Alle inzendingen over maatschappij

Kort geleden sloeg Nederland zich op de borst voor het inzamelen van een record bedrag voor het Rode Kruis. Meer dan twaalf miljoen hebben we zonder blikken en blozen en via allerlei rare handelingen bij elkaar gezameld om waterputten in Afrika te slaan. Ik wil daar niets aan af doen: het is een heel goede zaak. Maar een paar dagen geleden schoten…

‘Ik vind dit heerlijk werk’. De man trekt even aan zijn sigaret en blaast met toegeknepen ogen een grote wolk uit. Hij staat in de deuropening, kijkt me vriendelijk aan en verschikt wat aan zijn haar. Een rode spoeling, vermoed ik. ‘Ik doe ook nog ander werk hoor, ik ben leraar maar doe dit erbij als ontspanning’. De buschauffeur kijkt me blij aan,…

Vanaf het begin van de crisis zijn wij al vertrouwd met het verschijnsel van de zogenaamde voedselbank. Eerst was er in onze gemeente maar een verzamelpunt, waar de sociaal zwakkeren en de minst bedeelden in onze maatschappij een keer per week terecht konden voor het afhalen van een goed gevulde tas met de meest noodzakelijke etenswaren. Niemand zou…

Participatie is een ander woord volgens sommigen voor dit gegeven. De keuzevrijheid komt al meer in het gedrang. Wanneer je voor de gemeente moet werken als tegenprestatie voor je bijstandsuitkering word je daar niet vrolijk van, zoals de berichtgevingen ons weergeven. Ik ben geboren om een leuk, vrij leven te lijden. Om keuzes te maken die goed…

Het valt mij op dat de mensen zich als tolerant bestempelen maar dat dit veelal beperkt blijft tot toestaan en het liefst niet in zicht. Ik heb vandaag en gister wat zitten googlen op Islam en kwam een artikel tegen over een wijk die men in Rotterdam wil bouwen waarvan ik dacht, wow, dat ziet er goed uit. Het belang van zorg voor ouderen meegenomen…

Er was een tijd dat alles mogelijk was. Achter de wolken schijnt de zon. Dit lijkt voor vele mensen tegenwoordig niet meer op te gaan. Zonneschijn lijkt net zo goed in crisis te zijn als de economie. Welvaart, levensgeluk is er wel net als de zon maar de blik vertroebelt door zorgen. Of door overmatig gebruik van middelen om de mineur van het leven…

Niet zelden is de wet de vijand van het recht.…

Zouden we in een verstandige samenleving leven, dan waren de gezagsdragers in ieder geval wijzer geweest en hadden ze talenten niet verloren hoeven laten gaan onder hun regerende neuzen en wegglippen door hun tellende vingers, omdat ze, verstandelijk voorgeprogrammeerd op ‘inkomsten’, niet meer weten of ze een eerlijk mens of een boef voor zich hebben…

Ik vind dat Kerstviering níet altijd gepaard hoeft te gaan met allerlei lichtjes en commercie. Het gaat om de intentie en de eenvoud, zoals het Kerstfeest naar mijn mening bedoeld is...…

Letterlijk in de hogere regionen, door een flink aantal trappen die wij, mijn zoon en ik, moesten beklimmen, om de ambtenaar die boven op ons stond te wachten en ons was toegewezen in de sociale dienst te bereiken. Ik was één keer eerder op deze verheven beveiligde plaats geweest. Dat was voor het opzetten van een weggeefwinkel, in de geest van mijn…

“De stijl van ons tijdsgewricht weerspiegelt het hier geschilderde beeld. De omvang van de steden waarin het individu verloren raakt, gebouwen zo hoog als bergen, een onophoudelijk bombardement door de massamedia, de grote krantenkoppen die drie keer per dag wisselen en niemand de kans geven te bepalen wat echt belangrijk is, shows waarin honderd dansmeisjes…

En, zit dat lekker zo dicht op de rand...wiebelt nu je vege lijf, van de kopzorgen die je zo graag geeft...niets, weten zij veel. Kijk dan zo leuk... met z'n allen tegen één de hort op. Moge God ons gezellig bijstaan, dan nemen wij het voor hem op. Kan hij er later op terug kijken hoe mensen op straat er ongegeneerd bij te kijk staan, niets meer aan…

Als het recht van de sterkste wint, eindigt de wereld in een saai, zeker einde.…

De gehandicaptenzorg staat onder druk. Nou hebben een paar van mijn beste vrienden een mentale beperking, tenminste dat vermoed ik, en dus vrees ik dat ook zij het heel erg moeilijk gaan krijgen. Wie het nog moeilijker gaan krijgen zijn de familieleden van die vrienden. Want helaas leven we sinds kort in een participatiesamenleving en dat betekent…

Mijn bevlogenheid is inmiddels vervlogen, wat rest is gebakken lucht.…

Toezicht op woningbouwcorporaties moet beter betaald worden. Dat staat in de krant. Er zijn mensen die toezicht zien als een erebaantje, maar langzamerhand komt men er achter dat als je mensen voor een hongerloon laat werken, een minimumloon, zij niet veel kwaliteit leveren. Dat minimumloon is overigens een minimummaandloon dat toezichthouders voor…

