast en onderzoek ik, overigens zonder sensuele of "erotiserende" bedoelingen, maar ze geven hun geheimen niet ...

Ze waren met zijn tweeën gekomen; de medewerkster van de welzijnsorganisatie en de jongedame die zich "Laura" noemde. Mevrouw ging meteen maar "autoritair" aantekeningen maken op een notitieblok over mijn dagelijkse bezigheden; waarom, met welk doel? Nu, wegens de massahysterie en de kuddementa...

Ze draagt haar grijze, dunne haar achterovergekamd als een helm en haar gezicht is doorgroefd met diepe lijnen. Haar uiterlijke onvolkomenheden symboliseren haar wijsheid, ontwikkeling, overwicht en levenservaring. Ze is zes jaar ouder dan ik en is geboren in het jaar 1947, kort na de grote were...

Het televisieprogramma "Rail Away" van de EO behoort zeker tot mijn favoriete programma's. In de landschappen die aan het oog voorbijtrekken; de steden, de gebergten, de rotspartijen, de vlakten, de weiden, de zeeën en meren aanschouwt men een lieflijkheid en een idyllische wereld die overigens ...