Woorden...ze kunnen me gestolen worden.
Het blijven maar woorden...je plaatst ze zoals het in je hoofd zit en de hele wereld leest er iets anders in. Ik wil het niet meer over de cijfers hebben, daar gaat het niet om.
Het was en is nog steeds meer van hetzelfde: politiek, religie en een grand jury die nog steeds denken de poëzie uitgevonden te hebben. Ik zal nooit passen in dat keurslagerslijf.
Waar is het plezier gebleven van insturen, waarom nog langer zwoegen op een stukje van jezelf, om door een paar chagrijnen of woordverbeteraars zo onzeker gemaakt te worden, dat er geen letter meer tevoorschijn komt?
Wat heb ik aan complimenten via emails, om vervolgens vakkundig onderuitgehaald te worden, omdat ik geen zin had de persoon te willen ontmoeten? Ik zit niet te wachten op een persoonlijke aanval, dat heeft niets met kwaliteit van schrijven te maken.
Het is het grote verschil tussen een handjevol mensen die mij het gevoel gaven dat ik er best mocht zijn, zoals Fred zegt in zijn gedicht, en de rest die niet verder komen dan mijn naam.
Wat moet ik met stress, me druk maken om kritiek, voor wat?
Volwassenen die elkaar virtueel in de haren vliegen met de grote dodelijk aandoenlijke vraag: wat is poëzie en wat is literair verantwoord genoeg? En zo kan je mijn schrijfsels ook niet lezen, het meeste was gewoon absurd.
Het is nooit mijn bedoeling geweest om verder te komen, ik wil geen cursus of school, ik hoef geen bundel met gedichten die geen mens koopt, tegenover wie zou ik me moeten bewijzen dan...ik durf rustig te stellen dat ik de Nederlandse taal wel degelijk machtig ben, ondanks dat er af en toe een taalfout insluipt, simpelweg omdat er hiaten zitten in mijn geheugen. Ik had vroeger wel wat anders aan mijn hoofd.
Maar de belangrijkste vraag voor mij was om het te laten staan. Ik wil niet dat eventuele werkgevers via google terechtkomen op dingen waar zij iets in lezen waardoor kansen gemist worden.
En het blijven maar woorden...het is internet zelf waarop ik afgeknapt ben.
yahoo.comGeplaatst in de categorie: afscheid
internet
1.149
Geef je reactie op deze inzending:
En ja, je schrijft in een mail over dat stukje, waarom dan niet daaronder hetzelfde?
Ik liep al langer met idee om alles te verwijderen ivm sollicitaties, die idiote reacties gaven de doorslag. Het is de manier waarop kritiek gegeven wordt, maar ook hoe iemand iets leest. Precies dat verschil, hoe B.Vogels schrijft: suggestie is iets anders dan herschrijven en dat is een voorbeeld.
Ook heb ik nooit geschreven jou te willen ontmoeten, als je mij bedoelt hier is dat niet waar.
Ik vind het trouwens nogal wat wanneer je persoonlijke mails op het internet wil gooien zoals je nu dreigt te doen met mail van Holtman.
Ik blijf bij hetgeen ik gezegd heb in mijn vorige reactie. Ook al interesseert het je niet hoe ik erover denk.
De waarheid mag gezegd en dat is niet altijd jouw waarheid Monique.
Het interesseert me nl geen hol wat jij ergens in leest, voor mij staat er precies zoals hij het schrijft. En ik imiteer niet, niets en niemand. Ik volg geen mode, geen grillen, ik schrijf geen poëzie, geen proza, maar puur schrijfsels van MIJ.
Verkeerd lezen en/of interpreteren kan ook. Daar zul je jezelf ook mee moeten confronteren.
Ik citeer even wat je hier in je reactie zegt:
-Dit gaat niet alleen maar om deze site, maar het hele schrijverswereldje op internet. Voor mij was het de druppel dat iemand schreef dat ik imiteer.-
Onder je gedicht “Losse flodders” op Krakatau zou de gewraakte regel staan. Maar er wordt helemaal niet gezegd dat je een persoon imiteert.
Hieronder de quote van de criticus waar het dan om te doen is.
-Het gaat nergens over, is ook niet experimenteel de moeite waard, daar het slechts een (slechte) imitatie is, van een soort modegril: prozagedichten!-
Hier heeft de criticus dus een hekel aan prozagedichten en vindt toevallig jouw gedicht een slechte imitatie van prozagedichten. Er wordt dus niet verwezen naar een imitatie van een dichter zoals jij doet veronderstellen.
Misschien toch goed om eerst zorgvuldig te lezen wat er geschreven wordt eer je van een mug een olifant maakt.
Len, met meer variatie wordt de site inderdaad leuker. Maar er komen regelmatig 'nieuwe' schrijvers bij op deze site. Ook zie ik soms mensen terug, die al een hele tijd niets meer hadden gepubliceerd. De manier waarop Vedat Gok meteen door een paar reaguurders werd aangevallen vond ik ook schokkend. Daarom zal ik hem blijven steunen. Wat met Monique gebeurd is, mag nooit weer gebeuren!
Onder pseudoniem schrijven is nooit mijn ding geweest, dat heeft ook weinig zin; bij het meeste ben ik al herkenbaar in de eerste paar regels.
Op dit moment houd ik me meer met reallife bezig, met verhuizen, solliciteren etc.
Ik heb al zoveel kritiek vroeger over me heen gehad, ik kan er gewoon niet meer mee omgaan en zolang dat speelt is het voor mij beter nergens te plaatsen.
Ik ben verrast door alle reacties, is voor mij fijn te weten, dank jullie wel!
Enkele maanden verschenen hier een aantal anonieme reaguurders die telkens weer andere namen gebruiken, vaak reageren met een sneer, maar zelf niets inzenden en inhoudelijk ook niets in te brengen hebben. Als je hen op hun gedrag aanspreekt, gaan ze zich op je afreageren.
Monique, bedoel je zulke reaguurders? Ik heb net als aqua bewondering voor het respect waarmee je anderen altijd behandelt. Daar zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen.
www.gedichten.nl/nedermap/netgedichten/netgedicht/191230.html?zoekresultaat=ja
Bovendien: ook beschouwingen, columns, gedichten, verhalen en beweringen zijn, taxeer ik, altijd projecties. Als je dat begrip tenminste wenst te hanteren.
Ja, jij mag er best zijn!
hoop dat je snel een nieuwe baan mag krijgen,
want dat is waar het nu om gaat, en als dat dan zover is weet ik zeker dat je weer je iets moois gaat schrijven.
En dan mogen zij het gerust allemaal lezen op Google.
Zelf denkende mensen...is veel vraag naar!
Succes vriendin.
Een pseudoniem aannemen kan natuurlijk, maar als je op dezelfde site blijft schrijven, herkennen mensen je al gauw aan je stijl. Het beste lijkt mij dat je een bundel met gedichten of columns probeert te publiceren bij een kleine uitgeverij of via gedichten.nl. Het internet is vaak een ranzig gebeuren helaas, met veel zinloze commentaren van mensen die beter zijn in het projecteren op anderen dan in het aandachtig lezen van teksten.
Of je nu onder een pseudoniem schrijft of onder je eigen naam, jij blijft altijd herkenbaar!
Gewoon omdat je zo'n eigen stijl van schrijven hebt, daardoor zal je altijd Monique Methorst zijn.
En dát kan niet iedereen zeggen!
Komt wel goed met je...
Tip*!
Moge dit méér zeggen dan woorden.