De beide ranke torens van de Abdij van Koningshoeven verheffen zich sinds de roemruchte negentiende eeuw, die zozeer rijk was aan desolate dieptepunten en glorieuze hoogtepunten, boven het Brabantse landschap nabij mijn geboortestad Tilburg. Mijn eerste prille indrukken van de buitenwereld moeten zich verweven en vermengd hebben met hun wonderlijke…

Het horloge met het roze, leren bandje dat ik eens bespeurd had in een glazen vitrine in een supermarkt en dat ik aangeschaft had, weigerde dienst. De secondewijzer en de andere wijzer die zich steeds voortgespoed hadden over de wijzerplaat en die de als het ware "onbeschaamd" voortrazende tijd, die al tweederde van mijn leven had opgeslokt, aangaven…

Haar naam is "Sultan", een naam die men wellicht met enige moeite "Turks" kan noemen en ze draagt een merkwaardige dan wel mallotige soort zwarte "tulband" die haar schedel nauw omsluit; een soort alternatief voor de alom gangbare en vertegenwoordigde hoofddoek van de moslima's ofwel als een variatie op het thema van de hoofddoek zoals een bepaalde…

Bij de afspraak die ik opnieuw in het Twee Steden Ziekenhuis had en die weinig weg had van een amoureus of erotisch getint onderonsje - waarvoor ik hoe dan ook geen belangstelling heb - vroeg men mij het naakte, kwetsbare lichaam met de prominent neerhangende lobben van de borsten als in een onwerkelijke "omhelzing" tegen de harde, koude plaat van…

Tegen de zijmuur van onze Heikese Kerk die nogal eens, op gezette tijden, de sonore en indrukwekkende klanken van haar carillon uitzendt over onze stad, leunt de bronzen gestalte van Bisschop Zwijsen, de grote negentiende-eeuwse wegbereider en voorvechter van het Katholicisme dat onze stad zozeer beheerste dan wel in zijn greep had. De plooien en welvingen…

Eens, lang geleden, is ze voor de eerste keer gekomen en toen al dacht ik dat mij plaatsvervangend een dochter gezonden was, waar ikzelf nooit moeder werd..... Bij haar eerste bezoek taxeerde zij mijn woning met de trouwe sigaret tussen de lippen geklemd. Hoewel ik twintig jaar ouder ben, was ze ook de jongste niet meer, maar soms leefde een ondanks…

In onze volkswijk, decor van mijn lang vervlogen jeugdjaren, deden soms geruchten de ronde die geheel buiten het begrip van ons, kinderen nog, vielen over het verre en vreemde dorp "Vught". Vage, zweverige en ondefinieerbare geruchten, zoals geruchten zijn en vagelijk, gebrekkig en onvolledig drong het tot ons door dat bepaalde uitzonderlijke en wellicht…

In de bakkerswinkel staan, zoals ieder jaar, de chocolade paashazen van groter en kleiner formaat opgesteld. Ik koos uit deze bescheiden collectie een kleiner exemplaar met opstaande flaporen, diep verzonken oogjes en een klein tongetje dat wel wat weg heeft van het tongetje van een komisch aandoende stripfiguur uit een jeugdboek. Het artefact is…

In de vroege morgen, als de hemel langzamerhand lichtere tinten gaat aannemen en de narcisjes in het plantsoen, niettemin symbolisch voor de zelfliefde, hun maisgele en citroengele kopjes al heffen, signaleer ik twee lieflijke duifjes op een dakrand aan de overkant van de straat als bezaten zij een kwetsbare stem die toch allerminst menselijk kan zijn…

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer D. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplubak was daarvan de stille en enig overgebleven getuige…

Richtingwijzers aan weerszijden van de snelweg geven aan: "Den Bosch" en "Waalwijk". We zijn op weg naar Drimmelen om een boottocht over de Biesbosch te gaan maken. Het wijde en weidse land strekt zich links en rechts van het asfalt, waarover de auto voortraast, uit. In de verte de koepel van een onbekende kerk en hoge verticale schoorstenen…

Als men staat te wankelen op de benen met de trouwe wandelstok paraat aan de zijde en als men ook nog eens staat te solliciteren naar een kou op het vege lijf in een vroeg, koud voorjaar - terwijl men al longpatiënte is en genegeerd wordt door twee chauffeurs van de Regiotaxi die beurtelings passeren en die men wel kan vervloeken - kan men in de hal…

We kwamen elkaar tegen in lijn zeven en kwamen te praten over het "afdakje" boven onze pupillen dat onze leeftijd aangeeft en tekent en ook over de mysterieuze "Trudy", onze vroegere vriendin, die het toneel van onze levens verlaten heeft en die nu huist in onbestemde, onbekende contreien. Ten overstaan van het voltallige publiek in het voorthobbelende…

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd, bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg. Men…

De zaak van Antoon de Jong waar in overvloed teken- en schildermaterialen verkrijgbaar zijn, bezette jarenlang een prominente plaats aan de Tilburgse Nieuwlandstraat, maar bezet momenteel tot mijn verrassing een winkel en etalage aan de Korvelseweg waarin ik onlangs een blik wierp op een houten ledenpop, zo gebruikelijk bij het tekenonderricht die daar…

Er wapperen vanen, gesierd door het trotse logo van de GGZ aan lange vlaggenstokken op het parkachtige terrein rond de inrichting. In de hal, waarin ook het restaurant is ondergebracht, is in een vitrine het Latijnse boekwerk te bezichtigen over de man, wiens naam het instituut draagt, Ioannes Wierus en er hangt een certificaat dat als een diploma de…

Het centrale plein in onze wijk "Fatima" was in een ruitvorm belegd met bolle, glimmende, grijze keien. Daaraan grensden de gebouwen van het kleine kerkje dat je iedere dag vóór schooltijd al bezocht nadat je thuis de Cathechismus had opgezegd, met haar interieur van grijswitte stenen pilaren. Tevens was daar de vierkante gymzaal uit rode steen waarin…

Het paviljoen, gesitueerd op het terrein van de inrichting, werd op voor mij voorheen onbekende wijze begrensd door een fraaie, langwerpige tuin die in het vroege seizoen al een min of meer zomerse aanblik bood. Ook de getraliede poort aan de zijkant had ik voorheen nooit opgemerkt. Toen ik door genoemde poort de tuin verliet, zag ik gelukkigerwijs…

Meestal zijn het oudere mannen die mij stalken, maar nu komt er een jongere van in de twintig luidruchtig naast me zitten. Hij kwakt zijn tas op tafel, gaat zitten en grijnst naar mij. Dan begint hij te kuchen. Ik zet mijn koptelefoon op. Kinderen, die er ook wat van kunnen omdat hun ouders het voordoen, druipen meteen af als ik dat doe. De jonge krullenbol…

Een taxi spoedt zich voort. De bomen staan als het ware in afwachting van een veelbelovend nieuw seizoen als zien zij uit naar een lente die nu spoedig aan zal breken Een klein "dorp" dat gesitueerd is op een terrein buiten onze stad, te midden van bossen en landerijen biedt sinds jaar en dag met haar paviljoens onderdak aan uitzonderlijke bewoners…