Op de zolder staat een grote koffer naast een tas. Op de koffer zitten een heleboel stickers. Op de stickers staat waar hij allemaal geweest is. De tas gaat nooit ver weg. Die wordt alleen meegenomen als de familie ergens een paar dagen gaat logeren in eigen land. Maar de koffer, die gaat mee op de verre reizen, die ze elk jaar maken. Soms wel twee keer per jaar.
De koffer kan hele verhalen vertellen en dat doet hij maar al te graag. De tas luistert vaak ademloos naar hem.
‘Wat ben jij toch…

Het idee waar hij deze ochtend was opgekomen en waar hij niet voor was opgestaan – misschien omdat er nog een joint in de asbak lag waar hij enkele trekken van had genomen en toen weer de deken over zich heen had getrokken en daarmee zijn ontwakende geest smoorde en in een urenlang katzwijm had gehouden – behelsde een tekst, misschien wel een kort verhaal, waarin een personage de autoriteiten inlicht aangaande een mogelijke vogelgriepvirusbesmetting van de duivenpopulatie van zijn…

Het was halverwege de eerste maand van het nieuwe jaar. Een kleine winterzon verscheen met onregelmatige regelmaat vanachter grote wolken aan een lichtblauwe hemel. Het was koud. De vrouw besloot de korte weg naar huis te nemen. Eenmaal thuis, verzorgde ze de vacht van haar nieuwe kleine wolf, die zwaar in de rui was. De dikke vacht verloor al wekenlang flinke hoeveelheden haar. De plukken hingen aan de vacht en de vrouw plukte en kamde haar viervoeter om het proces van een nieuwe vachtgroei te…

Graaf Finn de Ficquelmont laat er geen gras over groeien, wanneer hij zijn oog op een schone dame heeft laten vallen. Volgens zijn trouwe vriend, graaf Noah de Keverberg barst het in Vries en omstreken van de geile wijven en hoeft hij maar met zijn vingers te knippen, of ze komen op hem af. Volgens Noah bezit Finn een wonderlijk magnetisme, waardoor de vrouwen automatisch naar hem toe schieten. Dat de geilheid van Finn daar grotendeels debet aan is, staat buiten kijf. Hij doet er dan ook alles…

Ik ben een paar keer in Turkije geweest. Voor vrienden, voor een vrouw, voor avontuur. In Antalya raakte ik overdag eens aan de praat met een politieagent. We mochten elkaar wel en spraken af samen een keer uit te gaan. Ik leende de auto van mijn vriend Ali, bij wie ik verbleef, en ging 's avonds op pad.
Adnan heette die agent. Hij was nog jong. Aan de balustrade in de kustplaats lag bovenop een rots een hip verlichte nachtclub. Het publiek zag er fout uit. Bij de ingang kreeg Adnan…

Het was op de Albert Cuyp. De kramen en de karren waren al een poosje opgeborgen. Donker was het, en ik moet een missie gehad hebben. Zoals James Dean met een opgetrokken been tegen de bumper van een auto staat op zijn iconische geworden foto – zo was het niet, maar zo herinner ik het me wel – zo stond ik tegen de gevel van het pand aan de overkant van de lege straat, waar overdag zes dagen per week markt is.
Zij stond in de raamopening, met slechts een handdoek om zich heen geslagen. De…

Ze heeft een cursus gevolgd over kleuren en wat ze betekenen. En vooral wat kleuren kunnen uitstralen. Ze weet nu precies welke kleur ze moet dragen voor een bepaalde gelegenheid.
Vandaag heeft ze een sollicitatiegesprek bij een makelaarskantoor. Ze kiest voor een blauwe outfit. Op de cursus werd er verteld, dat blauw betrouwbaarheid en zakelijkheid uitstraalt.
Bij het kantoor aangekomen, wordt ze naar de wachtkamer gebracht. Daar zitten nog twee vrouwen.
Eén vrouw is in het rood gekleed.…

Blankenberge, augustus. Ik zit al vroeg op het strand, om de grootste drukte te vermijden. Er staat een lekker zonnetje en ik heb me dicht tegen de duinen in een put genesteld. Boekje, drankje, de dag kan niet meer kapot. Als ik over het kaft van Stephen King's Tommyknockers gluur wordt de horizon aangenaam gebroken door het profiel van een eveneens boekenlezend meisje. Ze zit er alleen, op een handdoek, slechts gehuld in haar eenzaamheid en een minuscule gele bikini. Terug naar de…

De edele heer Pierre de Beaufort geniet van zijn vooralsnog onaantastbare weelde in zijn luxe onderkomen Huis te Leuvenum aan de Jonkheer Doctor C.J. Sandbergweg 60 in Leuvenum. Ooit heeft hij de ware liefde van jonkvrouw Leonora van Barchem afgewezen en dat knaagt nog steeds aan zijn gewonde ziel. De intens tedere jonkvrouw Leonora woonde in Kasteel Staverden op de Staverdenseweg 283 in Staverden. Leonora en Pierre waren destijds zeer goed bevriend met elkaar en er hing een huwelijk in de…

Vandaag voor het eerst even bij onze nieuwe warme bakker in het dorp wezen kijken.
Ik moest een pakje roggebrood. Mijn vrouw had dat er onder andere vorige week ook gehaald en het was heerlijk.
Toen ik de zaak binnenliep was er slechts één klant die een heel verslag deed aan de oudere vrouw achter balie.
Naast haar stond een jongste bediende, vermoedelijk haar dochter, die gespannen meeluisterde.…

