Alle inzendingen

Mijn tante vertelde dat haar kleindochter als lifeguard werkte. Hoe stoer is dat? In Zeeland maakte ze deel uit van een reddingsteam aan de kust. Afgelopen weken hoefden de strandwachten van de Reddingsbrigade zich trouwens niet te vervelen: er was een record aan reddingsacties. Je zou er bijna voor solliciteren, als het niet betekende dat je nat…

Van twee heren van wie bekend is dat ze weinig ophebben met democratisch gedachtegoed en die beiden in de gevangenis horen (de een vanwege een poging tot staatsgreep, de ander o.a. wegens oorlogsmisdaden) kan je weinig positiefs verwachten. Het doet pijn om te zien hoe Trump Poetin in Alaska vereert met een applausje, een handjeklap en een ritje in…

De zomerdag ademt een milde, feeérieke en rustgevende sfeer. Een witte, houten bank op het Pieter Vreedeplein met gestileerde spijlen biedt mij ruimschoots plaats Een bonte, prachtig gedessineerde duif, als het ware een oorlogsinvalide onder de dieren, met een stomp, gehandicapt pootje komt verlangend aangehipt En inderdaad werp ik hem of haar…

Het was een tijdschrift met merkwaardige, esoterische, maar kunstzinnig verantwoorde patronen. Met zwart-wit-foto´s van gordijnen, wandkleden, place-mats en tafelkleden. Het werd eens per maand bezorgd. Onze moeder had het besteld om aan de creatieve verlangens van haar dochters tegemoet te komen. De gymnasiale studie werd te zwaar. Deze deed teveel…

De deftige, ongenaakbare en supersexy markiezin Angelique van Vredenburch tuurt wat uit een raam in haar kasteel Beverweerd in Werkhoven. Zij kijkt of haar minnaar Laurens Repelaer aan in aantocht is. Dat is niet het geval en dus ploft zij in haar bank terug. Zij geniet van haar 1762 Gautier Cognac en haar Gurkha Black Dragon sigaar. 'Niets voor hem…

Terwijl mijn leven zich met razende vaart had voortgespoed langs een duister, onherleidbaar parcours had mevrouw altijd de witte villa, een van de villa´s die de drukke Bosscheweg flankeren, bewoond. Altijd was ik onwetend geweest omtrent haar wellicht eveneens heilloze en desastreuze leven dat zij nog altijd alleen in het grote huis met de vele kamers…

Deze vakantie was ik in Denemarken op de top van de Himmelbjerg in Denemarken. Net als Nederland heeft Denemarken geen bergen en de Himmelbjerg is met zijn 147 meter niet eens de heuvel die het dichtst bij de hemel is, maar er moet gezegd dat de heuvel een prachtige naam heeft. De heuvel wordt ook flink bezocht. Toen ik er kwam, wandelend vanuit…

Het is uiterst vervelend als kleine partijen (te kleine partijen) zich ook nog eens op gaan splitsen (PvdD) of hun lijsttrekker laten vallen (DENK). Ik ervaar Stephan van Baarle als een adequate vertolker van het gedachtegoed van DENK, maar het lijk erop dat hij het bos is ingestuurd door een inadequaat optredend bestuur.…

Onze Stationsstraat, die zich uitstrekt tussen de Spoorlaan en de Nieuwlandstraat, heeft op een zonnige voorjaarsmorgen, die de panden in een bescheiden, bleek licht zet, toch wel iets van een grootstedelijkheid die aan Wenen, Parijs of Praag doet denken, maar die Tilburg in haar haveloze buitenwijken nauwelijks bezit. Links van mij aanschouw ik…

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse. Mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw T die mij is toegewezen…

De ondertitel van dit hoogst vermakelijke boek uit 2022 luidt 'Een avontuur op Salina'. Het is geschreven in de Corona-tijd en dat is goed merkbaar, want Joost bevindt zich in quarantaine op het vulkaaneiland Salina, dat vlakbij Sicilië en de Stromboli ligt. Joost wil bewijzen dat de vissen van Salina van poëzie houden. Hij wil een vis vangen met…

