Alle inzendingen over afscheid

Vervolg op 'Boetebol'. Binnen drie minuten hoorde ik dat onze kat dood was én dat we hem tegen geld konden ophalen. Het verdriet had de eerste dagen de overhand, maar later maakte dat plaats voor woede. Onze Boez had één straat verderop gelegen. Zonder chip en met naamkaart hadden we hem dir...

De laatste twee dagen voor je vertrek naar Italië ben ik liefdevol opgevangen door een echt liefdevolle en speciale vriendin, die mij hielp om bij jou weg te blijven, omdat je het liefste nog mijn bloed wilde zien vloeien, destructief als je was. Je narcistische persoonlijkheidsstoornis maakte da...

Alles verliezen alleen maar door je angst alles te verliezen, dat maakt je pas een echte verliezer.

Onterecht worden ook de stress, de emoties en de onvrijheid die het gevolg zijn van de multiculturele samenleving beschouwd als uitsluitend een privéprobleem. Door de indringende aanwezigheid van politieke reclame voor zo'n samenleving en de eindeloos herhaalde idee dat alle mensen broeders worden,...

In Emmen moet nu maar een mensentuin komen...

Zenuwachtig loop ik de kamer op en neer, het gaat er van komen, we zijn bijna klaar voor vertrek. Het wachten is op onze nieuwe huurders, 'n jong echtpaar komt tijdelijk in onze woning wonen, voorlopig voor 'n half jaar en dan zie ik wel verder. De deurbel...Stella en Jaap komen binnen en hebben...

De laatste schooldag is aangebroken. Ik sta in de hal voor de klas van mijn kind. Alle moeders en bijbehorende kinderen zijn al een beetje gebruind door de zon. We kijken elkaar aan, geven elkaar een hand, een schouder en een dikke kus. “Tot ziens, fijne vakantie hè? Geniet ervan.” Nadat ik...

De nacht is mijn vriend, donker lacht hij naar een verleden en ben ik jong, de droom is levensvatbaar. De dag gebiedt werk, een wekker mekkert opstaan, je moet er op uit, de jaren hebben je versleten. Ik dans het koord, heen en weer, uiteindelijk boeit het mij niet meer.

Omdat onlangs een familielid Abraham ging zien, was ik in mijn oude muziekboek 'Kun je nog zingen, zing dan mee' - 34ste druk uitgegeven in juni 1949 - aan het grasduinen. Ik was op zoek naar een vaderlands lied dat ik in een eigentijdse, op de persoon toegespitste, smartlap kon transformeren. P...

Doodmoe en intens verdrietig reed ze van haar werk terug naar huis. Haar werk zat erop en zo ook haar aardse leven, dat had ze die nacht besloten. In de ene zak van haar overjas zaten de pillen die ze had verzameld en in de andere de brief voor haar man. Ze zette de auto op de oprit en ging naar bi...

Ik heb er eventjes helemaal geen zin meer in, bewering zus en zo, een hartenkreet vanuit mijn tenen. Ook vandaag weer vlogen duizenden kauwtjes richting Zuiderpark, roepend en troepend in duistere wolken, vleugel aan vleugel werd niemand geraakt. Het mooie daarvan is dat kauwen in vlucht niet schijt...

Er is iemand gestorven, het nieuws was er vol van. Dan denk ik 'hallo, word eens wakker, hij was wel al 76'. Laat hem toch.....

Anoniem tegen schenen schoppen, expres politiek fout zijn, de tent uit lokken, op het verkeerde been zetten, niet zomaar geloven wat er wordt gezegd. Ik deed het met veel jolijt, maar ik moet er mee stoppen. Er vallen namelijk onschuldige slachtoffers. Gluupje zegt sorry tegen Tom Poes, Theo, Fre...

Het staat vast. Het verleden is voorbij. Vandaag is het ‘t heden. En morgen is voor ons verborgen. Vanuit de enige tas die ze bij zich draagt klinkt het bekende geluid van haar mobiele telefoon. Ze is wakker. Klaarwakker. Op het display verschijnt zijn naam. Toch nog wat onzeker drukt ze op he...

Zwaar klonken de slagen van de torenklok over de stad. Even, als verblind door het felle zonlicht, greep ze zich vast aan de deur van de trein. Het was alsof ze wankelde. Bekend klonk de tonen die het klokgelui voortbracht in haar oren. In de ene hand de tas die ze met zich droeg. De andere geklem...

Met een niets ziende blik zat ze voor het raam. Het eentonig geluid van de voortstormende trein hoorde ze niet. Het doel van de reis interesseerde haar niet. Daar zat ze dan. In een coupé tweede klas die stonk. Even had ze de mensen naast en tegenover haar aangekeken. Terwijl de één de Spits door...

