Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Het werk van Mariannes handen....

Wij leerden de goede, trouwe en nijvere Marianne op toevallige wijze kennen en ze zou gedurende twintig jaar onze woning schoonhouden, alsof het het Eerste Gebod was of de Categorische Imperatief dat iedere bacil en iedere spinnenweb uit de verste uithoeken van ons huis verdreven zouden worden.
Ons ouderlijk huis vormde Mariannes "tweede thuis", zij tooide en versierde het met aandoenlijke frutsels en fratsels; een schemerlampje, een klokje, meegebracht uit Oostenrijk, een beeldje van een hond.
Als een liefdevol poppenmoedertje voorzag ze me bovendien van een hele garderobe.

In haar platte Goirlese dialect sprak Marianne de woorden uit van vriendschap en solidariteit met onze familie en toen haar enige zoon verongelukte waren wij het die haar omarmden en bemoedigden.

Mariannes huishoudelijke carrière kwam plotseling ten einde door een formidabele, brute botsing met een vuilcontainer in het souterrain, waardoor zij haar pols brak.

Hoewel mama met Mariannes opvolgster eveneens in een moederlijke vriendschap trad zal niemand van ons ooit onze dierbare Marianne kunnen vergeten of evenaren.

Schrijver: I.Broeckx, 22 juni 2016


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 3 stemmen 286



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Theo de Bruin
Datum:
23 juni 2016
Het is mij niet duidelijk wat de categorische imperatief (van Kant) of het eerste gebod te maken hebben met toewijding aan schoonmaken.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
22 juni 2016
Dit doet me denken aan het gedicht 'Zuster Immaculata' van Gerard Reve!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)