Alle inzendingen van Joanan Rutgers

(voor Jean-Paul Franssens) De in Bacchus-achtige overdaad zwelgende Neptunus moet zich behoorlijk vergist hebben in zijn dromerige territorium, vol wulpse schoonheden, goddelijk-strak in het vlees, dartelend in het immense vertroetelbassin, tuurde hij als een halfgare wijsgeer met een versleten, doordringende ziel-tot-ziel-blik langs de volgestouwde…

(voor Anton van Wilderode) Meer dan van jouw vloeiende naam heb ik niet onthouden, de zuiverende werking van een gedegen achtergronddiscipel, die alle eer weet door te sluizen naar zijn roomse God. Hij blies een deel van Gods adem door de kieren en gaten van een bouwvallige woordentoren. Hij kende een vrede die woordkunst oversteeg, de ziel niet…

(voor Anne Frank e.a.) Als je heel stil kunt zijn, dan hoor je de ijzingwekkende weergalm van de ijzeren sloten op de smerige wagons, vuile wapens die elkaar per ongeluk raken, ben je nog stiller, dan hoor je het navrante huilen van ontelbare Joodse zielen op een uiterst verkeerd, gruwelijk, goddeloos spoor gezet. Het leger van strijdbare engelen…

(voor Lulu Wang) Ongrijpbaar zwemt zij sierlijk door het blauwe water (blauw van de kleurstoffen), alsof heel China in haar eenzame genen is samengeperst en zij niet van wijken weet. Zij veinst ongenaakbaarheid als een schild tegen haar fragiliteit. Intuïtief kent zij de krachtige werking van positieve energieën vermengd met charmante droommagie…

(voor Sylvia Plath) Je was als een wuivende kastanjeboom, je haren als bruine herfstbladeren en je ijspegelscherpe gedichten waren de glanzende kastanjes, die wij als hebberige lezers met de takken van de grond uit de boom wilden gooien, terwijl ze toch op den duur vanzelf wel vielen. De kastanjes vielen op de harde grond en zij spatten uiteen,…

(voor M. Vasalis) Ach ja, lekker badderen onder een uiteenspattende deken van zoet-geurende schuim, niet zoals vroeger, toen ik nog dromend ronddoolde op de middelbare scholen, grauwe, teisterende concentratiekampen, mijzelf domweg vergapend aan de verzuurde, machinaal bestuurde kennis van menige leraar Nederlands, hoorde ik dat de edelachtbare…

(voor Edward Morgan Forster) De hele ochtend schreef je aan een roman, terwijl buiten het echte leven voorbij ging, maar binnen vond je het behaaglijk, waar je moeder even stoorde voor het brengen van een kopje thee, met de twee biscuitjes op het gebloemde Wedgwood-schoteltje. De tergend langzame aai over je piekerende bol zette je aan tot nog meer…

(voor Guillaume Apollinaire) Zijn virtuoze bronnen zaten niet aanwijsbaar onder zijn gekwetste schedeldak, maar de mysterieuze kosmos balde in hem samen, de goden en godinnen waren zijn beste vrienden, dweepten zelfs met zijn artistieke begaafdheid, ook al hadden ze die zelf met veel moeite ontworpen. Dat deze dichterlijke reus geveld werd door…

(voor Camille Claudel) Zij wist haar bittere lijden aan de vluchtige schoonheid te vangen, zoals een rodeo-rijder een wilde stier temt. Zij was zelf het mooiste standbeeld dat ik ken, zo met die eeuwige teder-lijdende blik, een prachtig schip, dat een destructieve koers voer, met de aartsengel Michaël als boegbeeld. Opperste beeldhouwheldin, ik…

(voor Georg Trakl (1887 - 1914)) In de mist van woorden zocht hij naar een woord van helderheid, dat hem kon redden van de ondergang, de hel in zijn hart, doorboord met gifpijlen, brandende speren, priemen van hout. Wie zo zichzelf een pad moest banen, verloor zijn lach al gauw. Zijn angsten triomfeerden in een jeugd verstoft door oude schaduwen…

