Alle inzendingen over haalt herinneringen

Eens sierde een dubbele bomenrij de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat. In haar midden was het ruiterpad waarop ik voor het eerst paarden zag. In de zomer van mijn vijfde levensjaar zag ik de vermiljoenrode zonneschermen...

...ik in vredesnaam met die man over praten. Je haalt het een en ander in je huis; omdat ze van zo ver komen, moet je toch wat aan te bieden hebben. Je maakt een pannetje soep met wat broodjes erbij en nerveus kijk je naar buiten of ze er al zijn. Ach, daar heb je ze mijn vader met zijn tweede...

...bedenken dat als je heel veel uit de grond haalt wat daar al eeuwen zit, er dan een gat ontstaat dat zichzelf automatisch weer opvult. Kinderen in een zandbak weten daar alles van. De Groningers wisten dat niet? Flauwekul. Het klinkt een beetje als de mevrouw die als enige geen lot heeft in...

...voor bomexperts, allah akbar genoteerd in aantallen doden en gewonden voor de statistiek. Ziek. Haatbaarden, schreeuwnegers, blankjankers. De geschiedenis haalt ons in en het gebeurt weer, keer op keer. En steeds weer wordt de strijd verloren, 'sorry seems to be the hardest word'. Ik schiet...

...te voet op weg. Nieuws: de verliezers mogen vanavond weer verliezen (van mij) Nederland haalt vluchtelingen binnen. Amen

...woelen vanwege de zorgen dat een aardoliemaatschappij gas onder uw huis weg haalt.

...drager overlegt met zijn ploeglijder, een knecht haalt een bidon met calorierijke drank. De tourradio vermeldt een nieuwe ontsnapping en een valpartij, zit een van onze jongens daarbij? Na de zware bergetappes volgt een rustdag en kunnen de beenspieren weer losgemaakt worden door de vakkundige...

...juist als vader door zijn dochter naar voren te schuiven. Sarah mag dan wel weten waar je de mosterd haalt, maar hola – ze is dertien. Hugo, laat haar spelen.

...ielig weggedoken met een te kort lontje, "die haalt 2006 niet meer" en mocht dus weg voor mijn euro 1,99, ik heb niet eerder zo'n dankbare kerstboom gehad. Het is nu 12 februari en het is nog steeds licht in mijn huis. Huisje, boompje, beestje, het lijkt welhaast vooropgezet. Maar ik...

...Job roept om een slag bij Nike. Wouter haalt immers onze kistjes terug en het volk wil Wilders als Vader des Vaderlands. Jan-Peter sluit een visum voor Geert niet meer uit, maar zal desnoods met ontstoken voeten de Heere verbidden om hem in zijn VOC te krijgen. De belangen van Shell...

...ik nu maar zal noemen de "cadeauverpakking" haalt de verpleegkundige de medicijnen en ze plant de naald in de huid van mijn bovenarm. Alsof het hier een restaurant is, word ik zelfs voorzien van een kop koffie met lekkernij. Na een half uur mag ik de terugweg aanvaarden. Mijn stille,...

Tijdens het ophalen van herinneringen raak ik de laatste tijd zo af en toe het spoor bijster. Mijn herinnering aan een gebeurtenis, waarbij ook mijn echtgenote aanwezig was, staat vaak haaks op die van haar. Helaas heeft zij achteraf dikwijls het gelijk aan haar kant.

Vrijwel iedere, zo niet elke dag word ik aan mijn verleden herinnerd. Niet omdat ik dat graag wil, integendeel. Slecht vanwege het feit dat de steuntjes niet verdwijnen. Dat zal overigens het geval blijven. Eerlijk gezegd doet mij dit goed, daar dit de bevestiging is dat de waarheid in mijn...

...indien ik dat wens laten rusten op de foto, op de prent of op de schilderijen die sentimentele herinneringen oproepen en doen herleven...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

...als een verzameling overtuigingen, meningen, herinneringen en gedachten beschouwen, waarvan sommige elkaar leken uit te sluiten, maar desondanks deel bleven uitmaken van hetzelfde geheel, van een en hetzelfde perpetuum mobile van de geest. Wij zijn allemaal reizigers, besloot hij, terwijl hij...

...dierbaar, maar eendimensionaal, een gestolde herinnering. De geuren en smaken die bij mijn grootouders horen zijn vloeibare herinneringen, die me weer helemaal terugvoeren naar die tijd, driedimensionaal. Meer heb ik niet nodig.

