Verhalen over overlijden

Het proza is een fragment uit het boekje KLEINE VLINDER. KLEINE VLINDER is geschreven in de vorm van een fictieve brief. Annemarie van Galen, een vrouw van ong.50 jaar blikt terug op de dood door een verkeersongeluk van een ,,hartsvriendinnetje." Toen het gebeurde waren de meisjes 13...

Prins Thomas was nog maar vijftig jaren oud maar was erg ziek. Hij was als de dood voor de Dood. Wat de dominee hem ook vertelde over de Hemel, het leek hem onbetrouwbaar en onwerkelijk. Het ergst leek het hem te moeten stikken en langzaam en angstig te moeten sterven. Hij liet zich adviseren hoe...

Het moment dat de lucht siddert, net voor het onweer losbarst. Dàt is de beste omschrijving voor het gevoel dat in mijn buik begon op te borrelen om vervolgens door te stromen naar boven. Daar perste het zich in mijn luchtpijp en deed me naar adem happen. Herinnering flitste beelden van wit satijn...

Te leven met een gangster, niemand die je begrijpt, niemand die je ook nog maar vertrouwt, Te leven met een gangster, zie het als zijn beroep, Het maakt het niet goed, maar ook een gangster heeft zijn goede kanten, de buitenwereld ziet ze niet, voor hem gold hetzelfde maar ik, ik zag wat in...

Niemand weet dan ook uit hoeveel stukken dit concertstuk bestaat en niemand weet of er levensliederen in ten uitvoer worden gebracht met veel noten op de zang………of juist weinig. Het concertstuk van onze moeder klonk bij ons altijd als muziek in de oren. Geen valse noten, geen...

De zeis is een vluchtig wapen dat neerzwaait uit een hoge hoek, waar een schaduw in de stofnetten hangt. In een vingerknip ontsnapt hij aan het oog en dringt de kamers van het hart binnen. De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige...

Alles was weer normaal zoals eerst. Ik beefde over heel mijn lichaam, zo bang was ik. Ik hoopte dat alles nog goed was met mijn mam, maar ik vreesde ervoor. Ik lag daar uren in mijn bed te bekomen van de schrik. Ik was even vergeten wat er allemaal gebeurd was en viel bijna in slaap. Ik voelde...

Jan Doos was een echte kraai.Hij zag eruit als de dood zelf met annorexia. Het is al meer dan een halve eeuw geleden. Ik werkte als handzetter bij een kleine drukkerij. Jan woonde samen met zijn broer en zus. Geen partner voor deze drie. Het was een te vreemd stel, maar met elkaar konden ze het...

Ooit had ik een vader een moeder en een zus, een redelijk doorsnee gezin. Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn vader een sterke man was? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn moeder me verzorgde en overstelpte met liefde? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn grote zus alvast een weg voor me baande...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...

Langzaam kwam het vrouwtje de afdeling gevonden voorwerpen opgeschuifeld. Behoedzaam alsof ze zich elk moment kon bedenken en op haar schreden terug kon keren. De ambtenaar schoof het boek waar hij in aan het lezen was terzijde en volgde het vrouwtje met zijn blik. Het vrouwtje bleef staan,...

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer...

Acteur Vincent Schiavelli, wie kent hem niet? Nee, ik kende hem ook niet bij naam, maar toen ik de foto bij het artikel zag, wist ik meteen wie hij was. Ik moest even in mijn geheugen graven waar ik hem dan van kende, maar hij was Dr. Kaufer in 'Tomorrow never dies', joeg samen met Patrick...

Het lijkt wel of ze vandaag allemaal tegelijk naar beneden vallen. Les feuilles mortes. Tot gisteren was het zomer en dat terwijl het eind oktober is. De bomen nog volop in blad. Sommige groen,vele gekleurd. Afgelopen nacht was er opeens nachtvorst en in één keer liet het gebladerte los. Rudi...

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

het was 11 februari van het jaar 2004. het was 21:05 toen de telefoon ging. ik lag al op bed, mijn vriend nam op, het was mijn schoonvader. hij zei een kort zinnetje: "er is iets ergs met Karin gebeurd", dat was het enige wat hij zei. Karin is het zusje van mijn vriend. wij gingen naar...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende,...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen,...

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Annie. Toen ik haar lang geleden bezocht herkende ze mij gelukkig, maar vaak ook niet, evenals mijn twee dochters, die nog klein waren. Vreselijk als je dement bent geworden. Ze had ook wel heldere momenten en moest ik van haar horen, dat ze bijna nooit bezoek...

Toen Wouter de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Mien hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest...

Het groepje dromde angstig samen. Wat was er in ‘s hemelsnaam gebeurd? Er was lawaai geweest, ontzettend veel lawaai en vreselijke angst, doodsangst en pijn, hevige pijn en een geschreeuw dat door merg en been ging. In hoge snelheid hadden ze de planeet verlaten, waren ze opgestegen, dwars...

Toen Wout de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Janneke hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest...

Tenzij je kiest voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een...