Opnieuw ben ik naar de gebouwen en naar de weiden gegaan, waar ik eens de liefsten heb moeten afgeven, heb moeten overgeven aan vuur en aan aarde. De zalen zijn mij nu bekend. Ze zijn opgesierd met parafernalia die bezwaarlijk kunnen dienen om het leed te verzachten. Er zijn velen komen opdagen voor de lezing over rouwverwerking. Ik neem plaats…

Het dappere Israëlische leger heeft een nieuw dieptepunt weten te bereiken. Telkens wanneer je denkt: dieper kan een staat niet zinken in het morele moeras van moorden en uithongeren weet Israel nu met een gerichte aanval op een perstent een zestal journalisten te vermoorden: gruwelijk. Buitenlandse journalisten zijn niet welkom: ze mogen Gaza niet…

Deze week kan voor de Amerikaanse president Trump belangrijk worden, omdat hij Poetin, dictator van Rusland, gaat ontmoeten in een poging vrede te stichten. Europa is er bang voor dat Trump de belangen van Oekraïne en dus van Europa gaat verkwanselen. Deze vrees lijkt mij gegrond omdat je gerust kunt aannemen dat Poetin een uiterst bedreven politicus…

Het moment is niet ver weg meer dat de hun gewicht in goud waard zijnde paarden en ezels van Gaza door Israël een bordje omgehangen krijgen met daarop: `lid van Hamas'. Want dat is zo onderhand het sjabloon-excuus waarmee het zich het recht toeëigent alles en iedereen in Gaza uit de weg te ruimen. Na een cirkel om een vermeende Hamas-aanhanger getrokken…

De bij mij zo sympathiek overkomende misdaadjournalist van de Telegraaf Mick van Wely is ontslagen wegens grensoverschrijdend gedrag. Hij heeft een bericht aan een vrouw - die hij kende vanwege zijn werk - met grensoverschrijdende voorstellen gestuurd. Niet professioneel dus. Mick heeft gestudeerd aan de Universiteiten van Pécs (Hongarije) en Groningen…

In de herhaling op maandag: totdat een nieuw proces zal plaats vinden. --------------------------------------------------------------------------------------- De juridisch zeer geschoolde dames en/of heren van de Hoge Raad laten het vonnis in zake de Arnhemse Villamoord voor wat het is. Mensonterend. Motivatie: Het Arnhemse hof had zich ooit gebogen…

“Bjarne weet jij een leuke naam voor een hond?” Bjarne keek verbaasd naar Astrid, want hij wist niet dat zij een hond had. “Een hond, wat voor hond, heb jij een hond dan?” “Ja een ruwharige teckel van vier maanden, ik heb nog geen naam, weet jij geen leuke naam, het is een reutje.” Bjarne was verbaasd, hij dacht altijd dat Astrid meer een kattenmens…

Ik doe open. Er staat een man voor me in een wit pak, van top tot teen bedekt. Alleen zijn ogen kijken me aan, koel en helder, vanachter het gaas van een rooster. Een fractie van een seconde denk ik aan sciencefiction. Even ben ik van mijn stuk gebracht. "Dit is dus mijn beschermpak," zegt Stefan. Ik stap opzij en hij loopt via de keuken naar de…

Tweeënzeventig jaar geleden, in 1953, vocht ik mij een weg naar het levenslicht vanuit de donkere, veilige cocon van de baarmoeder. De bevalling was zwaar en moeilijk geweest. Mijn vader riep er pas op het allerlaatste moment Dr.E. bij. Hij vroeg waarom hij hem niet eerder had opgeroepen. IJlings werd ik vervoerd in een glazen kistje naar het E.Ziekenhuis…