(voor Jan-Jacob Slauerhoff) In het chique hart van een nobele stad staat een teder object tussen het moderne interieur. Het oude plafond, gecamoufleerd door goedkope platen, bewaart de jeugdige gedachten van een Friese kameraad, antieke overpeinzingen boven het platvloerse marktgewoel aan de Voorstreek. De eenzame ziel was ervan overtuigd dat hij…

(voor Gerard de Nerval) Misschien had iemand op tijd het knellende touw kunnen lossnijden, zijn walgelijke wanhoop vertroosten, zijn onuitroeibare somberheid verlichten. Maar hij was er de man niet naar om een escape in te lassen, daar was hij te clever voor, te zeer geraakt, te diep verzonken in de spookmoerassen van de verstikkende waanzin.…

(voor Stéphane Mallarmé) Als een korrecte taalkeizer in zijn afgezonderde ijspaleis heerste hij over zijn trouwe onderdanen, de magische woorden. Wars van populair gedoe zocht hij naar de verbluffende zuiverheid rondom bloemen, uitpuilende boezembomen en ongerepte natuurverschijnsels. Ondanks zijn keurig verborgen kwelduivels schreef hij als een…

(voor Victor Hugo) Hij was een opgejaagd paard, dat zichzelf moest temmen met verdovende middelen (de brave wereld verstikte hem op allerlei manieren), er galmde geen vreugde meer in zijn glazen heelal, de dansen waren gedanst, de liederen gezongen. Hij had aan de bevallige Eros geen boodschap meer en Thanatos, die sluwe vos, keerde hem de rug…

"Er bestaat helser kabaal ...buiten deze muren" A.B. (voor André Baillon) Stekende dolken in zijn hersens, arme man, worstelend met de pijn van knagende ratten in zijn lichaam en met de twee deuren, waarvan hij nooit wist welke deur tot zijn huis behoorde, zwart is de dood, rood is zwart. Zijn aderen gloeien van de koorts; zwarte bloedlichamen…

(voor Christian Dotremont) Gruisplantsoenen restten in zijn (voorzorgelijke plebejers krankzinnig geprojecteerde) orakelhhoofd van wiebelende gorillarudimenten, hij vond zichzelf terug bij de ontzagwekkende ruines van de naakte vogeltaal, waar zijn hoogst magische dichtwerk begon, waar slechte , eenogige reuzen en valse, hoerige leeghoofden geen…

(voor Jean Cocteau) De luisterrijke tijd verstrijkt langs hooggelegen braampaden van marterschrik en schaterlach, taartentriomf en worsteling. De schone, vorstelijke badkuipvrouw bedekt haar getatoeeerde lichaam met de kletsnatte leeuwemanen van een azuurblauwe dubbelganger. Gedreven door de stuurloze driften van een wereldvreemde gedachtenstroom…

(voor Dylan Thomas) In essentie extreem geestesmoe, wanstaltig gekortwiekt en volledig uitgerangeerd stonden zijn gekwelde intercitymuzen als oude opgebruikte stoomlocomotieven in een vervallen hangar op een onherbergzame plek, naast het normale treinenstelsel overwoekerd door diversen dramatische klimplanten. Kollosale wrakken van roestend ijzer…

(voor Louis Aragon) De zinloze, onzorgvuldige woorden rondom hem ketsten op zijn glimmende harnas af, ook al leed hij onder de heersende waanzin van de aangepaste meute jachthonden, de valse straatkatten, zijn dichterstronie fungeerde als een periscoop,z ijn pen als antiek kanongebulder. Hij zag de geesten in hun ware dimensie, kampte met oorlogszuchtige…

(voor Sergey Yesenin) Hij wilde langs de verbrokkelde kusten schrijven, met een reuzenpen de grenzen van het al te benauwde omploegen, tafelen met wilde zwijnen,gedreven door dezelfde tirannieke waanzin die Van Gogh verpulverde, Nietsche vermaalde, Strindberg openhaalde of Goethe bedekt deed voortslepen, met zijn dikke benen in een lus achter…