De eerste nacht samen

‘Tom, ik ben moe. Ik wil maar één ding: slapen.’
Susan hangt haar bruidsjurk op een klerenhanger aan de rand van de badkamerdeur. Hij staat erbij en kijkt naar haar borsten in de kanten bh en naar haar benen in de witte hold-up kousen. Haar schoenen liggen bij de deur.
‘Jezus, wat is ze lekker’, denkt Tom. Ieder uur van de dag heeft hij een keer aan dit ogenblik gedacht. In de drie jaar dat ze met elkaar ‘gaan’, zijn ze nooit met elkaar naar bed geweest. Susans wens. Haar gereformeerde opvoeding, hoewel ze al vanaf haar vijftiende niet meer in de kerk geweest is, ook vandaag niet.
‘Het is onze huwelijksnacht, schat. Die maak je maar één keer mee in je leven’, zegt Tom.
‘Ik wil dat de eerste keer dat we intiem zijn, speciaal is. Dat we daar alle tijd voor nemen. Ik ben nu zo moe dat ik zeker weet dat ik er niet van kan genieten en dat ik jou tekort doe’, zegt Susanne.
‘Ik vind echt dat het erbij hoort, net zoals dat ik je net over de drempel droeg. Ik geloof dat het niet goed is als je deze dag niet bevestigt met de …eh… daad. Fout karma.’
Susan schudt lachend haar hoofd. ‘Wat een onzin! Hou erover op, Tom, het gaat niet gebeuren. Morgenochtend misschien.’
Ze zit op de bedrand en rolt haar kousen af. Daarna wipt ze haar bh los. In alleen haar slip kruipt ze onder het dekbed, aan de linkerkant.
Zo zal het dus zijn de rest van mijn leven, denkt Tom. ‘Zij links, ik rechts.’
‘Kleed je uit Tom en kom lekker in bed. Je zal zien dat je slaapt voor je tot tien hebt kunnen tellen.’
‘Ik sta nog strak van de adrenaline. Ik pak in de bar nog even een slaapmutsje.’
‘Ben je nou boos, Tom?’
‘Slaap lekker. Tot straks.’

In de bar zijn alleen de barkeeper en een jonge vrouw.
De barkeeper droogt een eind uit de buurt van de vrouw glazen. Voor hij een glas in een kast achter hem zet, houdt hij het met één hand schuin boven zijn hoofd en bekijkt het aandachtig. Soms gaat hij er dan nog eens met de theedoek overheen.
De vrouw zit met een been over het andere geslagen iets schuin op haar kruk, de kant van Tom opgedraaid. Ze draagt een shirt, een spijkerbroek en sneakers. Je zou kunnen zeggen dat haar figuur ‘licht mollig’ is en haar gezicht open en alledaags. Ze heeft geen make-up op.
Tom groet en bestelt een ‘Jim Beam’. Hij biedt de barkeeper en de vrouw iets te drinken aan. Zij neemt een ‘Margarita’, hij hetzelfde als Tom. Als de barkeeper de drankjes heeft ingeschonken, steekt Tom beide handen uit om duidelijk te maken dat hij de ‘Margarita’ zelf aan de vrouw wil geven.
Hij stelt zich voor en vraagt of hij naast haar kan komen zitten. Ze heet Jeanette en is blij een praatje mee te kunnen maken. Ze maakt een hoofdknik in de richting van de barkeeper, die te druk is met zijn glazen om het op te merken en maakt een grimas.
‘Proost’, zegt ze. Ze tilt haar glas op en glimlacht naar hem.
‘Proost’, zegt hij. Hij tikt voorzichtig met zijn glas tegen het hare.
‘Wat brengt Tom midden in de nacht naar de bar?’
‘Ik ben vandaag getrouwd en we hebben hier de bruidssuite voor vannacht gehuurd.’
Jeanette trekt haar wenkbrauwen op. ‘En in plaats van… eh… ga je in je uppie in de bar zitten?’
‘Ik zit niet in mijn uppie, Jeanette.’ Tom neemt een slok van z’n whisky. ‘Ik stond nog stijf van de adrenaline en kon niet slapen.’
‘Wou je slapen dan?’
Tom draait wat op zijn kruk en neemt opnieuw een slok. Het is een seconde of dertig stil.
‘Zij wou slapen,’ zegt hij.
Jeanette knikt een paar keer snel achter elkaar. ‘Zij wou slapen’, zegt ze dan. De manier waarop ze dat zegt en hoe ze erbij kijkt, maken dat Tom in de lach schiet.

Vroeg in de ochtend komt Tom terug in de slaapkamer.
Toen de bar sloot, is hij meegegaan naar Jeanettes kamer. Daar hebben ze nog uren met elkaar gepraat, gelachen en gedronken. Ze waren allebei heel ontspannen geweest. Het voelde alsof ze elkaar al jaren kenden. Uiteindelijk waren ze met elkaar naar bed gegaan gegaan. Dat was niet ongemakkelijk maar volkomen vanzelfsprekend geweest.
Susan was veel mooier dan Jeanette. Als hij met haar op straat liep, keken alle mannen haar na. Tom was trots dat hij haar vriend was. Qua levensinstelling en ideeën verschilden ze, maar ze geloofden mettertijd steeds meer op elkaar te zullen gaan lijken. Liefde is nou eenmaal een werkwoord en hard werken was ze beiden toevertrouwd. Als Tom heel eerlijk is, moet hij toegeven dat hij soms twijfelde of Susan en hij voldoende bij elkaar pasten om man en vrouw te zijn. Maar één blik op haar en alle twijfels waren weg.
Zo geruisloos mogelijk kleedt hij zich uit en gaat in bed liggen. Susan ligt met haar rug naar hem toe.
‘Slaap je?’ fluistert hij.
Geen antwoord. Tom zucht. Susan ziet de cijfers op de wekkerradio verspringen.

Trouwdag Huwelijksnacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 418