Ik stop op mijn dieptepunt. Drie en dertig punt zes, dat kan echt niet meer op de vijf kilometer..... Glad ijs, ik waag mij daar niet meer op.

Dan is het ineens zover, je wordt hartelijk door je collega’s uitgezwaaid met lovende woorden, een spandoek boven de ingang van de SEH afdeling waar ik de laatste 12 jaar doorbracht als regeltante achter de balie en pc. Bloemen op het aanrecht in de te kleine koffiekamer. Overal A-4tjes met mijn ...

Ik zag je, je zat in de rookruimte van de kroeg, je kreeg van mij waar je om vroeg, een vuurtje. Rokend kwamen wij aan de praat, bij mij zat er al een stevige borrel in en jij voelde je thuis bij de huiswijn. Ik dacht, meisje mijn, ik wil je niet misbruiken, laten we gewoon roken en drinken en vo...

Balkenende aan de (Europese) top, zijn partij een flop en Nederland verkiest niet langer deel te nemen aan een old-boys-netwerk. Kleurloos gezichtsverlies, de volgende verkiezingen zullen zulks uitwijzen.

Dat de bankaire onrust in ons land én in andere landen nog steeds voortduurt, kan en kon onder meer worden afgeleid uit het onlangs omvallen van de zoveelste bank in de Verenigde Staten en de recente gang van zaken bij de DSB Bank van de heer Dirk Scheringa, de man, die het van eenvoudig veldwachte...

Op een van mijn zwerftochten naar de Oeverlanden kom ik langs begraafplaats 't Huis te Vraag. Tussen 1891 en 1962 zijn daar zo'n 12.000 mensen begraven. Het kerkhof zelf is op sterven na dood, het zou initieel ontruimd worden maar door de nieuwe wet op lijkbezorging is de periode van grafrust verl...

I meant what I said. Jij was mijn voorbeeld. Ik voel mij een verrader omdat ik je niet gevolgd ben. Maar die lieve en trouwe Donovan heeft mij duidelijk gemaakt dat afstand geen rol speelde. Ik had allang gezien waar ik van afstamde. Ik ben voortgekomen uit een prachtige man. Een sterke en brutal...

“Af en toe ontmoet je in je leven mensen, die een onuitwisbare indruk achterlaten.” Met deze openingszin begon op 9 juni 2005 mijn eerste inzending ‘Casimir’ die door de redactie op nederlands.nl werd geplaatst. Ik moet toegeven, dat ik me trots en voldaan voelde, vooral door de allereerste...

Het is 20.30 uur. Een zomerse dinsdagavond. Nog steeds hangt er buiten een tropische hitte. Ik zet mijn fiets naast het gebouw van het verzorgingstehuis waar mijn moeder woont en begeef me naar de lift. Als ik haastig de gang van de 5e verdieping op loop en – weer veel te laat naar mijn zin - na...

Opa Olivier was geen verliezer. Hij had zijn leven gestreden voor God, Volk en Vaderland. De strijd tussen recht en onrecht was zijn stokpaardje. Ik jaag farizeeërs, schriftgeleerden en huichelaars mijn tempel uit, was zijn veel gehoorde adagium. Daarmee gaf hij te kennen: wees oprecht, draai er ...

Het is me wel duidelijk nu, ik ga dood. En dat is niet erg, want dat overkomt ons allen, ik ben niet alleen. Iets achter laten, een stempel drukken, een indrukwekkend laatste woord, het heeft geen zin als iedereen het leven heeft gelaten. Ik ben benieuwd naar de oorzaak van mijn dood, doe ik 'pl...

Ik heb gepakt. En ben klaar voor ons vaarwel. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je. Vandaag is de dag dat ik verder trek. Ieder wolkje dat ik zie zal ik jouw naam geven. Ieder liedje dat ik fluit zal aan jou zijn opgedragen. Iedere gedachte die mijn in mijn hoofd ronddartelt zal mij bedwelm...

Ik schreef hier en daar, sores want geen werk, ongelovig vloekend in de kerk. U heeft klaarblijkelijk geen behoefte aan mijn bijdragen, u cijfert mij weg. En dan zeg ik "doei, de groeten, bekijk het maar", ik heb het met u gehad. Daarbij vraag ik mij af of u kreeg wat u wenste. Denk van niet, i...

Wilma is te dominant, een scheiding is onvermijdelijk, zij mag Pebbles en ik een weekendregeling, Dino zal het niet begrijpen, vrees ik.