Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

OLTERTERP IN JAPANSE STIJL

Tussen het vrolijke bosgroen zie je soms een afgeknapte, dorre stam, die druk bestaan herbergt.

De dode boom is
vol grote paddenstoelen,
krioelt van leven.

Dat meertje binnen hoge beuken en eiken speelt een mooi spel met de zon. De waterrimpeltjes zijn nu eens mat, dan glanzend, een enkele keer schitteren ze. De omringende bomen hebben beelden in hun stammen, die verhalen van de geschiedenis en sagen der Friezen.

Het stille bosven
kabbelt glanzend, schittert soms,
daaromheen beelden
kunstig behouwen bomen
roerige Friese oudheid.

Bij het dalen van zachte avondschemer zijn grote bomen wel eens nauwelijks meer zichtbaar. Zelfs woudreuzen lijken ineen te schrompelen, alsof ze zichzelf nietig willen maken.

De bedaagde beuk
met zijn bobbelige stam
en kromme takken
oogt bij avondlicht als een
dikbuikig negerjongetje.

De ochtend is wat vochtig en grijs, maar de toonkunst van elke dag schalt door het lover.

Grauwe morgenlucht
bij vogelzang geeft vragen,
beurt tegelijk op.

De welbekende steltloper op zijn hoge nestpaal ziet het dagelijkse gebeuren tegemoet. Wat verlangt of verwacht hij?

De ooievaar staat
op zijn nest, stil en stokstijf,
wacht op straks later...

He veld vol landbouwgewassen laat zijn gezonde adem over de rand van het bos gaan. Misschien daar even speuren?

Struinen langs boszoom
en boerenland; geritsel
en geklop klinkt:
plotseling vlucht de ree weg
van zijn heerlijke maaltijd.

In het midden van een grote poel, met dichtbegroeide kanten, ligt een stevig stukje grond vol dennetjes en struiken, heeft een wijde gordel van witte en rood-witte waterlelies.

Waterlelies
liggen in een brede kring
om het eilandje,
geven teer moerasleven
sierlijke bescherming.

Bomen, die afgezonderd staan, kunnen een heel sterke, eigen uitstraling hebben.

Twee reuze linden
staan dicht naast elkaar op
een bloeiend bosveld,
zijn samen één wijde kroon,
bedekt met gouden oogjes.

De kleinere vijvers van Olterterp zijn zo bevallig omgeven door riet, struikgewas en moerasplanten. Geluiden, die hieruit opstijgen, spreken een duidelijke taal.

Geroep uit het riet
overstemt elke bosklank;
kikkers gaan paren.

Achter het heel gerieflijke Witte Huis liggen akkers en weiden, waar veel dieren toeven, wel eens naderbij komen.

Ree, haas en konijn
sluipen grazend voort, ruiken
zoete hotellucht.

De siervijver bij de terrassen van Het Witte Huis spuugt een waterstraal, die zich nooit stoort aan het weer.

Zachte regen daalt
geruisloos om de fontein,
die luid klatert.

Het bos zucht verlicht bij langdurige regen. Als wandelaar ben je blij wanneer het weer droog wordt.

De regen houdt op:
druppel- en bladerconcert
begint te klinken.

Het is verrassend om te zien hoe die lieflijke zangvogels venijnige jagers kunnen zijn, terwijl roofvogels soms dieren langs zich heen laten gaan, die best prooien konden zijn.

De boomklever hupt
omhoog langs de schors. Jaag maar
op al die rupsen!

De kiekendief kruipt
door het veld; een zwaluw zweeft
rustig boven hem.

De timmerman van het bos, die zich meer laat horen dan zien, komt toch wel eens onverwacht tevoorschijn, bewust of onbewust.

Een fel rode flits
zigzagt door het schaduwbos:
de zwarte specht snelt.

Wat de bomen laten vallen (bladeren of naalden) is altijd nuttig voor wat in het bos leeft. Maar wat het dorre spreekt... Hoe versta je die taal of word je door die uitstraling getroffen?

Het hellende pad,
bedekt met lariksnaalden,
is mild glanzend bruin,
geeft stille wenk te dwalen,
verder, naar 't oneindige...

... Olterterp is een oud landgoed, tegenwoordig vrij toegankelijk bosgebied, vlakbij Beetsterzwaag, gemeente Opsterland. ...

Schrijver: Han Messie
15 juli 2020


Geplaatst in de categorie: haiku

5.0 met 1 stemmen 101



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)