De herfstavond kreeg plotseling een andere wending toen Bjarne Emma de ene na de andere vileine opmerking naar de gevierde Peter Halm hoorde slingeren met haar harde vrouwenstem. Er ontstond commotie in de galerie, maar Emma ging eigenwijs door met haar luidruchtige betoog. Het ene moment leek het alsof ze Peter de lucht in prees, het andere moment leek het alsof ze hem onderuit probeerde te halen. Soms werd ze ronduit grof, maar ze lachte om haar eigen lompheid. En alles met verheven…

Een lief en altijd vrolijk, spontaan en zorgzaam meisje. Staat altijd voor iedereen klaar en niks is haar teveel.
Dat is hoe vele mij omschrijven. En true, ben jij lief voor mij, dan ben ik lief voor jou.
Maar altijd vrolijk? Nee, de buiten wereld hoeft niet te zien, dat ook ik, kan huilen. Alleen de echte, bij wie ik mijn hart uitstort. Weten dat het mij soms ook teveel word, het klaar staan voor andere en het altijd maar goed willen doen voor andere.
Ik moet net als vele met mij, nog heel…

De galerie hing vol met grote vierkanten schilderijen. Donkere wezens doemden op vanaf het doek. Soms leek het alsof Bjarne een dier kon herkennen, maar het was te abstract om er zeker van te zijn.
Er waren veel mensen op de tentoonstelling afgekomen. In tegenstelling tot wat de aangeschoten Emma tegen Bjarne had beweerd liepen er ook mensen in spijkerbroek rond.
Sterker nog, Peter de kunstenaar had zelf een spijkerbroek aan, waar de sporen van zijn schildersavonturen nog op waren te zien.…

Het was herfst in de oude stad Utrecht. Bjarne had alle ansichtkaarten van Joop van Teil in een grote enveloppe gedaan en die teruggestuurd naar Amsterdam.
Hij was met zijn hospita in een galerie voor moderne kunst. Het krachtige werk van Peter Halm was een spiegel voor de ziel. Bjarne liet zijn gedachten dwalen over zijn relatie met Emma. Hij was zich niet bewust van de mensen om zich heen.
Tederheid was al een tijdje verdwenen. Misschien had Emma gevoeld dat Bjarne zijn liefde bij een ander…

Toen de jeugdpsychiater die herfstmiddag vroeg waarom Bjarne Gosse dacht dat hij verliefd was op Kees Broodakker bleef hij hem in eerste instantie een antwoord schuldig.
Diep snoof hij de geuren van de herfst in zijn neus, die alle puurheid van het leven wilde proeven. Het raam stond open om de muffe geur van de oude piano uit de behandelkamer te krijgen. Aarzelend begon Bjarne zijn korte betoog. Hij somde een aantal redenen op. Herkenning van het noodlot, noemde hij als eerste.
Het leek…

De kleurrijke ansichtkaarten uit Amsterdam waren mooi, de afbeeldingen vond Bjarne geweldig. Maar waarom bleef die Joop van Teil hem die kaarten sturen. Nooit stuurde hij een kaartje terug. Hij had er geen geduld voor. En toch bleef Joop hem kaarten sturen.
Bjarne hoefde zich nergens voor te schamen. Hij had de vrijzinnige Kees Broodakker als zijn enthousiaste bewonderaar. Hij vond alles wat Bjarne schreef geweldig en ook zijn lichaamstaal sprak hem op een vertederende manier aan. Voor snackbar…

De straal bezopen diva Emma Petronella was op de lederen bank gaan liggen. Bjarne Gosse gaf haar voorzichtig het glas fris en helder water. Ze nam het dankbaar in ontvangst. Ze stamelde iets. Hij kon haar niet verstaan.
“Bjarne ik moet het ergens met je over hebben”, liet ze nu beter verstaanbaar aan hem horen.
“Waarover dan Emma, is dit wel een goed moment”, antwoordde hij aarzelend.
“Over het monster van Loch Ness Bjarne” en ze liet een vreemde lach horen.…

Bjarne Gosse ertoe brengen om zijn normen voor fatsoen en eerlijkheid te vervangen door onfatsoenlijke en oneerlijke. Dat was wat jongeheer Wolvenknaap had geprobeerd. En Bjarne had de kracht gevonden om een duidelijk 'nee' te laten horen. Hij wilde op een eerlijke manier zijn geld verdienen en niet op een manier waarbij hij misbruik zou maken van de crisis en de omstandigheden van arme mensen. Bjarne wilde zich in geen geval corrumperen aan de idioterie van de heilige Maarten, die al vele…

In de hoge bomen aan de zijkant van het park was een grote zwerm spreeuwen neergedaald. Luid kwetterend, een drukte in de groene zomerse bomen. De donkerblonde Bjarne Gosse liep langs de parkrand naar het huis van zijn hospita om daar in de tuin te lezen en te zonnen.
Bjarne dacht onderweg na over het plan van Maarten Wolvenknaap om in korte tijd veel geld te verdienen. Het was een ingenieus plan, dat wel, maar hij moest er toch eerst nog eens goed over nadenken. Ze waren wel min of meer…

Toen de jeugdige Bjarne Gosse weer in zijn gehuurde kamer was, in het huis van Emma, die van niets wist, besloot hij eindelijk de brief van Gerard Vroeg te gaan lezen. Hij was daar vanwege het romantische liefdesavontuur met Kees Broodakker, nog niet eerder aan toe gekomen.
“Beste Bjarne Gosse,
op het moment van dit schrijven woon ik niet meer thuis in de kleine kamer die ik huurde in de binnenstad van Utrecht. Ik verblijf momenteel in een afkickkliniek, omdat ik verslaafd was geraakt aan de…

