Alle inzendingen van D

Door flinke windvlagen tijdens de bui zagen de terrassen op het plein er verlaten uit. Mensen waren naar binnen gegaan in één van de bistro’s. Pascal ging naar binnen bij “September” en zag boven nog een tafel leeg. Hij bestelde een “chimichangas” en een ijsthee. Hij keek naar beneden en zag aan de bar een vrouw die het haar in een boblijn had gekipt…

Pascal stond op van het bankje in het bushokje en deed zijn telefoon in zijn broekzak. Hij liep de Prinsegracht over naar het plein. Door de wandeling voelde hij zich ontspannen. Het rumoer van de leerlingen was uit zijn hoofd, maar! Daarvoor in de plaats had hij nu de herinneringen met Valerie in zijn gedachte. Angstvallig keek hij naar de lucht die…

Het was een zomerse dag in mei 2017. Pascal woonde in een appartement in Den Haag waar de woonkamer gericht was op het zuiden. De hele middag scheen het zonlicht naar binnen. Hij kwam half zes thuis en zag de thermometer een temperatuur weergeven van vierendertig graden. Pascal was docent welzijn op de middelbare beroepsonderwijs “ROC”. De leerlingen…

Charlotte en Julia waren alleen in de kleedkamer. Julia opende enthousiast de kartonnen doos, en zag de twee verschillende grootte koperen klankschalen die Thomas had besteld. Ze pakte één schaal in de handen en bekeek dit opgetogen. Charlotte zat met belangstelling naar de klankschaal te kijken en zei: “ik vind dat de schaal er mooi glanzend…

Wendy deed de deur open van haar kantoor en liep naar haar bureau. Stef stond in de deuropening en zag Lisa met een gebogen rug staren naar de grond, ze durfde Stef niet aan te kijken. Wendy ging tegenover Lisa zitten en keek naar de deuropening en zei: Stef, kom verder. Ga zitten op de stoel naast Lisa. Langzaam liep hij naar Lisa, en stond achter…

Chantal stond op het voetpad om de motor te starten. Ze had een afspraak met agent Joost Hoorndijk. Plotseling voelde ze een hand op haar schouder. Ze maakte een sprong in de lucht van schrik en haar gegil echode door de straat. Ze draaide haar hoofd om! En keek in rode ogen van Lucas die nat van traanvocht waren en zei: “je laat me schrikken! idioot…

Willemijn zit thuis met gebogen knieën en de voeten gekruist op de bank de feelgood film “Serendipity” te kijken. Ze wordt emotioneel door de sfeer van de film. Ze ziet dat een man en vrouw elkaar wanhopig zoeken, maar elkaar steeds mislopen. Willemijn denkt aan de charmante lach van Vincent en de complimenten die hij geeft. Vooral bij de gedachte van…

Leeuwerik had het kaartje met de naam aan de lade bevestigd. Plotseling ging de deur open en met een klap weer dicht. Hij draaide zich om, maar zag niemand. Hij liep naar de deur terwijl de lade langzaam open schoof met het ontbloot lichaam erop. Op de grond bij de deur zag hij een voetafdruk van aarde. Hij liep terug en op het lijk lag een briefje…

In de obductiekamer zat Leeuwerik achter de computer te werken aan de laatste afronding van zijn vorige onderzoek. Hij hoorde de automatische deurbel en keek naar de monitor die boven de deur hing. Gehaast kwam Voskuil de ruimte binnen en liep naar Leeuwerik en zei: ”En! Is de vrouw al binnengebracht?” Ze plaatste de tas met eten op het bureau naast…

Een bejaarde vrouw loopt met behulp van een rollator over het zebrapad. Haar boodschappentas heeft ze in het mandje van de rollator en op de plank staat een plastictas. Voskuil wacht bij het zebrapad voor het rode licht. Ze kijkt aandoenlijk hoe de vrouw voorzichtig tussen de menigte verplaatst. Plotseling stoot een voorbijganger tegen de arm van de…

Een sluier van nevel hing over het meer in de vroege ochtend. De nieuwe maan maakte het donkerder in het park. Bij een struik stond een persoon aarde van zijn handen af te vegen. Een ander persoon wreef met de hand door het haar en vroeg gehaast: “kom! Ben je al zover?” Beide rende naar de uitgang. Bij het hek zei één persoon hijgend: “hier moeten…

Achter de bergen verscheen een rode vuurbal. De zonnestralen scheen langs de bergwand over de vallei. Dat zorgde voor een oranjegloed over het landschap. Knaagdieren zochten hun bescherming om niet te worden gepakt door roofvogels of slangen. Het was begin maart de thermometer aan de pilaar van de veranda gaf elf graden aan. Miranda droeg een vest want…

Na een lange omhelzing en met een voorzichtige zoen op haar wang schoof ik zorgvuldig de infuusstandaard opzij. Er hing een blauw kastje met daarin een spuit met wit vloeistof in. Ik hoorde een ratelend geluid van een draaimechanisme wat vloeistof door een slangetje naar haar hand liet stromen. Ik pakte een stoel en ging naast het bed zitten. Noa…

Ik zat met de opengeslagen ochtendkrant op mijn schoot naar buiten te staren. Verschillende scenario’s in mijn gedachte beangstigden mij. Van een afstand klonk het geluid van een deurbel steeds harder. Ik ging recht op zitten in de stoel en keek verdwaasd om mij heen. Weer klonk de deurbel nu met twee stevige bonzen tegen de deur. ”Ja-ja, ik kom…

Voetstappen die de honderdmeter in negen seconden liepen hoorde ik dichterbij komen. Een kind kwam hijgend langs de schappen van de pasta en slaolie en riep: ik heb het! Ik heb het mama”. Als een turnster sprong zij omhoog in de armen van haar moeder. Tiffany ademde stevig uit en zei: “Oei, je wordt met de dag groter en zwaarder om zo uitbundig te…

Een klap klonk als een echo tussen drie flats wat zorgde dat een zwerm vogels uit een treurwilg vloog. Vanaf de galerij zag ik de V vorm als een silhouet de rode gloed van de ochtend in gaan. Ik boog me over de reling van de galerij en zag een oceaan blauwe Fiat 500. Noa had één hand aan het stuur en verliet langzaam het parkeerterrein. Ze hing met…

De herfst was laat dit jaar. Terwijl ik op een bank in het park zit en het nieuwe seizoen inhaleer dwarrelt een eikenblad naast mij op de grond. Een koude rilling overspoeld mijn lichaam, dat mij bedekt door warme gevoelens. Het waren de aangename kleuren in jouw karakter. Het geel van de zonnestralen in de ochtend die mijn wang zacht aanraakte…

Tijdens een zonnige winterdag schaatste Remco Pieterse met zijn dochter door de polder. Met krachtige schaatsbewegingen kwam hij in zijn element. Plotseling bedacht hij of hij niet te snel ging voor zijn dochter van tien jaar die hem volgde. Hij keek over zijn schouder en zag de stralende glimlach van zijn dochter die met haar hand zwaaide. Haar stralende…

In de woonkamer lag op een glasplaat van de salontafel witte poeder verspreid. Rondom de bank lagen kledingstukken. Twee naakte lichamen waren tegen elkaar geplakt. Wijnand drukte zijn duimen tegen de ademsappel van Evelien, en schoof zijn duimen over haar hals tot onder haar kin. Met één hand wreef hij over haar gezicht tot haar voorhoofd. Het leek…

Snel deed Evelien lippenstift op haar lippen en maakte de bovenste twee knopen los van haar witte blouse. Evelien hoorde de sleutel in het slot omdraaien. Ze inspecteerde of haar borsten rond zichtbaar waren in haar beha. Ze bewoog met haar heupen van links naar rechts en gleed met haar handen vanaf haar middel tot haar dijbeen over haar korte spijkerrok…

Ik genoot van het uitzicht op de top van een duin en zag sluierbewolking en dacht: “het belooft een kleurrijke zomeravond te worden met deze wolkendeken in de lucht. Het zal een fascineerde structuur op mijn netvlies geven tijdens zonsondergang”. Met dat beeld sloot ik mijn ogen en voelde een aangename frisse wind tegen mijn gezicht. Mijn…

In mijn rechterooghoek werd het donker. Ik dacht: “zitten wij al zolang te praten dat het daglicht weg is?” Ik keek omhoog naar een vrouw met helder blauwe ogen en blond rasta haar. Ze had het haar in een knot op haar kruin. Langs haar gezicht hing het rasta haar over haar schouders. Ze toonde een glimlach met opgetrokken wenkbrauwen en een vragende…

Arcelia keek mij met fronsende wenkbrauwen argwanend aan. Ze boog haar hoofd naar de rechterkant van mijn gezicht. Haar wang raakte bijna mijn rechter wang. Ze draaide haar hoofd zodat haar lippen bij mijn oor was en fluisterde: “aan de tafel bij het raam zitten twee mannen mij aan te staren”. Ik wilde mij omdraaien! Maar in een fractie van een…

Ik nam plaats op de barkruk toen mijn hart sneller begon te kloppen. Ik kende Daisy alleen van haar profielfoto en digitale woorden, dus de waarheid lag in het midden. Tussen gerangschikte flessen whisky zag ik een klok 19:55 weergeven. Ik had acht uur afgesproken met Daisy, dus ik was ruim op tijd. Te laat komen voor mijn eerste afspraak vind ik…

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel. Een diepe ademhaling! En zucht volgde. Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam ik een slok van de cocktail om in de sfeer van de kleuren…

Eén lantaarnpaal verlichtte een verlaten straat om 22:20 in de zomerperiode van juli 2014. Donkere wolken kwamen overdrijven vanaf de kust. Na twee minuten voelde ik al een regendruppel vallen op mijn voorhoofd. Het begon harder te regenen, terwijl ik door het licht liep van de lantaarnpaal. Het licht scheen achter mij en ik dacht aan één slagzin in…

Nikita zat op een top van de duin in Kijkduin en keek tijdens zonsondergang over de Noordzee. Met een diepe zucht was ze verzonken in gedachten van de afgelopen twee jaar. Ze kan nu nog de harde klap van het glazen potje horen in de portiek bij de voordeur van haar buurman, “Richard”. Tijdens dit mijmeren voelde Nikita op haar rechterschouder een…

Door merg en been ging de deurbel. Richard opende verdwaasd zijn ogen en moest zich eerst oriënteren uit zijn slaap. “Ik ga vandaag eerst iets aan die deurbel doen”, dacht Richard terwijl hij naar de voordeur strompelde. Toen hij de deur opende zag hij Nikita in de portiek van zijn deuropening staan. In haar handen had zij een leeg glazenpotje met…

“Aangenaam mijn naam is Valerie en ik leef op als nooit te voren bij het zien van deze lucht”, dat zei ze terwijl zij op de kade stond omlaag kijkend naar Michiel. Michiel zat op de rand van de kade en keek omhoog naar een getint zicht dat werd belicht van het oranjegloed door de ondergaande zon die net de horizon aanraakte. Zij had lang kastanje bruin…

De ochtendgloren ziet Rachel nu kleurrijker dan de afgelopen drie maanden. De koude dagen in december zijn weer warm met een verlicht brein. Begin van de herfst begon zo mooi. Rachel werd gevraagd door haar Sylvia om in het huwelijk te treden, dit na zeven jaar samen te wonen. Nu past alles op zijn plaats. Na drie maanden dagelijks een vol brein met…