Alle inzendingen over maatschappij

De nieuwste icoon van de brave burgerij is het hebben van een orchidee, het liefst meerdere, om die dan opzichtig voor het raam te zetten, zodat iedereen kan zien dat zij een originele smaak op bloemengebied bezitten, wat een dubbele farce is, maar daar zitten zij niet mee, zitten doen ze inderdaad graag, in hun veilige, gezellige woonkamers, waar de…

Je kunt tegenwoordig je naaste buurman niet meer serieus nemen. Achter de schijn van vriendelijkheid gaan een nieuwsgierigheid en een laag zelfbeeld schuil die hun weerga niet kennen. Dit samengaan kan resulteren in inbraak in jouw computer of het hacken van je emailaccount.…

Zolang het financieel goed gaat, is er geen man/vrouw overboord en gaat de welvaartsroes kabbelend voort, lekker hé?!, maar indien er kraters geslagen worden, worden het nihilisme en anarchisme volop gewekt! We balanceren op een superdun lijntje... tussen illusionaire tevredenheid en strijdlustige weerzin! Soms snap ik hardwerkende dieven wel!...…

Toen Europa lang geleden met enkele vriendinnetjes aan het spelen was op een verlaten strand, wist Zeus niet waar hij het had. Hij ontvoerde haar naar Kreta, waar hij dingen deed die normaal enkel in Belgische kelders of kloosters gebeuren. Uit fascinatie voor het meisje noemde Zeus het hele Griekse vasteland Europa. Het ging pas mis toen ook de landen…

Een ander woord heb ik niet voor wat er gebeurt rond een door een Angolese moeder op het vliegtuig gezette zoon richting Europa. Politici, media, pleegouders en belangenverenigingen wringen zich in allerlei bochten en dringen Mauro in een hoek waar harde klappen vallen. Ik heb te doen met die jongen, ook al heeft ie geen poot om op te staan, hij…

Mauro is geen asielzoeker, werd door zijn moeder naar Nederland gestuurd in de hoop daar zelf beter van te worden. Hier kwam hij bij zijn zus terecht maar die kon niet voor hem zorgen, was zij wel asielzoeker ? Een ongerijmde situatie gelardeerd met procedures die te lang getolereerd werden. Het ene opvanggezin verving het andere, terwijl Mauro voetbalde…

Objectieve kennis bestaat niet, het gaat erom wie er gelijk kan krijgen door een steekhoudende argumentatie…

De waarheid is betrekkelijk, dit komt vooral tot uiting in de reclame waarin de zwakke argumenten worden benadrukt als zijnde de sterkste, de beste, die met de langste levensduur…

We zaten maar met zijn drieën bij De Multi-Vlaai. De namaakhaard brandde nog niet en ook de kaarsjes op de tafeltjes waren nog niet aangestoken. Het was er nog wat kil zo rond de klok van tien. Ik nam het voor lief, omdat mijn suikerspiegel om zoetigheid en een hete Cappuchino Large schreeuwde gewoon. Ik gaf vrijwel altijd gehoor aan die drang. Hij…

Redeloos geweld is ook zinloos.…

In mijn portemonnee zit een euro, het is geen gewone euro, het is een Griekse euro. Ik kijk er naar. EYP-omega staat erop. Wat moet ik ermee? Hij ziet er op zich onschuldig uit. Maar men zegt dat deze munt niet onschuldig is, nee, hij is zeer schuldig. Hij is zo schuldig dat niemand hem meer betalen kan. Kan ik deze munt nog wel uitgeven? Als ik…

In de zaal hing een grote. Toch had mijn oma er al een. Die was rechthoekig en ik gok zo’n 30 x 15 cm. Maar de grote, ronde spion in de computerzaal van de universiteit, had een doorsnede van wel 80 cm. Nu heb ik weinig ruimtelijk inzicht, dus ik sla maar een slag. Door het aloude spionnetje, oftewel vensterspiegeltje aan de buitenkant van het raam…

Op beelden van verre landen zie je soms een totale verkeerschaos. Fietsers, bizarre voertuigen op drie of vier wielen, dieren en wandelaars; alles loopt, rent en vliegt door elkaar. Dat had ook in Nederland kunnen gebeuren als het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen niet door minister Schultz van Haegen gered was. Stel je voor dat we geen CBR…

We mogen met z'n allen naïef en in slaap gesudderd denken dat de wereldcrisis niet zo'n vaart zal lopen, het tegendeel is waar en daar doet onze nog even houdbare welvaart niets tegen. Een doekje voor het bloeden zo gezegd, want Amerikaanse toestanden sluipen onze maatschappij in, het verschil tussen arm en rijk wordt per dag groter en onverdraagzamer…

Het lijkt mij onverstandig om je eigen leven vertrouwensvol in de handen van anderen te leggen. Van gelovigen wordt soms gezegd, dat ze anderen voor zich laten denken. Tegenwoordig zijn het ook vaak de verzekeringsmaatschappijen en de adverteerders die voor anderen denken. Ik wil liever niet weten hoe groot de schare is die niet voor zichzelf denkt.…

