Alle inzendingen over overlijden

Op je allerlaatste tocht, ga je tree voor tree naar boven Een weg terug is er niet meer Toch denkt men telkens weer Aan de weg terug.

Luguber, ach welnee. Een rondje begraafplaats met Bezoekjes aan graven, Niet slechts een of twee. Het is de sterfdag van oma, en omdat ze toch allemaal gaan Gaan ze de rest van de familie ook langs Zodat die niet "buiten spel" staan Een rondje begraafplaats, voor oma, tante Een neef...

Had zij de armband gedragen om haar slanke pols toen alles nog schittering en schoonheid was in haar leven? Ik kan alleen fantaseren over de armband die visioenen oproept van de balzaal, van Bouquetreeks-achtige jongemannen in een gesoigneerd kostuum die met elegante gebaren de vrouwen meevoeren in...

Ze zei: ik kap ermee, vervolgens vroeg ze: wil je nog een bakkie? Met de twee kopjes naar de keuken en met de nieuwe koffie terugkomend zei ze nog een keer: ik kap ermee. Wat bedoel je, vroeg ik? Nou ik kap ermee, wat is daar zo moeilijk aan? Ik had er geen antwoord op maar ook gee...

Een envelop in de bus, brengt me even van stuk, een kaart met een randje nee brengt echt geen geluk. Een envelop in mijn hand, wie mis ik in mijn kring, durf hem bijna niet open te maken en zo sta ik met dat ding.... te peinzen wie er nu weer vertrokken is van deez' aard. Een ...

Het dorp ligt er troosteloos en verlaten bij. Eendere huizen rijgen zich er aaneen in zielloze eentonigheid. Ieder gerucht wordt er opgeblazen tot gemeenschappelijk bezit, uitvergroot als een stofje onder een vergrootglas en het verspreidt zich razendsnel als een uitslaande brand die de vonk verget...

Want als je dood gaat, is er verder niks als je dood bent, staan mensen misschien wel te huilen, van emotie of vanwege het feit dat je dan ineens gemist wordt? Wie weet. Als je dood gaat,ben je niet meer lijfelijk aanwezig en kunt niet meer meedoen met de rest. Je ligt in een mooi opgemaakte kist, n...

Het maakt niet uit, waar en wie een depressie heeft, er staat geen leeftijd voor. Helaas. Afgelopen week werden we opgeschrikt door maar liefst drie mensen, ooit kinderen van een vader en moeder, ooit vast gezeten aan een navelstreng, ooit in een kraambed beland, opgegroeid in een gezin als broer- o...

Toen ik nog in Drenthe dichtbij Assen woonde, hoefde ik alleen maar de straat uit te lopen om op het platteland te komen, een mooi natuurgebied, maar ik moest op een dag met lekker warm weer opletten voor die jonge dame met rood haar, want met haar heb ik een keer ruzie gehad in de superma...

Er moet een frisse wind door mijn huis. Maak een lijstje en ga naar de winkel waar ik nog nooit ben geweest, de Action. Het is waar wat wordt gezegd, de prijzen hier werpen je decennia terug in de tijd. Op het moment dat ik ook nog even scheermesjes meepak, zie ik hem. Hij nadert me langzaam. Schuif...

We waren gaan zwemmen in een smal, afgeschoten, afgezonderd gedeelte van Zwembad "De Reeshof". Rumoerige en enthousiaste kinderen speelden en ravotten om ons heen en twee luidruchtige meisjes amuseerden zich op een plastic vlot Het kolkende, klotsende, heftig opspattende water had ons omringd, ...

De tijd van de befaamde, maar mateloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten, die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold, tussen de ...

Eerst een sonnet opdragen aan de oorspronkelijke, organische, nuchtere en geest verrijkende dichter H.H. ter Balkt die vorige week is ontslapen: Slechts één keer heb ik hem gehoord, de Balker Hij trad toen op in Groningen in een schuur Zijn zware stem klonk als vulkanisch vuur Hij was to...

Toen Wout de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Janneke hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest ha...

De eerste sneeuw zonder jou, 24 januari 2015. Je hield zo van sneeuw. Altijd was het feest. Je staart die vrolijk zwaaide. Je lieve snuit wit omrand. Sneeuwklompjes aan je poten. Het deerde je niet. In de sneeuw was je in je element. Als Tibetaan kon je tegen een stootje. De laatste sneeu...

Het groepje dromde angstig samen. Wat was er in ‘s hemelsnaam gebeurd? Er was lawaai geweest, ontzettend veel lawaai en vreselijke angst, doodsangst en pijn, hevige pijn en een geschreeuw dat door merg en been ging. In hoge snelheid hadden ze de planeet verlaten, waren ze opgestegen, dwars do...

25 december is onze vaste zaterdagcolumnist Jos (Joannes) Zuijderwijk in Amsterdam overleden. Jos is geboren in Monster op 15 augustus 1948 en is helaas niet oud geworden: slechts 66 jaar jong is hij onverwacht gestorven. In de aula van de Begraafplaats Zorgvlied aan de Amsteldijk te Amsterdam...

In de stille kerstnacht afgelopen december, verliet Jos de aarde om als ster zich bij het firmament te voegen, volkomen onverwacht, in die stille niet doorbroken kerstnacht. Jos, voor velen bekend, bij velen geliefd bij nog meer mensen een man op de achtergrond, want als Jos eenmaal op de voorgro...

Ik ga nu iets schrijven hier, wat ik heel lang niet meer gedaan heb. Omdat ik een bewering iets anders vind dan een mededeling of een zienswijze/belevenis van persoonlijke aard. Doch nu voel ik me verplicht om een geweldige schrijver en ook een geweldige vriend hier een laatste groet te moeten br...

Jos had er geen woorden meer voor. Jos is uitgeluld. Aan het einde van zijn Latijn mocht hij niet meer bij ons zijn. Ik hoop dat hij de nachtmis niet gemist heeft. Dag Jos, jij was iets eerder dan wij de klos...

In het altijd gezellige Groningen heeft een man van rond de 50 jaren jong drie jaar lang dood in zijn wijk Beijum gelegen. Het stelt me buitengewoon gerust dat de autoriteiten nu gaan onderzoeken hoe zijn dood zo lang onopgemerkt kon blijven.

Het is koud, guur en grijs. Langzaam sjokt het mannetje door de straat. Elke stap lijkt een overwinning. Het onverzorgd witte haar wappert met de venijnige oostenbries mee. Een lijkbleke hand omklemt een zakje van de apotheek. Het is gevuld met doosjes morfine. "In te nemen bij pijn," staat er op ...

Zondag 16 November is de schrijfster Fairouz overleden aan de gevolgen van een ernstige beroerte die haar begin November 2014 overviel. Ze heeft ruim twee weken in coma gelegen. Op een andere site hebben we een estafette schrijven gehouden met gedichten en verhalen met de hoop dat zij weer zou ontwa...

Er is een ambtenaar vakkundig weggepest. Mijnheer Gotlieb. Hij is dood. Hij is tot op het bot afgebroken en kon onmogelijk verder leven. Hij heeft een aanklacht van zeshonderd pagina’s geschreven, een bewijslast. Maar nu de manager. De man, of vrouw, die niet luisterde. Die niet wilde luisteren...

Toen Wouter van de wc afkwam zag hij een envelop met een zwarte rand in de gang bij de deur liggen. Hij raapte hem op en liep naar de huiskamer, waar Mien zijn lange onderbroek aan het verstellen was. ''Weer een dooie, ik zal effen kijken wie nou weer.'' ''Attenoje, Gerrit is de pijp uit...

Onlangs moest ik voor een her controle bij de cardioloog komen, maar ik was twee uur te vroeg, dus ben ik maar in een wachtkamer gaan zitten en een krant gaan lezen. Een lieve zuster vroeg mij of ik een kopje koffie wilde drinken, maar omdat ik ook nog een fietsproef moest doen, heb ik bedankt voor ...

De dood; Voor iedereen anders. Te vroeg,te laat,verwacht, onverwacht,verlossend,gewenst. Maar onvermijdelijk, mensen in verdriet achterlatend.

Het is een volkomen zot idee, want ik heb geen enkele concrete aanwijzing die hem rechtvaardigt. Maar van me afzetten kan ik de gedachte niet: ik ga dit jaar dood. En om alles nog absurder te maken heb ik nog verwachtingen over de doodsoorzaak en de datum ook. Mijn verwachting is ik dat op 31 oktob...

Inderdaad ook ik voel mij nietig, schrijnend nietig bij Nelson Mandela. Hoe triest dat hij zo hoog uittorent boven ons. Wat een mens. Het moment: de beelden 11 februari 1990 grepen me ongelooflijk aan. Zo overtuigend alleen al zijn voortschrijden. Had wel iets weg van een religieuze verschijning. Go...

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Annie. Vroeger toen ik op de MULO zat was zij natuurlijk ook nog jong. Ze was een zuster van mijn moeder. Ze was klein en had een knap gezichtje met donkerblond lang haar. Op verjaardagen was ze altijd druk en kon ze goed iets voordragen of iemand nadoen. Ze wa...