Van een vrouw als jij is er geen tweede. Jij met je bruine ogen, je zwarte kroeshaar, je lijf van soepel, atletisch vlees. Je onstuimige manier van vrijen en stoeien, je manier van uitrekken 's ochtends vroeg. Je eigenzinnige karakter. Je was met zo weinig tevreden en als je tevreden was, dan...

Als iemand mij zou vragen waarom ik met die man getrouwd ben zou ik geen antwoord kunnen geven. Jeugdige naïviteit denk ik. Ik dacht het zal wel lukken, nou de vierdaagse lopen op krukken is een eitje vergeleken bij wat die man mij heeft doen doorstaan. Dat laat thuis komen, dat is nog niets,...

Het is herfst 1944 toen ik op mijn oude fiets zonder banden langs de boerderijen fietste om wat eten te bedelen. Broodmager was ik inmiddels op mijn 14e verjaardag in september. De rantsoenen waren weer verlaagd, het eten van de gaarkeuken werd slechter, vaak waterige soep of stamppot van kool met...

De dansschool was gevestigd aan de Korvelseweg. Het zaaltje lag enigszins verscholen, een eindje van de straat af en was te bereiken via een binnenplaats. Ik was in die tijd nog mooi en jong en droeg de rozerode tafzijden jurk en de schoenen met de plateauzolen waarover ik bijna struikelde en...

Afgelopen woensdag weer ‘Herinnering verlicht’, avondherdenking 2013 op de Nieuwe Ooster. Amsterdam. Nabestaanden kwamen weer in groten getale de rustplek van hun overledene bezoeken. Met lichtjes, beeldende kunst, poëzie, verhalen en muziek ruimte om gezamenlijk te herdenken. Zoals een...

......en dan zeg ik: ik ben er een van Broeckx, van Broeckx van de Oude Markt. En dan stromen de tranen over mijn gezicht bij de herinnering aan het langdurige sterfbed van mijn vader, aan de langgerekte marteling die hij moest ondergaan in het verpleeghuis, dat oord van onheil bij uitstek. (Hoe...

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons gegeven hadden om ons en zichzelf te plezieren en een kameraad te verschaffen. We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht. Aanvankelijk...

Ik herinner mij nog het oorlogsjaar 1942. Ons gezin was nog compleet. Vader Arie moeder Coba en de jongens Kees, Gijs en Bennie. Ik was elf jaar en de oudste. In 1943 werd Arie nog geboren, een blond ventje met blauwe ogen. Vader werkte bij de tram als conducteur. Na de oorlog hoorde ik, dat hij...

Mijn ouders, mijn twee broers en ik woonden in de gereformeerde pastorie in hartje Kollum. Via het tuinpad kon je naar de kerk. In de tuin stonden drie appelbomen voor de drie gebroeders. De kleuterschool was naast ons en ik hield erg veel van juffrouw Van der Zee, die lief en zorgzaam was. Op een...

In Tilburg zuid zwierf ik eens door straten die het decor vormden van mijn jeugd en mijn geboortegrond en die van mijn ouders. De gezellige huizen uit de dertiger jaren rijgen zich daar aaneen en voor één ervan bleef ik stilstaan en bewonderde een kolossale, welhaast monumentale rozenstruik,...

...Het is het teken dat de dierbare spulletjes, herinneringen aan mijn ouderlijk huis, zijn gearriveerd.... Stoere, sterke mannen die ongewild getuige zijn van een onuitgesproken drama, tillen een meubelstuk de drie trappen op en plaatsen het tegen de schoorsteenmantel De zon, die uitbundig...

Het was in die tijd dat mijn oude ouders de hond hadden aangeschaft die zij "Obri" genoemd hadden: een forse Rottweiler, die ik nauwelijks over zijn kop durfde te aaien uit angst dat hij mijn vingers af zou bijten. In een foto-album bewaar ik nog foto's van de zwartbruine hond die waggelde...

Utrecht kwam pas goed in beeld toen ik nog in de gereformeerde pastorie in Voorthuizen woonde en dan met name via de jonge dichter en archeologie-student Peter V., die ik ontmoette in de discoruimte achter de kerk. Hij was lid van een dichtersgroep in Utrecht en hij wilde mij er wel bij hebben. De...