Ik loop er al weken mee rond, het woord 'snelbinders' en nu wil ik er wel eens vanaf zijn, dus probeer ik de dwanggedachte te analyseren. Het zijn die rubberen, elastieke, vaak tweedelige vasthoudkoorden achterop een fiets, exact op het achteropzitje. Je kunt er van alles mee vastzetten, zodat je onbezorgd en met vrije handen spullen kunt vervoeren…

De diepe kloof tussen rijk en arm wordt in 2012 nog groter dan die al is, terwijl de grote graaiers gedoogd worden en onnodige megaprojecten doorgaan. De doorgeleerde regelaars krijgen in verhouding aanzienlijk meer geld voor hun simpele handelen dan de minder gestudeerde, veel harder werkende onderlaag van de bevolking. Allen die een ander niet als…

Dit weekend liep ik over de Dam in Amsterdam. Daar zag ik een demonstratie van jolige tienermeisjes en een oudere man in konijnenpak. Ze demonstreerden dat ze fan van Justin Bieber waren, je weet wel, of niet, de tienerzanger die vanuit het niets wereldberoemd werd. Nu gaat het niet om de man in konijnenpak. U zult dat wellicht vreemd vinden, maar…

‘Bumperklevers’, zegt zij. ‘Al onze medewerkers die in gesprek zijn’, antwoord ik. ‘Baasjes die zich uit de voeten maken zonder de drol van hun hond op te ruimen’, zegt zij. ‘Mensen die naar je staren alsof je iets van ze aan hebt’, pareer ik. ‘Mensen die in de supermarkt staan te bellen terwijl ze afrekenen’, vervolgt zij. Ik: ‘Het rolletje…

Stammen strijden, doch hun hoofden weten niet dat de leden lijden.…

Is het je ook opgevallen dat er niets meer gemeld wordt over de snelwegschutter? Het kon wel eens vals alarm zijn en ze schamen zich diep voor hun opgehitste commotie, lachwekkend hé, die Hollandse blauwbroeken, zetten alles op alles om schimmen te vangen, vangen nog geen stelende winkeldievegge! Ze blaken van boordevol onvermogen.…

De monteur van de garage kent mij of doet heel handig alsof hij mij kent. „APKaatje meneer?“, vraagt hij elk jaar als ik hem zie. Hij lacht dan alsof ik een goede vriend ben, maar ik rij bijna nooit, dus ik zie hem toch echt maar een keer per jaar. Dit jaar heeft zijn lachje iets geniepigs voor mij. Een jaar geleden had ik mijn kentekenbewijs niet…

Darmkanker, onbehandelbare suiker, de hand aan zichzelf en een snikkend menske dat niet meer weet waar het aan toe is. Dat kom ik tegen en ik kom eigenlijk alleen maar schoonmaken, stofzuigen, dweilen, de plee laten glanzen en op zijn tijd een kopje koffie zetten. Zorg is een uitdaging.…

De kilo-knaller moet blijven voor al die mensen die het niet zo breed hebben en toch, naast de aardappels en groenten, een stukje vlees en jus wensen op hun bord.…

Bij hun in de PC, Jort Kelder en consorten, ging het afgelopen week over tassen. Handtassen. Jort interviewde voorbijgangers en een expert Bodo Breg gaf wat inhoudelijke informatie: “Elke vrouw heeft minimaal tien twaalf tassen.” Ik weet niet hoeveel handtassen mijn vrouw heeft, maar zeker geen tien. Vier misschien. Maar ik ben dan ook niet rijk.…

In mijn vorig leven omstreeks 1900 was mijn vader een alcoholist en mijn moeder, een klein vrouwtje, die de hele dag op vader en de kinderen liep te schelden. Van de negen kinderen was ik de oudste. Van mijn vader moest ik fietsen stelen, die hij dan verkocht voor zijn drank. Ondanks dat er weinig geld was voor eten hadden we het toch niet slecht. Moeder…

U kunt het zich waarschijnlijk niet voorstellen, maar ik ben wel degelijk rooms-katholiek opgevoed. Mijn moeder was een godvrezende vrouw en bracht mij, met 5 broers en 3 zussen, elke zondag naar de kerk, Gerardus Majella. Mijn vader had daar geen boodschap aan, geloofde helemaal niets maar wachtte ons wel op, na de kerkgang, met spijs en drank, hij…

“Ik zeg goeiemorgen allemaal”, wat een heerlijke dag vandaag!” Met een zwierig gebaar zwaaide een man de deur open van de treincoupé waar ik in zat. Een paar keer per week gebeurde dat, een jaar of twintig geleden. Verschrikkelijk, wat had die man elke dag een goed humeur. Zat ik daar rustig m’n krantje te lezen en dan kreeg ik zo iets te horen. Niet…

Lang geleden was ik in Noorwegen in een winkeltje zonder bediening. Zonder automaat. Je kon dingen van de schappen pakken en je werd geacht in een schriftje op te schrijven, wat je gekocht had en het geld in een busje te stoppen. Dat busje hing aan de muur. Eén flinke ruk en het was los. Openbreken moet ook niet moeilijk geweest zijn. Ik vond het…

De regenten raken steeds meer verstrikt in hun web, oh www.…