Oranje boven....
Voor de derde keer staat Oranje in de finale van een eindtoernooi van het WK voetbal. Nu moet het gebeuren. We moeten hem kunnen winnen. Als je de vastberadenheid van de spelers ziet, geloven ze er echt in deze keer. Gelukkig spelen we tegen een nieuwe tegenstander en niet tegen Duitsland of Argentinië.
De eerste finale tegen Duitsland speelden we een ongelofelijk toernooi. Alles winnen met super aanvallend en mooi voetbal. De sensatie in de voetbalwereld. Zelf was ik 17 jaar oud. En we keken de finale (in 1974) in onze caravan op een camping in Koudum op een klein beeldje. Die zondag waren we er van overtuigd dat we gingen winnen.
Vanaf de aftrap lieten we de bal rond gaan, er kwam geen Duitser aan te pas. Tot het moment dat Cruijff werd neer geschopt. Penalty! Yes!!! In de eerste minuten kwamen we voor te staan. Dit kon niet meer mis gaan. Maar ook Duitsland kreeg een penalty en we kwamen gelijk. De schrik sloeg me om het voetbalhart. Want Gert Muller scoorde met het indraaien van zijn kont de tweede goal. Toen werd het pas echt spannend. Zo spannend zelfs dat ik het niet meer kon aanzien. Met de woorden ‘ik ga pissen verliet ik de caravan’ ben een eindje gaan lopen. Onderweg hoor je de kreten van ohhh en ahhh van missers. De aanwezige Duitsers vierden al feest. Nederland maakte helaas geen doelpunt meer.
Herman Kuiphof riep ‘zijn we er toch ingetuind?’Maar na het verdriet kwam toch de trots dat we een voetbalnatie van formaat waren geworden. En we vierden dit met een borreltje.
In 1978 kregen we een herkansing tegen Argentinië. Toen nog zonder de irritante Maradonna. Ook zo’n Bloedstollende finale. Maar hier kwamen we ook weer met 2-1 achter. In de slotfase raakte Robbie Rensenbrink de paal en we verloren weer. Zelf was ik al wat gehard en heb de hele wedstrijd uit gezien.
Nu ben ik net als de spelers er klaar voor. Ik heb gezien dat het hele team, ondanks alle jonkies in de ploeg, gehard zijn. Ze durven te winnen. En stralen dit uit. We spelen niet het voetbal van 1974, maar hebben we dat wel nodig dan? Duitsland speelde swingend, maar verloor de halve finale. Dus???
Na de finale maak ik het verhaal af. Mijn prognose nu is dat we van Spanje winnen met 2-1. Met een oranje pet op en bijpassend overhemd. Een biertje en het zweet in de handen.
De kater!
Mijn prognose bleek niet te kloppen. Ik heb het verloren van een octopus. Die had het wel goed. Spanje was de betere partij, eerlijk is eerlijk. We hadden te veel overtredingen nodig om in de race te blijven. En dan loop je aan het eind tegen een rode kaart aan. Vooral die aanslag van de Jong gaf mij geen trots gevoel. Die Spanjaard die daar geraakt werd met zijn noppen, heeft nog dagen paracetamol nodig. Voor mij is Dirk Kuyt de man van het toernooi. Dit is een echte teamspeler. Een voorbeeld voor komende jeugdige voetballers. Vechten voor elke bal en altijd oog voor zijn medespelers. Misschien dat de volgende generatie mij weer aan de buis kan kluisteren. Voor nu heb ik er even genoeg van.
Ben Ik er weer ingetuind…….
home.nlGeplaatst in de categorie: sport
Oranje
219
Geef je reactie op deze inzending: