Alle inzendingen van Han Messie

Het was ergens bij het strand van de Antillen of de Bovenwindse eilanden. Teunis, een jongetje van drie jaar, dreef op zijn luchtbed over de golfjes van de branding. Vader duwde hem voort. Dat geschommel op het water... Een beetje griezelig, maar Teunis voelde zich veilig met die grote sterke vader...

Tanka Het oude bosveld os vol jonge, wijde hei. Dank aan de schapen, die hier ruime plaats grazen voor het verlangde purper. Prozatekst In het bos bij Strijbeek (Noord-Brabant) waren veel velden met wild gras en grote poelen, ofwel vennen, waar ook wat heide groeide. Al enige jaren gr...

Haiku Een zucht treft de hei; licht zoemend en geurend deint het honingpurper. Prozatekst Onder een bewolkte hemel ligt het heideveld, dat licht beroerd wordt door een zwakke wind. De donkerpaarse struikjes wiegen zacht heen en weer. Daardoor zullen de honing zoekende bijen hun verlang...

Tanka Bloempjes en sprietjes ontluiken tussen stenen, naast de hoge muur. Hier spreekt Gods Schepping: klein, teer, maar onoverwinnelijk. Prozatekst: Grote, nieuwe gebouwen met mooie hoge stoepen... Al dat harde, sterke steen heeft nog wel eens gaatjes en kiertjes, waar kleine, tere...

Tussen het vrolijke bosgroen zie je soms een afgeknapte, dorre stam, die druk bestaan herbergt. De dode boom is vol grote paddenstoelen, krioelt van leven. Dat meertje binnen hoge beuken en eiken speelt een mooi spel met de zon. De waterrimpeltjes zijn nu eens mat, dan glanzend, een enkele k...

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin. Tekst in proza In de Bredase wijk Heuvelkwartier (met name Hudsonstraat, Nova Zemblastraat, Roggeveenstraat en Jan Ligthartstraat) werden een aantal kleine f...

Ergens op de zo wijde, maar rustige zee dreef een geweldige ballon voort. Deze was zeker zo groot als een walvis en zag er ook zo uit. In zijn ene zij had dat gevaarte een vierkant gat. Door die opening keken twintig mensen naar buiten. Het waren even veel mannen als vrouwen. Met elkaar hadden deze ...

haiku: Het wuivende gras, gedicht, sprookje, jong of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit na...

Haiku 's Teer paars bloeit tierig rondom de dode boom, die stevig rechtop staat. De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk. Prozatekst In het mooie park van Oosterhout (Noord-Brabant), omgeven door kleine kastelen, zie je zowel keurig onderhouden stadstuin als...

Als je de Efteling binnenkomt, loop je eerst een eind langs de brede hoofdweg. Even later verschijnt een sierlijk gewelfd dak, waarop een torenhoge schoorsteen staat. Die lange pijp straalt een warm welkom uit: "Kom hier in dit hartelijke eethuis. Dan ga je daarna weldoorvoed het Sprookjesrijk bez...

Tanka Die boomklever doet zijn naam weinig eer aan, vliegt tussen takken door, vermijdt sterke boomstammen, hupt dan over het bospad. Prozatekst: Als je eens rond loopt in Ulvenhouts Voorbos, dichtbij Breda, vliegt er misschien een mooi lichtblauw en roze gekleurd vogeltje tussen de b...

Tanka Mensen zien filmen en bewegende schermen. Vroeger kon dit niet, maar de eigen verbeeldingskracht werkte dan des te sterker. Prozatekst Tegenwoordig worden we erg verwend met mooie filmen, computerprogramma 's en allerlei boeken met onnoemelijk veel afbeeldingen. Mensen van enk...

TANKA Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard. PROZATEKST Ergens bij Teteringen staat een klein oud boerderijtje, waar nog enige dieren worden gehouden. Op het malse weilandje staan wat bomen verspreid. Ze tone...

Op een zonnige middag zat de twaalfjarige Adriaan te mijmeren in zijn slaapkamer. Wat zou hij gaan doen? Opeens zag hij zichzelf liggen in de laadbak van een kleine aanhangwagen. Die ruimte was niet veel groter dan Adriaan zelf. Maar wat wonderlijk! Daar begon het wagentje vanzelf te rijden, zonder...

Haiku Zijn slurf zwaait angstig: de olifant drinkt, beducht voor het pantserdier. Prozatekst Als dorstige olifanten bij de rivier komen om te drinken, vrezen ze de krokodillen, die misschien verborgen op de loer liggen. Uiteraard zijn olifanten veel groter en sterker dan krokodillen. M...

