Overlijden van onze trouwe Cavalier (metafoor)
Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind.
Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe, lichtgroene wilgenslierten.
Onder zijn oude gebarsten bast had hij zijn hart verscholen en alleen de zomerwinden konden nog zijn herinneringen uitbannen en ze wervelend in de 4 windrichtingen al neuriënd uitdragen.
Tot die ene laatste ochtendzucht, zijn stam in holle leegte gebroken, de rijzende zon met haar vingers van licht door de bleek-witte nevel-lucht zijn afscheid kuste.
Even hield ik huiverig mijn adem in en hoorde zijn treurig uitdeinend lied :
" vergeet mij niet...., vergeet mij niet... !"
Ik mis hem bij het ochtendgloren.....!
Katty
(Een paar dagen geleden hebben wij onze trouwe huisgenoot Babsi verloren. Het was een oud geworden - bijna 16 jarige Cavalier Kings Charles. Soms kan ik mijn gevoelens beter verwoorden via een metafoor)
Geplaatst in de categorie: verdriet
En terwijl ik dit schrijf, hoor ik het zachte gesnurk van mijn 17 jaar oude Tibetaanse viervoeter Bas, die in december op sterven lag, maar besloot nog even te blijven. Iedere dag weet ik dat het moment kan komen om afscheid te nemen. Maar iedere dag opnieuw weer zwaait zijn staart om te zeggen dat hij vandaag nog blijft. Morgen kan het anders zijn. Het moment van afscheid nemen, zal zijn beslissing zijn. En nee, nooit, nee nooit zal hij vergeten zijn. Hoeveel mens en dier van elkaar kunnen houden, dat is in woorden niet te vatten.
Veel sterkte met het verwerken van het verlies van Babsi.
Als je de film 'Hachi' met Richard Gere nog niet hebt gezien, dan raad ik je die film graag aan!...