Hartenkreten

Bij de grote, mooie, nieuwe zaak van de "Aldi", in het lage gebouw hier op de hoek dat geruime tijd geleden verrezen is, had ik bescheiden ingekocht: wat koffie en kaas; vruchtensalade. De rij bij de kassa was niet lang en eenmaal daar gearriveerd bood ik mijn inkopen en mijn pinpas aan en wilde i...

Blankheid te midden van kleurrijke bloei heeft een eigen sterke taal en bekoring. De zon schijnt over witte tulpen, schenkt de dag tere dansjurkjes. Ergens aan de statige Molenlaan toont zich de lentetrots van eiken- en beukenbos. Bosanemonen bloeien in de drukte van een kleine stadstui...

Destijds zat ik in de ruimte met de geel-gesausde muren een groot deel van de dag met de telefoon in mijn handen, dat wil zeggen op momenten waarop ik niet de toetsen van de typemachine aansloeg. Mijn ambities waren echter groter en meeromvattend. De studie lokte en lonkte. Hoopvol wachtte ik ...

Er waren: Wilfried, Paul, Ludo, Emil, Martien; er waren Louise en Mariet. Hoewel studenten aan onze universiteit waren we in die tijd nog kinderen, nauwelijks ontsnapt aan onze turbulente puberteit; nog maar net aangetreden in de collegebanken. Onder het lamplicht kwamen we bijeen in de studenten...

De Conradhof in Tilburg is ook via een "sluiproute" wel te bereiken want vele wegen leiden naar Rome.... Mijn nagels die als het ware getekend zijn door schilderijen van moderne kunstwerken moeten weer "bijgewerkt" worden en in het kleine kamertje op de eerste verdieping dat bereikbaar is via een s...

Ik moest een omweg maken om de ingang van onze befaamde LocHal te bereiken. Stoere, gehelmde heren waren her en der bezig in de omgeving met onduidelijke werkzaamheden en het asfalt was grijs en nat. Gearriveerd op mijn bestemming via de achterdeur zag ik dat op lange tafels veel mooie oranje-rode p...

In haar zeer getormenteerde jeugdjaren, toen zij in dienst was op Kasteel "Vaeshartelt" in Zuid-Limburg, had zij de hond gekend die men "Obri" noemde, een forse, zwartharige Rottweiler. Toen de kasteelheer zich misdadig had vergrepen aan zijn echtgenote, was zij gevlucht van het kasteel. Zij w...

Wat is de Veluwe Rijk aan groen Aan afwisselend groen Aan vergezichten Aan weidse vlakten Aan natuurlijke glooiingen Wat heb ik lekker gefietst Wat heb ik goed gelopen Wat heb ik enorm genoten Van ook die koffie to go Van dat appelgebak to go Van dat vaste zitje met rugleuning Ik k...

....en zo, Vader, luisterden wij samen naar die muziek, op die zaterdagmiddagen in die achterkamer van mijn goede, oude ouderlijk huis. De platenhoezen, nog in mijn bezit met daarop die legendarische namen en die kleurrijke afbeeldingen die zozeer tot de verbeelding spreken, lagen op tafel en als he...

Het is zonder meer waar dat je al je verfijnde, kunstzinnig verantwoorde voorwerpjes uitstalt voor je ramen. Maar je deur is hard en vijandig afgesloten; deze biedt niemand toegang. En zo loop ik door de straten en beschouw ik die merkwaardige universa van de mensen; alle verscheiden; alle uniek. ...

Het merkwaardige paar, man en vrouw, gewikkeld in een duistere, dan wel florissante liefde die mij ontging en die ik bezwaarlijk kon peilen, bewoonde nog altijd het flatje op de bovenste verdieping. Noodgedwongen moest ik er aankloppen wegens verlies van mijn sleutels. De grote eettafel die de he...

De psychiatrische patiënten zitten bijeen in kennelijke en ogenschijnlijke verdwazing en neerslachtigheid, uitgeblust, afgeschreven, op hun laatste station gearriveerd. Wie hun woning betreedt, verliest alle hoop; de hoop; de heilzame gave, het geschenk en het ultieme soelaas van de weldadige hoopv...

Lang had ik in de rondte gedrenteld, steeds weer de voordeur naderend, die hardnekkig voor me gesloten bleef. Het speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enke...

...en in die langvervlogen tijd, die tijd van onze jonge jaren, toen we God nog in ons hart droegen, die tijd van onschuld en kameraadschap waarnaar ik vaak zozeer verlang en die nooit meer terug zal komen, verzamelden wij de speldjes die we haalden bij de diverse winkeliers en we prikten ze op een ...

