De laatste tijd ben ik met een zoektocht bezig. Geïnspireerd door mijn werk in een kringloopwinkel. Mensen gooien de meest mooie waardevolle boeken weg. Ik zit er met mijn neus bovenop. Beter dan in de bibliotheek groeit mijn kennis en verbreedt het zich. Echt goed lezen kan ik soms niet meer, omdat ik de spanningsboog door een psychose die ik heb…

De "Vincent Shop" vormt een bescheiden winkel met tweedehands goederen, gesitueerd onder de pinakels en ornamenten van de Heuvelse Kerk, die uittorenen boven haar binnenplaats en ingeklemd in de binnenstad als een parel in een oester. Men kan hier allerlei afgedankte spullen bewonderen zoals een lieflijke grote teddybeer met intens vertederende glimlach…

VERSCHIL VOOR EN NA HET MOBIELTJE VOLGENS FOPPE fop zijn mobieltje is niks hij kan er alleen mee bellen en gebeld worden maar neemt niet op en belt ook niet. Wel neemt hij hem mee als hij naar buiten gaat bang om te verdwalen en in de auto bang voor pech en belt soms nog iemand uit een lang verleden want veel mensen kent hij niet. Hij belt eenmaal…

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open.... Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren en die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen had tot de sfeer, de liefde en de harmonie tussen ons…

....en tijdens die ontmoetingen vond onze "uitwisseling" plaats die geen uitwisseling was en onze onwerkelijke communicatie. Als zij dan met naar binnen gekeerde blikken tegenover me zat, meende ik dat ze weer luisterde naar haar "stemmen" die haar wellicht ongehoorde en helse opdrachten gaven. Zo werd onze relatie een aanfluiting van een relatie…

In de lange rij vóór de kassa vestigden mijn ogen zich op de schijnbaar zinloze tekst: "Inlegkruisjes 39 eurocent". Het was druk in de supermarkt. Om onnaspeurlijke redenen drong zich ineens het beeld aan me op van mijn eerste pop, Rosa genaamd, en van het beertje waarmee ik op die oude foto stond; het beertje dat later kwijtraakte onder de divan…

In het nieuws van vorige week is opnieuw naar voren gekomen dat kanker weer op de twijfelachtige eerste plaats staat als het gaat om sterfgevallen en dat is nou net de eerste plaats die niemand wil halen, geen hond, geen kat, geen vogel, geen mens. Niemand wil op een podium staan en een lintje, een medaille, of een trofee ontvangen omdat hij of…

Men moet het nooit prefereren rond te dwalen of rond te dazen in Winkelcentrum Westermarkt te Tilburg, zeker niet als het alweer Blue Monday is (en dat schijnt het tegenwoordig iedere week te zijn) en als de hemel boven ons hangt als een vuile dweil die ons dreigt neer te drukken en te verzwelgen. Bij de "Zeeman" hebben ze zoveel waardeloze onderbroeken…

Men zegt dat taal evolueert, veranderingen zijn onontkoombaar, oude woorden verkruimelen in de tijd en nieuwe worden toegevoegd. Maar als zelfs Belgen dan als zeggen als het dan is, dan begrijp ik dat er sprake is van verloedering van de Nederlandse taal. Dat competatieve dictee is, wat mij betreft, achterhaald en die meisje is nu wat de straattaal…

Tjonge jonge wat wordt er weer gemopperd en geklaagd. De Rijn gaat een heel stuk boven NAP, ofwel: mensen gaan er met natte voeten lopen, tenzij ze kaplaarzen aanhebben... Afgelopen week waren de sluizen dicht, mijn zicht is op de stormvloedkering tussen Capelle en Krimpen, dus als die sluit, verandert de kleur van de beide kolossen, ze worden rood…