Nederland is rijk aan tradities op vrijwel elk cultureel vlak met of zonder historische achtergrond. Zo ook als het erom gaat handen ineen te slaan, om slachtoffers van een ramp of een zeer ingrijpende gebeurtenis te helpen. Binnen enkele uren zijn, naast het Nederlandse Rode Kruis en andere bekende hulpverlenende instanties in de weer om adequate maatregelen…

De gemeente Westland is misschien wel de gekste gemeente van Nederland. Als je de gemeentegrens passeert, kom je in een oneindig kassengebied. Links van de weg: kassen. Rechts van de weg: kassen. Er zijn uitzonderingen, want je kunt ook in een dorp rijden en dan rijd je gewoon door een dorp. Dan lijkt het een heel gewoon dorp – een gewone gemeente.…

Aan onze nationale Sinterklaastraditie is een nieuwe traditie toegevoegd: de Zwarte Pietendiscussie. Elke oktober duikt hij weer op: vanwege de slavernij, vanwege de discriminatie, vanwege de stigmatisering moet het nu eindelijk afgelopen zijn met de eeuwenoude traditie om Zwarte Piet de knecht te laten zijn. Hij moet wit. Gekleurd. Alles is al geprobeerd…

Gehandicapte mensen zijn arrogant, zij gaan er vanuit dat alles voor hen geregeld wordt.…

Laatst stond ik te wachten op het verstrijken van de tijd voor de deur van een casino. Ik ben nog nooit in een casino geweest, omdat ik weiger mijn identificatie te laten zien voor ik ergens binnenkom. Dit principe is overigens niet absoluut. Ik maak een uitzondering voor het buitenland. Dit principe voorkomt dat ik door de deur mag van een ministerie…

Nederland voelt zich gewoon als een vis in het water, zo rap glijden we af, dat lijkt sterk op een waterval, om maar woord te houden. Daar kan iedereen over mee praten. Zo uit het blote hoofd gerekend op de meeste stemmen, leggende gelden...nou, dat belooft wat. Toen boterzacht slap geouwehaai een vet eigen leven ging leiden, we nu langer dan zeven…

Vroeger, ooit, in mijn studententijd, wisten mijn vrienden en ik precies wat wel en niet moest. We wisten hoe de wereld in elkaar zat en wat daar mis mee was. Ik ben zo, of juist niet. Die ander vindt dit en dat juist niet. We waren anarchisten, trotskisten of slechts overtuigd van ons eigen gelijk. We waren tegen alles en de monarchie en alle onderdrukking…

Vandaag de dag is het niet meer vanzelfsprekend om jezelf te zijn, te uiten. Hoe meer er geroepen wordt dat wij in een democratie leven, des te minder lijkt dit op te gaan. Vrijheid van meningsuiting; dit jaar is er nog een activiste, anarchiste tot vier maanden cel veroordeeld omdat zij opruiende taal op haar site zou hebben geplaatst. Zij weigerde…

In Paddepoel, een wijk van Groningen met een naam die ik nooit begrepen heb, staan duizend of meer dezelfde huizen. Ik stond een keer op een dak van één van die huizen. Er was een ruim dakterras. Maar ik zag allemaal dezelfde daken. Straten vol dezelfde daken. Een zee van dezelfde daken. Ik voelde me meteen ongelukkig. Hoewel het ver eigenlijk best…

Ik ben een gelukkig geprezen nageslacht waarin van mijn moederskant zijnde zo goed als alle neven en nichten drugsverslaafd zijn en van mijn vaders kant idem dito plus maar dan met een extra slok er boven op. Hoe kon het met mij eigenlijk goed aflopen? Ik was bij voorbaat kansloos. Dit is geen afschuiving als wel de bittere waarheid. Dit is voor u verder…

Soms heb ik spijt dat ik de tv toch weer heb aan gezet, de rimpels en de kalknagels vliegen weer om de oren en ogen, sociale akkoorden klinken vals en duizend bommen en granaten vreten zich een weg door welriekend doch zwak mensenvlees. Feit, idioten adoreren idioten, merknamen hebben zich ingekraagd, drugs ingekapseld in een pil want anders doe…

Als je er niet tegen kunt beschuldigd te worden van wat je niet hebt gedaan, moet je geen uitkeringsgerechtigde worden.…

Ik bezoek mijn vriendin in het ziekenhuis. Haar twintigjarige kamergenote is vier maanden zwanger. Ze gaat haar hele zwangerschap al dagelijks over haar nek. We hebben met haar te doen. Ze werkt bij Schnitzel XXL. Mijn vriendin is vegetariër. Samen op een kamer. Zoiets kun je niet verzinnen. Op het moment dat we de bekende kokgeluiden horen, ontstaat…

De trein reed naar Groningen. In Zwolle stapte een wat luidruchtige jongen in: ‘Ik ben jarig,’ riep hij, ‘jullie moeten zingen!’ De trein was wat vertraagd. De mensen waren moe van de lange dag en het was al bijna half een. De reizigers verlangden naar een bed en de meesten wilden niets liever dan de ogen sluiten en doen alsof ze sliepen, terwijl de…