De waarheid wordt verdonkeremaand

Denk maar niet dat wat je allemaal leest op deze site de waarheid evenaart, want dat is maar ten dele waar, omdat de censuurrakkers achter de coulissen ook hier aanwezig zijn en juist belangrijke feiten schuchter en angstig achterwege laten. Uit goed fatsoen en bangelijke potsierlijkheid. Ze komen in de bres voor de laatste taboes en integriteiten, althans dat denken ze van zichzelf, omdat ze mislukte heksjes zijn, die met hun slappe tovenarij nog geen steen kunnen doen zweven. Hun overdreven voorzichtigheid is van de gekke en toch beheersen zij de slotpoorten en bepalen zij wie nog in de stad mag en wie niet. Wie niet, valt af.

Ik zag de documentaire over het leven van de zangeres Amy Winehouse. Het was ontroerend en vragenopwekkend. Hoe is ze toch zo zelfdestructief geworden? terwijl ze verdomme zo'n ongekende, prachtige stem bezat? en zoveel natuurlijke charme? 'Ik vertelde je toch dat ik problemen veroorzaak!, zong ze zeer melancholiek. 'Terug naar zwart' is ook niet echt levenslustig te noemen. Haar automutilatie duidde zeker op een psychiatrische, aangeboren stoornis. De drugsverslaving eveneens. Naar mijn mening leed Amy aan de borderline persoonlijkheidsstoornis en is dat niet als zodanig herkend, wat haar noodlottig werd. Ze was al te ver heen, zou je kunnen stellen, maar dat is niet waar, een pientere psychiater had haar kunnen redden. De scheiding van haar vader en moeder heeft haar beschadigd, maar het lag dieper bij haar, vandaar mijn borderline-hypothese. Ze zag er ook steeds weer anders uit, continu op zoek naar zichzelf, maar nooit aardend. In wezen hield ze niet van zichzelf en dat kan met eerdere levens te maken hebben of met onvoldoende ouderliefde. Haar diepliggende depressie liet haar systematisch ten onder gaan. Na iedere intens gezongen bluessong bedankte ze met een kleine piepstem. In wezen was ze een zeer fragiel, klein meisje, die kapseisde. In de documentaire sprak niemand over borderline, terwijl het allemaal zo duidelijk in beeld is gebracht, maar de kennis aangaande borderline ontbrak.

'Ze willen dat ik afkick van de alcohol, maar ik zeg NEE, NEE, NEE!', zong Amy vol vuur. Heroïne en crack sloopten haar ook. Lelijke tatoeages bevestigden haar zelfhaat ook. Ze leek sprekend op Janis Joplin in haar nadagen. Ze identificeerde zich met haar en andere blueskanjers. Ze was in feite leeg van binnen en ze kon geen liefde voelen en binnenlaten. Dat maakt geheid een zombie van je, een automatische zelfvernietiger. Ze hebben het niet herkend, de mensen om haar heen, ze hebben haar aan haar lot overgelaten, een lot zonder kansrijke positiviteit. Ze dachten allemaal dat het erbij hoorde, al dat negatieve gedoe, maar ze zijn stuk voor stuk als onwetenden grof schuldig aan haar vroegtijdige overlijden.

Dat mag niet gezegd worden, maar is wel degelijk waar!

Amy Winehouse De waa De waarheid wordt ve

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.9 met 9 stemmen 172