Complimenten
dagcolumn
4.0 met 1 stemmen 
24 Het mooiste compliment was natuurlijk van die man uit Emmen die naar mij toe kwam en voorzichtig vroeg of ik een vergelijkbaar verhaal in Emmen wilde houden. Dat wil ik natuurlijk wel.
Ik was naar de Immanuelkerk in Groningen gekomen om een verhaal over governance (bestuur) en over democratie te houden. Het begon met de vraag van een kennis die aangaf dat er werd gezocht naar mensen die een verhaal over democratie konden houden. Nou, dat wilde ik wel. Ik heb immers zojuist een contract getekend…
We gaan je missen, Wijers
column
3.8 met 6 stemmen 91 Helemaal terecht dat Wijers moest opstappen, daar valt weinig op af te dingen. Alleen blijft de vraag hangen: wie profiteert hier eigenlijk van?
D66 zeker niet. En de VVD-kiezer ook niet. Die heeft immers gestemd voor economisch gezond verstand, niet voor een formatie die in de berm eindigt door een gênant appje. Wijers was in feite de rechts-liberale vleugel van D66: geen fan van Dilan, maar wel iemand die ondernemers verstond, precies het domein dat de VVD aan het kwijtspelen is zolang ze in…
De zondebok van Riga
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 10 (voor Zemgalian Biruta (1878 - 1906))
Jij bent geboren als Constance Augustinus Grencione op 14 oktober 1878 in het Kasteel van Stameriena in Vecstameriena, eigendom van jouw vader Peter Grencion en zijn vrouw. Jij kreeg jouw eerste opleiding van jouw oma in het landhuis Palsmane. Jullie verhuisden naar Riga en daarna naar Doli. Jij ging naar de B. Freija meisjesschool in Riga, waar jij in 1895 afstudeerde. Jij woonde bij jouw ouders in Madliena, waar de kunstschilder Karl Hoon geboren en…
Een plek onder de xon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9 De deur met opschrift ¨T.Broeckx¨ biedt toegang tot een kale ruimte. Maar de Verzorgingsstaat biedt ook hem een sobere kast met stevige vergrendeling. Het moet wel gezegd worden dat zijn laatste televisietoestel geen lang leven beschoren was.
Tot de eigendommen van mijn arme broer behoren overigens vele plakboeken die hij zorgvuldig koestert en beurtelings inkijkt op het kleine plaatsje dat afgeschermd wordt door een ligusterhaag. Het gezelschap van de andere bewoners kan hij niet zo…
autobiografie
3.5 met 2 stemmen 92 Ik geloof niet dat de dronkaard als een last werd ervaren. Daarvoor leken me de Marokkanen in het algemeen te goedmoedig en toegeeflijk, keken bijvoorbeeld empathisch naar het rondzwervende kitten waar wij ons oog op hadden laten vallen dat vel over been een zekere dood tegemoet ging en schudden vervolgens meewarig het hoofd, terwijl mijn vriendin nog wel voor Florence Nightingale had willen spelen, maar hoe vervoer je zo'n diertje gedurende 2 weken met voldoende goed voedsel zonder dat het je…
Volgen Van De Rivier
verhaal
4.0 met 2 stemmen 40 ==============
===================
De straten van de stad waren roodbruin van de herfstbladeren, en elke windvlaag leek iets ouds (geheimen, asbest, incest) los te werken uit de gevels.
Eens, dacht hij, was dit park roodbruin, niet van de kleur van herfstbladeren, maar van revolutie, uniformen en bloed…
Van Oosten (VVD) begrijpt het niet
bewering
4.0 met 1 stemmen 13 Ik ben niet blij met het argument van minister Van Oosten (VVD) om de hoogte van verkeersboetes niet te verlagen omdat dan zijn begroting tekorten gaat vertonen. Boetes zijn er ten principale niet voor om begrotingen te doen kloppen.
Erger vind ik dat hij niet lijkt te begrijpen dat het niet alleen om de hoogte van de boetes gaat, maar om de torenhoge verhogingen als men niet kan of wil betalen.
Juist de mensen die niet kunnen betalen komen hierdoor in een nog grotere financiële noodsituatie…
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