De laatste keer dat ik mijn vriend Harry zag, was op dat feestje bij de eerste minister. Mijn vermoeden dat hij niet aan de kost kwam als hondenkapper (wat hij altijd beweerde) werd daar bewaarheid. Ik verdacht er hem namelijk al lang van een spion te zijn. Welnu, toen ik hem op dat feest een onderbroekendans met de eerste minister zag uitvoeren, viel me meteen het draadje op dat uit zijn gulp stak. Dit zit niet snor, dacht ik. Met de nodige discretie verdween ik met de vrouw van de premier in…

De mier is druk bezig. De eekhoorn ligt lui op het gras naar haar te kijken.
'Waarom ben je toch zo ijverig?’ vraagt hij aan de mier.
‘O, ik heb zoveel te doen. Ik moet een nieuw nest graven voor mijn kindjes en eten voor ze zoeken. Ik heb een zieke tante, die moet ik ook verzorgen. Nou, dag hoor, ik heb geen tijd om met jou te kletsen.’
En weg is de mier.…

De tram zit natuurlijk vol. Vol met grimmig kijkende forenzen die het liefst de deur voor mijn doorweekte hersens zouden willen toesmijten. Vanuit hun dominante positie kijken ze koel op me neer. Ik zet aarzelend een voet op de onderste trede. De tramman gunt me geen blik. Wat doe ik hier? Ik aarzel. Deze wezens hebben niets menselijks meer. Moet ik vluchten, nu het nog kan? 'Doorschuiven!' Ja, ja, ik schuif al. Ik heb een hekel aan kiezen. Links of rechts, ja of nee, wit of zwart, op de tram,…

'Dat we hier ooit die hypochondrische dominee François Haverschmidt op de kansel hebben gehad, is nog tot daar aan toe, maar deze dominee slaat werkelijk alles, man man, Heere toch, de beroepingscommissie heeft zich enorm vergist in deze blasfemische nep-dominee!', zegt bakker Wijbrand van Reede tegen slager Heere van Fisenne, die naast hem in de achterste kerkbank zit. 'Laten we dan nu onze scheuren wijd openen om gezang 459 door heel Den Helder te laten weergalmen!', roept dominee Jeremie…

Op het bankje in het bushokje zit een vrouw. Het is koud, ze rilt in haar te dunne jas. Ze zit er al een tijdje en laat elke bus voorbijgaan. Ze kijkt naar het huis aan de overkant. Er staat een raam open, een gordijn wappert heen en weer. Drie jaar geleden woonde ze in dat huis, samen met haar man en haar dochtertje van drie. Ze waren een gelukkig gezin. Ze waren gezond, hadden geen financiële problemen. Haar man had een goede baan bij een bank en zij zorgde voor het huis en voor hun kind.…

In Huis 't Joppe op de Joppelaan 110 in Joppe woont de alom gerespecteerde, deftige baron Koen de Hochepied, die er een verborgen, uiterst crimineel leven op na houdt. Baron Koen handelt in harddrugs en wapens en dat doet hij al jaren onopvallend en secuur. Zijn gevaarlijke handlangers zijn de ex-commando Mietje Florisz, de meedogenloze topdealer Victor Wortelboer, de gevreesde scherpschutter Gerdt Gevers en de allround gevechtsmachine Gerlof van Suchtelen. De kelder in Huis 't Joppe dient als…

Shaggy en Diesel waren twee heel leuke hondjes. De één was overwegend zwart en een duidelijk vuilnisbakkenras, ze had haar vader nooit gekend, want die zat opgesloten in een kennel, de ander was van adel, en had een echte stamboom op papier.
Maar raad eens wie het alfa-teefje was?
Inderdaad, de geharde straatvechter Shaggy, zij was altijd als eerste bij de deur als het baasje thuis kwam, en plaste desnoods de pakketbezorger van zijn brommer à propos, als die weer eens een pakje kwam brengen…

De beeldschone gravin Petronella Valckenier is een volop gerespecteerde trompettiste van de Vollenhoofsch Fanfare, die iedere zaterdagochtend oefent in 'De Burght' op de Godfried van Rhenenlaan 2 in Vollenhove. De trommelaar Pieter van Hengst heeft al jarenlang een oogje op haar, maar hij heeft een hardnekkig minderwaardigheidscomplex, waardoor hij haar niet echt durft te versieren. Bovendien is hij vreselijk verlegen en krijgt hij bij de kleinste aanleiding al een knalrood hoofd en breekt het…

Ze had een prachtige kerstkaart gekregen. Een grote kaart met kersttaferelen.
Naast de kerk op het plein stond een grote kerstboom en verderop een stal met mensen en dieren. Het had gesneeuwd en alles was wit. Ze had nog nooit zo’n mooie kerstkaart gekregen.
Ze was deze kerst alleen. Haar man was een paar maanden geleden gestorven, haar kinderen woonden ver weg. Ze hadden wel aangeboden om bij haar te komen of om haar op te halen, maar dat had ze geweigerd. Ze wilde dit jaar alleen zijn met…

Ze waren astrologen, priesters, paranormaal, waarzeggers en droomuitleggers en niet bepaald arm, Melchior, Caspar en Balthasar uit het voormalige Perzie. Ze hadden in de loop der tijd naam gemaakt met voorspellingen die dikwijls uitkwamen. Als een lopend vuurtje had zich dit verspreid onder vorsten en hooggeplaatsten. Deze raadpleegden het drietal sindsdien regelmatig.
Toen er in de sterren stond dat er een koning zou worden geboren, een nieuwe rechvaardige leider voor de Joden, iets wat lang…