kerst voor de psychiater

'Psychiater Piet Vreemd' staat er op zijn deur. Tot voor kort huisde in het statige pand deze heer. Alles kon hij, niets was hem vreemd. Hij zorgde voor zijn patiënten maar hield een klinische afstand tot de mens zelf. Hij haalde geld binnen, zorgde voor een waslijst aan publicaties, liep naar congressen, kreeg prijzen, hij was heel knap en was getrouwd met een psychoanalytica die zijn dromen analyseerde over de Noordpool en de kosmos in het bijzonder, gaf geld aan Afrika van zijn hoge salaris omdat hij zich er voor geneerde, vond zelf een pil uit, en toch lieve lezer het was niet genoeg, want…

Op een avond voor kerst dacht hij dat hij een engel zag. Hij dacht Ik hallucineer, nu moet ik zelf de zware gang maken langs zielenknijpers, psychologen, pillendraaiers, de oude kliniek van opname, het lange wachten op herstel, al die nachtmerries, de rare mensen om me heen, geen status meer, nee ik kan het niet aan. Snel vluchtte hij naar huis en nam met een fles wiskey een overdosis slaappillen. Hij overleefde het niet zoals hij in paniek ook wilde en kwam aan bij de hemelpoort.

Daar wachtte hem echter de engel weer op. Piet Vreemd schrok zich een ongeluk alsof het Hitler zelf was die daar stond. De engel zei: ”ik ben je beschermengel, je bent hier veilig, ik verkondig de dood en de wederopstanding en het eeuwige leven van de ziel, het is de liefde voor jezelf en de angst die je tegen houdt, dat je bang bent maar dat hoeft niet beste Piet!"

Piet ontspande en waande zich veilig. Wat heb je nu gedaan met je leven en wat heb je geleerd? vroeg de engel belangstellend. Nou, dat psychiatrische aandoeningen heel erg zijn en dat het heel flinke mensen zijn die daarmee leven, ik wou ze graag helpen maar schoot tekort…. En kon het zelf niet opbrengen zo te leven, ik heb gefaald als mens en als arts.

De engel keek hem vriendelijk aan. Is het dan zo moeilijk Piet? vroeg hij, als je kijkt om je heen zie je dat het wel meevalt, het is een ziekte maar niet het einde van alles en als ze hier komen zijn ze weer beter, die hersens ach ja, we zijn er mee bezig, ooit verdwijnt het hoor, zo lang blijf je maar hier Piet, als je het te moeilijk vindt.
Piet keek naar de grond. Hij wilde terug naar de aarde om zijn lot te vinden en te verbeteren. De engel vond dat een uitstekend idee en liet hem gaan.

Dertig jaren later was het kerst. Piet liep over het terrein van het station. Daar zag hij een zwerver, een jonge man nog met zijn liefje. Hij nam ze mee naar een hotel en gaf en rookte met hen een sigaret, zijn eerste. Het was heerlijk vond hij en kocht meteen zelf ook een pakje. Niet veel later zag hij een engel in de walm van de rook die hem toelachte. Het leek alsof hij er even was om hem te waarschuwen maar Piet wist dat engelen bestaan en lachte vriendelijk terug en sliep die nacht uitstekend en at met kerst met smaak zijn chocolade kerstengeltje op uit de kerstboom van vier meter die uitbundig verlicht en versierd was.

De engel was tevreden en gelukkig over zijn Piet die het zo goed deed…Niet lang daarna waren psychische aandoeningen verdwenen uit de hoofden van alle mensen, alleen Piet droomt nog wel eens over lang geleden…..