De volgende ochtend toen Bjarne Gosse wakker werd in een voor hem vreemd bed van het Hotel in de duinen lag hij nog steeds tussen de armen van Kees Broodakker. Met zomerse kleren aan naast elkaar in slaap gevallen, kreeg de donkerblonde Bjarne het vermoeden dat Kees doorgegaan was met vertellen totdat ze allebei in slaap waren gevallen.
In het hoofd van Bjarne herinnerde dwaze beeltenissen aan zijn verontrustende droom. Waarom steeds die duikboot en waarom steeds die dominante Arthur? Wat deed…

“Zullen we naar de kamer gaan? “ vroeg Bjarne om het ijs te breken. Ze hadden al besproken dat ze geen dessert zouden nemen. Kees maakte een toestemmend gebaar door met zijn hoofd te knikken. Hij liep voor Bjarne uit.
Ze liepen samen naar de kamer. Kees was weer geheimzinnig stil.
Bjarne Gosse had ook geen zin om iets te zeggen. Ze waren allebei moe van de intensieve uren die ze achter de rug hadden met elkaar op het zonovergoten strand.
Kees deed de deur van de kamer open. Het was een…

Toen Bjarne de subtiele aquarel had bekeken keek hij naar het uitzicht door de ramen van het hotel-restaurant. Een prachtig uitzicht. De enthousiaste Bjarne zag wat konijnen de natuur volgen bij een duinpoll.
Kees kwam terug van de balie. “En heb je al wat uitgezocht schatje” Bjarne schrok want hij was vanwege het mooie uitzicht helemaal vergeten om op de dinerkaart te kijken. En Kees noemde hem schatje alsof hij onderdeel van een groter geheel was. Een geheimzinnig plan, uitvoerbaar tussen…

“Kom Bjarne we gaan naar het hotel”, zei de verliefde Kees Broodakker toe ze weer op het warme strand liepen. Ze deden de handdoeken en de koeltas in de strandtassen en gingen op weg naar het Hotel in de duinen.
Ze liepen lichtelijk beschonken over de met zand beklede trappen de eerste duin over en daarna nog een duin. Op de top van die duin zagen ze in de verte het magnifieke Hotel in de duinen staan. Een in wit steen opgetrokken gebouw met een fraaie rood puntdak. Kees sloeg zijn arm om…

Slotwoord op 'De erfenis'.
Op 5-2-2019 zat ik te bellen op een bankje in de stad, zojuist afgewezen door de zoveelste psycholoog, beklaagde ik me tegen mijn vriendin. Tegenover me liep een man die mijn aandacht trok en dat was wederzijds. De man kwam verward over. Misschien is het een gek, dacht ik. Hij boog zich voorover aan de andere kant van de straat om mij beter te kunnen zien. Starend naar hem. Hij keek boos.
Het was mijn broer.
De oudste broer met wie ik die gruwelijke ruzie had gehad.…

Vervolg op 'Het berouw'. 
Door een verhuizing in 2014 in verband met afbraak, kreeg ik de kans mijn nieuwe adres niet aan de familie door te geven zodat ik van die perverse brieven van mijn moeder af was. Brieven die beschreven dat ze eeuwig op mij zou wachten met haar armen wijd en ik stapje voor stapje naar haar terug zou komen. Of dat wij 'twee trotse pilaren' waren met in het midden een brug waaronder woelig, vies water. Dat ik daar niet naar moest kijken, maar naar haar en in het midden…

Verlegen zaten de twee jongemannen naast elkaar op het warme strand gekoeld bier te drinken. Kees haalde een flacon zonnebrandcrème uit zijn groene strandtas. Bjarne kreeg onmiddellijk een donkerbruin vermoeden wat Kees hem ging vragen. En ja hoor, Bjarne hoorde zijn woorden als lieflijke muziek.
“Zal ik je rug even insmeren Bjarne.” Kees vroeg het gelukkig zonder dubbelzinnige ondertoon. Bjarne zei niets maar draaide braaf zijn rug naar hem toe als teken van bijna dierlijke…

Vervolg op Het berouw'.
Na het bezoek aan mijn advocaat bracht deze broer me in zijn auto naar mijn huis en ik wilde snel uitstappen omdat ik bang was voor ruzie als ik iets over de uitsluiting zou zeggen. Maar hij hield me tegen en wilde praten. Er vonkelde een klein beetje hoop op een verstandig gesprek, want hij had spijt dat hij toe had gegeven mij buiten te sluiten. Dat deed me goed. Ik ging weer in de auto zitten en hij zei: "Maar je begrijpt toch wel dat we jou er niet bij kunnen…

Vervolg op 'Het berouw'.
Het afronden van de erfeniszaken.
Er werd duizend euro gemist van de erfenis. Hoe of dat zat, vroeg de gemeente aan mij. Dat wist ik destijds uiteraard ook niet. Mijn advocaat stuurde, op mijn verzoek, een brief naar mijn familie met deze vraag. Op deze officiële manier moest moeder wel antwoord geven. Dus liet zij haar boekhouder een kladje sturen met daarop alle bedragen die ze mij had gegeven en die mij in kosten werden gebracht door haar. Vervolgens werden deze…

Het was of de jeugdige Bjarne Gosse de zee voor het eerst zag. Want het was de zee van Kees. De Kees waar hij mee in zee ging. De zee van Kees en Bjarne.
Dat maakte Bjarne blij. Kees Broodakker wilde ergens gaan liggen. Ze legden de grote handdoeken op het rulle zand. Wat er toen gebeurde zou Bjarne nooit vergeten. Kees sprong boven op hem alsof hij de zee was. De zee van Kees.
De fijnzinnige dichter Kees Broodakker, de dichter die Bjarne kende van zijn erudiete gedichten over het culturele…