Het was een vroege zondagochtend in een herfstachtige zomer. De vrouw was moeizaam opgestaan na een veel te korte nacht. Het was nog geen half zes en buiten werd het langzaam licht. Graag had ze nog even blijven rusten, maar de onrust in haar hoofd had andere plannen. Na de late nachtwandeling was het nog te vroeg voor een volgende wandeling met haar…

Als men wandelt over de Tilburgse Spoorlaan kan men als men wil een blik werpen in een merkwaardige binnenplaats. Daar bevindt zich tegen een witgekalkte wand een lantaarn Misschien herinnert men zich een dergelijke lantaarn eens aanschouwd te hebben als een illustratie bij een verhaal, sprookje of novelle die men eens las in een ver verleden…

Het leven is niet makkelijk. Misschien moet je alle verwachtingen, zelfbeelden en zelfnarratieven laten varen om echt in het moment te leven. Zen-boeddhisme, een mix van taoïsme en boeddhisme met de typische Japanse meedogenloosheid, is één manier om dat te doen. Ik kan mijn gedachten soms niet synthetiseren, omdat ik alles in één keer wil bevatten…

(voor María Raquel Adler (1899/1900 - 1974)) Jij bent geboren op 12 oktober 1899 of circa 1900 op een boot in de Argentijnse Zee. Jij zei zelfs dat jij in 1910 was geboren. Op een terugreis vanuit Europa is jouw moeder van jou bevallen. Jij had Joodse immigrantenouders van Duitse en Roemeense afkomst. Jij had twee broers, waarvan er één op zijn 19…

Ze reden zuidwaarts, achter het zonlicht aan. De gringo rookte met één hand en schakelde met de ander. Zij had haar benen op het dashboard, roze teennagels, het soort dat zegt: 'Zeg er dan wat van.' ‘Denk je dat we ooit stoppen met vechten?’ vroeg ze. ‘Nee.’ ‘Mooi,’ zei ze. ‘Dan is het echt.’ Bij het tankstation kocht zij mango­limonade…

De politiek machteloze Wilders wil met provocatieve bedenksels op sociale media aandacht voor zichzelf én zijn pogingen de asielvraagstukken zo hoog mogelijk op de politieke agenda te krijgen. Het verstandigste is hier géén aandacht aan te besteden en er ook geen bewering aan te wijden.…

Op de dag waarop opnieuw onregelmatigheden in haar borst waren aangetroffen, had zij een groot, wijnrood kussen aangeschaft voor negenenveertig euro voor Binky, een klein hondje en haar enige kameraad. Het was een koninklijk kussen en Binky lag er pontificaal op, als een vorst, met uitgestrekte poten. Zijn vacht draagt een patroon van zwarte en bruine…

De 19-jarige blondine Liliana Chapelle is een begrip in de turnwereld van België. Het is zo goed als zeker dat zij in 2028 naar de Olympische Zomerspelen in Los Angeles gaat. Daar zal zij bij het onderdeel Gymnastiek een grote kans op een medaille maken. Volgens haar turntrainer en coach Willibrord Stier kan zij makkelijk de gouden medaille halen, maar…

Het is een gewoon lampje, maar eigenlijk zo eentje die je in een noodpakket zou kunnen stoppen want: hij hoeft niet op stroom en dat is heel handig! Gewoon een lampje wat je wel eens koopt - waarvan je later zegt- rare aankoop, of: toch handig zo’n lampje…daarom staat ie hier dus al jaren, een simpel lampje en hij brandt: op batterijen…..maar ja, die…

Onlangs las ik het boek met de titel: ‘Ik moet, het is mijn roeping’. Het is een politieke biografie van Pieter Jelles Troelstra. De schrijvers bespreken de vraag of het nog wel gepast is een boek over deze man te schrijven. Wat zou relevant zijn voor hun tijd, het boek kwam in 1981 uit. Maar wat is nu nog relevant, bijna vijfenveertig jaar later…