Wat is de Veluwe Rijk aan groen Aan afwisselend groen Aan vergezichten Aan weidse vlakten Aan natuurlijke glooiingen Wat heb ik lekker gefietst Wat heb ik goed gelopen Wat heb ik enorm genoten Van ook die koffie ‘to go’ Van dat warme appelgebak ‘to go’ met slagroom Van dat ho...

Zalig Pasen. Mam, we zijn in contact geweest met een positief besmet persoon, tenminste je kleindochter dan en ik voel me niet lekker...tijdens het beeldbellen zie ik een kind met dikke waterige ogen die wit ziet, ik heb spierpijn en ben zo moe...morgen moeten we gaan testen, zegt ze nog. Kleindoc...

De ambulance die ik had besteld was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd. Dez...

Vertrouwen is in en buiten de politiek na ‘kwetsbaar’ mogelijk het meest vaak gehanteerde begrip in onze taal onder druk van de pandemie. Of Corona in de brei van verwijten in de actuele politiek een rol speelt, lijkt vaag. Maar het speelt wel degelijk mee. Emoties, extra druk en haast, kortere ...

Een vermoedelijk Zuid-Amerikaans, dan wel Afrikaans tafereel, bestaande uit langwerpige, kleurige, platte boten waar gekleurde mannen zich om verdringen, tekent zich af op een grote wandplaat achter een "balie" in het Twee Steden Ziekenhuis. Ik ben gekomen voor mijn long-injectie maar ben zoals...

Ijle, witte berkenstammen tekenen zich in de verte af. De avond valt en een late zon zet de bomen in een schemerachtig licht. De narcissen die mij al begroetten bij mijn vroege komst in deze woning staan weer te pronken met hun licht- en donkergele kopjes. De vogels die zijn teruggekeerd, bevolken d...

Het was in het jaar 1971, toen ik nog een kind was, een groot kind van negentien jaar, dat ik aantrad, samen met zeventig medestudenten, om de academische studie in de psychologie te gaan volgen; een radicaal misplaatste keuze. In de lage barakken van wat men toen nog noemde: "De Katholieke Hogesc...

Het viel niet te ontkennen dat het aardige jonge studenten waren die de belastingaangiften behartigden. Zij "zetelden" in een omvangrijk lokaal van "Wijkcentrum West" waarin ook ooit gymlessen plaatsvonden en een kunstzinnige muurschildering herinnerde aan jeugdig enthousiasme. Een toch wel wat ...

Aan mijn raam bungelt nog altijd het gazen hartje dat danst in de warme lucht die opstijgt vanaf de centrale verwarming. Eens schonk je het mij; uit hartverbondenheid, uit zielsverwantschap? Ver ben je; verder dan ver; de dood heerst in mijn hart. Mijn beige gordijnen zijn eveneens het geschenk ...

Het prieel vóór onze "Hasseltse Kapel" is gesierd - zoals ik eerder meldde - door lieflijke viooltjes, door oude lantaarns en door triomfantelijke, eerbiedwaardige eiken. Eiken, die hun kruin tot in lengte van dagen welwillend, liefdevol en zelfs vergevingsgezind uitstrekken boven de arme Tilbur...

Ik ben er stil van geworden Levende Pieter 23 zetels met eigen partij Dode Pim had er daadwerkelijk 26 Een emotionele politieke aardverschuiving Ik ben er stil van geworden Wel zo toepasselijk bij aanvang van de stille week Waarin Christus bespot, geslagen en opgehangen werd Waar Pieter, mi...

De allerliefste vond toentertijd al dat ik te eenzaam was en ze had alles voor me over, dus ze wilde iets voor me doen. Ik bewoonde een onderkomen in het zuidelijke gedeelte van de stad waar ik toch wel blij mee was maar de eenzame kan niet voorkomen dat de muren weleens op haar afkomen. En dus v...

De heide wachtte al op ons. Ze lag met haar paarse pracht, met haar boomgroepen en grafvelden uitgestrekt tot aan een verre horizon en weer doorkruisten we haar, via het "schelpenpad" dat diep in haar doordringt. Het voorjaar was nog koud maar mijn hortende en rochelende ademhaling kon ons nauweli...

De "Hasseltse Kapel", onze oude Tilburgse kapel uit het jaar 1400, bevindt zich als het ware in een oase. Zij is merkwaardig gesitueerd zo vlakbij het "medisch bolwerk" dat het Twee Steden Ziekenhuis vormt en ook vandaag de dag is het er een komen en gaan van vele devote Tilburgers. Het klassi...

In de advertentie in onze plaatselijke krant had men verzocht om "geroutineerde typistes". Met ogen op steeltjes, krampachtig, verstijfd, gekleed in de zelfgemaakte geel met zwart geruiten jurk maakte ik in dat lang vergeten jaar kennis met de Chef Personeelszaken van het "Hoogheilige" Bureau V...