Wie mijn boek over het Kleine Verschil Dat Alles Verandert uit heeft, kan doorgaan met Het Begin Van Alles van Graeber en Wengrow. Mijn boek legt uit hoe het komt dat we niet in de Afrikaanse oerwouden leven, maar overal ter wereld in steden, op schepen en niet alleen uitvindingen doen, maar vooral uitvinding op uitvinding doen.
Greaber en Wengrow leggen uit hoe we vervolgens samenlevingen hebben ingericht. Daarbij nemen ze een heel belangrijke denkstap. Ze denken dat niet alleen de Westelijke…

Als jongetje van een jaar of tien besteedde ik veel van mijn vrije tijd aan het bouwen van hutten. Samen met een stuk of vijf vriendjes werkte ik weken lang aan zo’n geheime schuilplaats, meestal in een dichtbegroeid griendachtig gebied aan de rivier de Noord, in de buurt van de Alblasserdamse brug. De mooiste hut die we ooit hadden was een zelf gegraven kuil waar je makkelijk met zes man in kon.
We waren zo trots op ons bouwwerk en het interieur dat we van ons bijeengelegde zakgeld een echt…

Ik zal de komende vier jaar op dinsdag een korte beschouwing wijden aan het optreden van President Trump, de machtigste mens van ons vrije westen.
Zijn optreden tot nu toe kenmerk ik als onstuitbare uitingen van gebrek aan respect.
Gebrek aan respect
ten opzichte van zijn voorganger (die hij betichtte van wanbeheer)…

Bang, zegt ze, ze is bang. Bang dat er oorlog komt. Ik moet het dan ontkennen en uitleggen dat het niet zo is, want zo zijn we getrouwd, maar het valt me steeds moeilijker. In de jaren tachtig zong Doe Maar dat de bom zou vallen. Het Klein Orkest zong over vogels die van west naar oost vlogen, of de omgekeerde richting, over de muur, als ze daarheen moesten. Er was zelfs de Duitse Nicole die in 1982 het songfestival won met een lied over Ein bißchen Frieden, een beetje vrede. Het lied is zelfs…

Nooit te oud om te leren, want zo kwam ik achter het volgende:
Als één van ons onverhoopt in het ziekenhuis komt te liggen en dat gebeurt hier nogal eens, nemen we standaard onze eigen medicatie mee, niet alleen omdat we precies weten wat we slikken maar ook omdat het nogal eens voorkwam dat bepaalde medicijnen in het ziekenhuis er gewoon niet waren.
Dat is te begrijpen aan de ene kant maar aan de andere kant ook weer niet?
Dan, als je eenmaal in het ziekenhuis ligt komt er ook iemand van de…

Het kan altijd erger. Met dat zinnetje parafraseer ik iemand die waarschuwde voor wachten op het beste voorstel met de woorden: het kan altijd beter.
Toen Ronald Reagan aan de macht kwam, hadden we niet te maken met een krachtige president, maar wel met een krachtig presidentschap. Naar verluidt regeerde mevrouw Reagan. Destijds konden vrouwen nog geen president worden. Ondanks dit moet gezegd worden dat Reagan zijn baan uitstekend acteerde en voldoende mensen overtuigde van zijn succes als…

Voor twaalf uur was de jongen van veertien jaar al dood. Een ongeluk met vuurwerk. Laten de mensen toch hun feestje hebben, wordt gezegd en de jongen van veertien ging naar dat feestje.
In de Gazastrook, Soedan en in Oekraïne ging het vuurwerk ook gewoon door. Gelukkig nieuwjaar, maar niet voor iedereen. Laten we het feestje hebben, wordt gezegd, maar hoe zouden de jongens aan het Oekraïense front elkaar gelukkig nieuwjaar wensen? Bellen naar hun familie kan natuurlijk niet, want de vijand…

Met kerst gedenken de Christenen dat Jezus is geboren. Op de VPRO was afgelopen week de documentaire 'Over Bevolking' waarin onder meer werd gezegd dat elk in Nederland geboren kind net zoveel CO2-uitstoot veroorzaakt als een leven lang maandelijks, of wekelijks - het precieze cijfer heb ik niet onthouden - naar New York vliegen.
En toch is iedereen van links tot rechts blij met elk kind. Er wordt meer dan tien miljoen euro feestelijk ingezameld om kinderen te redden van een enge ziekte,…

Heden in de krant de advertentie van de grootgrutter met een foto van zes flessen wijn elk aangeduid met de aanprijzing ’lekker’. Dat is alleen al zesmaal ‘lekker’. Ook de andere reclame-uitingen van de Zaanse kruidenier gaan vooral over ‘lekker’. Sterker nog, de reden van bestaan van deze landelijke super zit in de slogan: ‘Dat is het lekkere van…’. Gemakkelijk is het om oorlogsdreiging, zwaar politiek geklungel, explosies bij woonhuizen en dreigtaal van militairen en de…

Dan sta je voor een kleine groep mensen die niet weten wat er komt en dan ga je over je boek praten. Best spannend. En dan stel je ze drie vragen, waarmee je bewijst dat ze geen chimpansees zijn. De eerste doet er niet toe, maar de tweede en de derde zijn: wie kent meer dan de helft van de mensen in deze zaal? Niemand. En wie voelt zich veilig. Iedereen.
Chimpansees, kan ik dan vertellen, kunnen dat niet. In een groep zitten met zoveel vreemden. Mensen kunnen dat wel. Wrangham, ik noem hem niet…