In de grote zaal van de gevangenis zaten drie moordenaars aan een tafel. Jacob, Pedro en Kevin speelden een partijtje ganzenbord. Alle drie hadden ze achttien jaren in dit gebouw doorgebracht. Over twee maanden zou de vrijheid hen terug roepen. Nog toonden deze kameraden hun driftige aard. "Pedro...

Het achtjarige jongetje Paul lag 's avonds warm in zijn knusse bed. Tik, tik, klonk het achter het raam. Paul tuurde scherp. Daar buiten sloeg een nachtzwaluw met zijn kopje tegen het glas. Een dof roepend "rrrorr" kwam uit het bruine lijfje. "Kom met mij mee," meende Paul te verstaan. Gauw k...

Tanka Boven bergweiden verrijst de Matterhorn als een kaboutermuts; zijn puntig wit eerbiedigt stil kijken én driest voortgaan. Tekst in proza De zo bewonderde en gevreesde berg torent als een hoge, witte kaboutermuts boven de mooie weiden vol bergbloemen. De spitse punt ervan hangt ...

Haiku Eindelijk komt het glas jenever leeg: 't vliegje kan eens gaan drinken. Tekst in proza Ik geniet met kleine en langzame teugen van mijn glaasje jenever. Terwijl ik de drank tussen mijn tong en gehemelte laat walsen, zweeft er een heel klein vliegje (toch geen onweersvliegje) om de...

Het kleine meisje Carlien vond het heerlijk om met haar ouders naar het sprookjespark de Efteling te gaan. Ze genoot vooral van de Indische Waterlelies op dat oerwoudmeertje. Wat was het een belevenis om in die schemerige ruimte te komen. Het klaterende stortbeekje, dat tussen bloemen door in het m...

De kunstschilder Sake knijpt tube na tube leeg. Wilde, grillige strepen en klodders sieren het palet. De kunstenaar laat in dolle drift twee kwasten tegelijk over het doek gaan. "Wat een wanorde!" kettert hij. "Ik kan mezelf niet genoeg uitschelden. "Wat ik nu maak... Dat zal de domste kunstcritic...

De man kwam bij. Het was een zonnige morgen! "Waar ben ik nu toch!? O ja, gisteravond ben ik gevallen! Blijkbaar heb ik hier de hele nacht bewusteloos gelegen. Maar nu ga ik gauw naar huis!" Heel voorzichtig, uiterst moeizaam, klauterde hij tegen de rotswand op, en kwam uit de kloof. Het lope...

IJverig arbeidden heel wat houthakkers in de bergwouden van Noorwegen. Na het zware zwoegen met bijl en zaag deden ze zich tegoed aan hun spijzen en hun kruikjes koffie. Daarbij vertelden ze elkaar leuke moppen. 's Avonds klonk er in de huiskamer heel wat anders: spannende, lieve en griezelige spro...

HAIKU Zacht heidepaars siert elke rots tussen vloedlijn en hoge bergtop. OUDHEID BLIJFT Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen. Uitleg in proza: Wat is het een genot om in augustus met een rondva...

Sonnet: De vlammend rode mond van 't voorste voertuig groet opgewekt mensen, die de tocht maken. Witte rook kronkelt weg, wil alles raken: bloemrijk bos, keurig beplant of wild en ruig, paleis, geboren uit toverwerktuig. Bij een eethuis het rijden even staken... Hier waaien Oosterse scher...

Sonnet: Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar een reis. Luid roepend en luchtig gestreept zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits, opeengedrongen, ...

Tanka Een middag vol zon; die plensbui van vanmorgen blijft steeds rond waren als verfijnde dwergregen: bomen halen diep adem. Tekst in Proza: Gelukkig, de voorgenomen fietstocht kan toch doorgaan! Die kletterende pijpenstelen van enkele uren geleden gaven de nodige vraagtekens. De z...

Haiku Strijdbare kreten klinken in het lentebos: zoete vogelzang. Prozatekst Wanneer kleine zangvogels gaan broeden of dit al doen, zingen ze voortdurend om hun soortgenoten duidelijk te maken: "Hier is mijn broedgebied en waag het niet om er te komen." Dit lied van verdediging en stri...

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het ...

Tanka De grootste zegen, die een ieder mag wensen voor 't wijde leven, is steeds vreugde te vinden in daags gebeuren en doen. Prozatekst We kunnen veel plannen maken voor de verre of de nabije toekomst. We mogen heel wat willen. Wat? Straks een verre reis maken, misschien zelfs om de ...