De druppel die ...

Hij komt thuis, later dan normaal. In de gang legt hij zijn tas neer. Zijn jas hangt hij aan de kapstok erboven. Hij loopt de huiskamer in. Hij voelt het meteen. Er is iets anders, maar hij kan het niet plaatsen. Opeens weet hij het: de kraan. Drup, drup, drup. Hij loopt er snel heen en draait hem stevig dicht. Hij heeft een pest aan druppelende kranen.
Hij kijkt rond. Alles lijkt hetzelfde als toen hij vanochtend vertrok. Dan valt hem op dat het zoutvaatje op de keukentafel bijna leeg is. Zij gebruikte altijd veel zout. Honderdduizend keer had hij haar gewaarschuwd. “Zo veel zout is niet goed voor je.” Hij opent een keukenkastje. De pot appelmoes ontbreekt. Zij deed overal appelmoes overheen. “Zo veel suiker is slecht voor je. Suiker is het nieuwe roken.” Hoe vaak had hij haar er niet op gewezen?
Hij ademt diep in, voelt hoe gespannen zijn schouders zijn. Zij moet hier zijn geweest.
Hij pakt zijn telefoon. Voicemail. Hij probeert het nog eens. Weer haar voicemail. “Je moet opnemen. Er kan wel ik weet niet wat aan de hand zijn” had hij keer op keer gezegd.
Even later zit hij in zijn auto. Hij weet niet precies waarom, maar hij rijdt erheen. De straatlampen werpen lange schaduwen over de lege wegen. Bij haar huis parkeert hij om de hoek. De gordijnen zijn dicht, maar er brandt licht binnen. Hij stapt uit. Voor de deur twijfelt hij. Hij tilt zijn hand op om te bellen. Binnen klinkt gelach. Een mannenstem, haar stem. Hij slikt, drukt zijn hoofd tegen de deurpost en blijft even staan. De kraan druppelt nog steeds in zijn hoofd. Drup. Drup. Drup. Hij draait zich om en loopt naar zijn auto.  

Waarschuwingen scheiding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 75