Hans van Houwelingen zegt over monumenten: “Het maken van een goed monument is niet mogelijk. Een monument toont dilemma's die niet altijd overbrugd kunnenorden. Maar het heeft - in al zijn onbeholpenheid – wél betekenis. Als je er goed over na hebt gedacht, zeg je uiteindelijk: Dit is het.” *
Afgelopen zaterdag was ik bij een door de gemeente gesubsidieerde bijeenkomst over een Gronings monument voor de slavernij in de oost. Het moet een monument van verbinding worden. Een monument waar…

We zaten lekker te eten bij mijn vriend Jan. Rechts van mij zat Addie, links Frans, schuin tegenover Ingrid en tegenover mij Jan, de gastheer van de avond. We hadden het over de problemen van de wereld. Die problemen vind ik groot en dat zit diep, zou blijken.
Het begon zo dat Addie en ik aangaven hoeveel zorgen we maakten over ons kabinet, het Israëlische kabinet, de oorlog in Oekraïne, Xi en X en de zetbaas van Poetin die binnenkort weer chaos in het Witte Huis zal gaan maken. En, doordat…

Dinsdag liep ik naar het Aquarium, niet wetende dat ik de fietssleutels in mijn fiets had laten zitten. Ik was op weg naar een spannende bijeenkomst. Aanvankelijk had ik het Aquarium verward met de vissenkom. De vissenkom is een lokaal met een ronde glazen wand en het Aquarium is een rechthoekig lokaal zonder ramen. Geen idee waarom het zo heet. In ieder geval kwam ik te laat bij de spannende bijeenkomst.
In mijn verwarring liep ik ook nog verkeerd, maar goed, ik kwam aan. En in dat lokaal…

Direct na de verkiezingen, ongeveer een jaar geleden, bedacht ik dat de enig mogelijke uitkomst een kabinet Timmermans was. Het was een eenvoudige rekensom: Pieter Omtzigt had gezegd dat hij niet met de PVV zou regeren en dat betekende dat een meerderheidscoalitie met de PVV onmogelijk was. Een PvdA-GroenLinks coalitie was ook niet eenvoudig, maar er leken mij voldoende gematigde krachten om dit kabinet mogelijk te maken.
Pieter Omtzigt was echter de eerste die een verkiezingsbelofte brak. De…

Vanochtend lees ik in de krant dat het op 13 november 2024 een wedstrijdje benoemen was. De ene na de andere woordvoerder vond het noodzakelijk dat benoemd moest worden dat het Marokkaanse jongeren op scootertjes waren, die anti-semitistisch waren en zelfs, het zal worden onderzocht, terroristisch, zodat ze het paspoort kan worden afgenomen.
Nou, het is benoemd. Van gematigd tot extreem rechts is het benoemd.
Maar mag ik dan ook benoemen dat pogroms altijd met steun van de overheid zijn…

In Teheran werd een vrouw aangesproken over haar kleding. Er zou net iets te veel haar te zien zijn geweest. We kennen haar niet. We kennen haar beweegredenen niet, maar ze deed vervolgens iets wat niemand in Teheran durft.
Ze trok haar kleren uit en wandelde gemoedelijk over het universiteitsterrein. Niemand deed wat. Mensen liepen met een grote boog om haar heen. Ze vouwde haar armen waardoor ze leek te zeggen, hier ben ik. Dit ben ik. Kijk maar. Ik mag er zijn. Ik vind dat ik er mag zijn. Ze…

Een man loopt een bakkerswinkel binnen. In de winkel is vrijwel niemand, behalve een vrouw die achter de balie staat, vermoedelijk een verkoopster. Er is een deurbel die vrolijk klingelt, maar de vrouw kijkt niet op of om. Ze staat druk bezig met de rug naar de deur een oppervlak schoon te maken.
Je zou zeggen een klant. De man die binnenkomt is zoon van een militair die Nederlands Indië nog heeft lopen verdedigen in de Tweede Wereldoorlog. Het ging niet goed. De militair heeft eigenlijk nooit…

‘Nogmaals’ blijft de minister werken aan ‘het strengste asielbeleid ooit’. De bewindsvrouw welke grossiert in ‘nogmaals’ en ‘ik herhaal wat ik eerder zei’ repeteert met enige graagte de strengheid en het ‘ooit’ in de typering van haar ‘beleid’. Dat laatste lijkt overigens meer van haar partijleider te komen, die haar ogenschijnlijk achteloos buiten cruciale besprekingen hield. Deze leider herhaalt trots dat hij zijn achterban dit strenge beleid toch maar mooi levert na…

Mijn vriend Javad is plotseling overleden. Het is al meer dan een maand geleden, maar omdat ik hem zelden zie, heeft het wat langer geduurd voor ik er achter kwam. Ik appte hem of ik langs kon komen, volgende week, maar ik kreeg gek genoeg geen reactie. Na de vraag, hoe het met hem ging, antwoordde iemand met zijn telefoon: ‘Javad is overleden’.
Het duurde daarna nog enkele dagen voor ik contact had met iemand die mij meer kon vertellen, maar nu weet ik hoe het zat. Daar ga ik nu verder…

Ze is een held, laat ik dat voorop zetten, maar als ik haar naam hoor, dan moet ik altijd denken aan de burgemeester van Wesel. Het was, op de Wilhelminaschool van Coevorden namelijk een goede mop om in een put te roepen: ‘hoe heet de burgemeester van Wesel’. We wisten niet waar Wesel lag en dat ze daar Duits spraken, maar de mop werkt even goed in het Duits, want ook daar zou de echo naar verluid ‘Esel!’ terug roepen. Dus wat doet taal er toe.
Maar Natascha van Weezel is geen ezel maar…