....en weer ging ik de weg die ik talloze malen eerder was gegaan en mijn liefdesverdriet hield niet op mij te martelen, geselen en kwellen. Ik was uitgestapt bij de halte aan de Von Weberstraat en passeerde de oude ophaalbrug. Een welgedane, kennelijk tevreden eend ritselde met haar vleugels, gezeten op een hoge paal in het water en kordate, opgewekte…

"Hey Joe" roepen Filippino's vaak naar iedere blanke buitenlander "No Cano" roep ik terug als ze zich tot mij wenden; "Holland" Dat antwoord stelt hen teleur: De USA,hoe onbegrijpelijk ook, is voor vele Filippino's nog steeds het beloofde land. Vreemd blijft het: "Hey Joe" is een song van mijn favoriete gitarist. Laatst zag ik…

En ach, hoe lachte men steeds bij de bakker om die uiterst flauwe one-liners die ik debiteerde en die helemaal niet getuigden van werkelijke humor, hoewel men het zo opvatte, terwijl men niet wist dat achter mijn bordpapieren façade zoveel meer schuilging: de werkelijke humor, de diepgang en de ernst die men niet aan me waarnam en het trouwe ritme van…

Iemand moet gedacht hebben: "Ik/we ga/gaan voor die stumperds ook eens iets doen". En zo mocht ik, bij uitzondering, een kerstpakket komen ophalen in een buitenwijk, in een uithoek van de stad. De Frans Erensstraat is nog moeilijk te vinden. Wie mijn weldoener en voorvechter is, blijft onduidelijk. Aan de deur in de genoemde straat tref ik een…

Tanka een zwerm goudhaantjes vliegt tussen natte bomen: winterse kaalheid wordt versierd door mengeling van ronddraaiende kleuren. Tekst in proza Het park aan de rand van de stad is vol doorweekte grasvelden en natte, kale bomen. Opeens vliegt er een zwerm goudhaantjes tussen de stammen heen en weer. Die piepkleine vogels kringelen levendig…

Ze droeg haar zevenentachtig jaar met waardigheid en humor en, letterlijk gesproken, droeg ze een mogelijk zelfgehaakte baret die steeds van haar grijze lokken scheen af te tuimelen. Ze ging graag mee met de uitstapjes van de "Opstapbus" en babbelde dan honderduit, bijvoorbeeld over haar kunstgebit dat haar zozeer kon boeien en bezielen of over haar…

Op de afdeling Longgeneeskunde van het E.Ziekenhuis vindt men een klein zithoekje met enkele tafels en stoelen. Als men wil kan men hier enkele gedateerde damestijdschriften inzien met de gebruikelijke artikelen en illustraties over Barbiepoppen die allemaal volledig identiek schijnen te zijn en men kan zijn blikken vestigen op een wandplaat, een fotografische…

Zeggen waar het op staat en dan niet worden vermoord vanwege het vrije woord. Tegenwoordig kan je geen scheet meer laten op het wereldgebeuren zonder veroordeeld te worden, racisme en fascisme loeren om de hoek. Kleine clubjes zaaien haat, zwarte vlaggen wapperen in een Haagse straat, het is al lang niet meer de vrijheid van meningsuiting waar het…

Mensen leren niet van hun tekortkomingen, helaas moet er gezegd worden want: een dronkaard blijft zuipen, alle AA’s ten spijt, een drugsgebruiker blijft zijn zooi spuiten, ondanks alle inspanningen, een wilde zeikerd zal ten alle tijde wild blijven plassen! Net als van de oorlogen die gevoerd zijn, de eerste, de tweede, geen mens heeft er iets…

Een hogere verhevenheid dan destijds in de Montfortkerk viel mij nooit meer ten deel..... Toen gaven de liefde en verliefdheid mij vleugels en ik zweefde, denkend aan jouw magische gestalte..... Ik ben er - jaren later - teruggekeerd met Kerstmis na mijn gang door de lege, verlaten straten en alles was van zijn glans, van alle feestelijkheid en verhevenheid…