Alle inzendingen over overlijden

In het altijd gezellige Groningen heeft een man van rond de 50 jaren jong drie jaar lang dood in zijn wijk Beijum gelegen. Het stelt me buitengewoon gerust dat de autoriteiten nu gaan onderzoeken hoe zijn dood zo lang onopgemerkt kon blijven.…

Het is koud, guur en grijs. Langzaam sjokt het mannetje door de straat. Elke stap lijkt een overwinning. Het onverzorgd witte haar wappert met de venijnige oostenbries mee. Een lijkbleke hand omklemt een zakje van de apotheek. Het is gevuld met doosjes morfine. "In te nemen bij pijn," staat er op het etiket. En pijn heeft het mannetje. Verschrikkelijk…

Zondag 16 November is de schrijfster Fairouz overleden aan de gevolgen van een ernstige beroerte die haar begin November 2014 overviel. Ze heeft ruim twee weken in coma gelegen. Op een andere site hebben we een estafette schrijven gehouden met gedichten en verhalen met de hoop dat zij weer zou ontwaken uit haar coma en herstellen. Het heeft niet willen…

Er is een ambtenaar vakkundig weggepest. Mijnheer Gotlieb. Hij is dood. Hij is tot op het bot afgebroken en kon onmogelijk verder leven. Hij heeft een aanklacht van zeshonderd pagina’s geschreven, een bewijslast. Maar nu de manager. De man, of vrouw, die niet luisterde. Die niet wilde luisteren. Die niet geïnteresseerd was en mijnheer Gotlieb opzadelde…

Toen Wouter van de wc afkwam zag hij een envelop met een zwarte rand in de gang bij de deur liggen. Hij raapte hem op en liep naar de huiskamer, waar Mien zijn lange onderbroek aan het verstellen was. ''Weer een dooie, ik zal effen kijken wie nou weer.'' ''Attenoje, Gerrit is de pijp uit, mijn billenmaat uit de bajes. Verleden week zaten…

Onlangs moest ik voor een her controle bij de cardioloog komen, maar ik was twee uur te vroeg, dus ben ik maar in een wachtkamer gaan zitten en een krant gaan lezen. Een lieve zuster vroeg mij of ik een kopje koffie wilde drinken, maar omdat ik ook nog een fietsproef moest doen, heb ik bedankt voor de koffie, want ik was bang tijdens het fietsen erg…

De dood; Voor iedereen anders. Te vroeg,te laat,verwacht, onverwacht,verlossend,gewenst. Maar onvermijdelijk, mensen in verdriet achterlatend.…

Het is een volkomen zot idee, want ik heb geen enkele concrete aanwijzing die hem rechtvaardigt. Maar van me afzetten kan ik de gedachte niet: ik ga dit jaar dood. En om alles nog absurder te maken heb ik nog verwachtingen over de doodsoorzaak en de datum ook. Mijn verwachting is ik dat op 31 oktober om kwart over zes zal overlijden aan een hartstilstand…

Inderdaad ook ik voel mij nietig, schrijnend nietig bij Nelson Mandela. Hoe triest dat hij zo hoog uittorent boven ons. Wat een mens. Het moment: de beelden 11 februari 1990 grepen me ongelooflijk aan. Zo overtuigend alleen al zijn voortschrijden. Had wel iets weg van een religieuze verschijning. Goed om nog even stil te staan bij zijn consequente ongebroken…

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Annie. Vroeger toen ik op de MULO zat was zij natuurlijk ook nog jong. Ze was een zuster van mijn moeder. Ze was klein en had een knap gezichtje met donkerblond lang haar. Op verjaardagen was ze altijd druk en kon ze goed iets voordragen of iemand nadoen. Ze was getrouwd met ome Henk, een kleermaker. Toen kwam…

Afgelopen woensdag weer ‘Herinnering verlicht’, avondherdenking 2013 op de Nieuwe Ooster. Amsterdam. Nabestaanden kwamen weer in groten getale de rustplek van hun overledene bezoeken. Met lichtjes, beeldende kunst, poëzie, verhalen en muziek ruimte om gezamenlijk te herdenken. Zoals een mevrouw zei: ‘Het hele jaar ben ik hier in mijn eentje voor mijn…

Langzamerhand nadert mijn levensavond. Berustend afwachten maar? Die avond kan nog voor de grootste verrassingen zorgen!…

‘En het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden.’ (Jak. 5,14-15) Het kan nu elk moment gebeurd zijn. Mijn oom, de laatst overgebleven broer van mijn al lang overleden vader, nadert zijn einde. Als je 86 bent is dat niet zo gek. Donderdag is hij bediend. Zo nu en…

Toen Wouter de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Mien hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven. Dikke Mien kwam hem tegemoet, en riep: …

Stel dat Mark Rutte een hekel heeft aan de bevolking van Goes, omdat die unaniem tegen zijn beleid is en hij vuurt een gifgasraket op Goes af, waarbij honderden doden vallen, wil je dan niet dat grootmachten de moord op Ruttes eigen bevolking afstraffen? Wegkijken is in de menselijke geschiedenis al veel teveel gebeurd!…

De adem der doden is levendig, levendiger dan de stervensadem der levenden.…

Overlijden in je slaap, ik zou er wakker van schrikken.…

Je staat er niet zo vaak bij stil. De dood. Totdat hij op je pad komt. Bij de een wat vroeger; bij een ander later. Soms letterlijk. Een goede vriendin overleed ooit tijdens een hardloopwedstrijd. Maar wie denkt er nu aan de dood van een achtjarig jochie bij een marathon zoals in Boston? Ik wel, en ik ben niet de enige. Er is zeker over nagedacht…

De politiek van Margareth Thatchter is veel te omstreden geweest om haar een soort staatsbegrafenis te gunnen namens een geheel volk.…

Heel vaak schrijf ik over palliatieve zorg en over het overgaan van ouderen. Helaas overlijden er ook kinderen. Een moeilijk en teer onderwerp, maar wel belangrijk om erbij stil te staan. Zelf weet ik wat dat verdriet inhoudt. Graag wil ik dat beschrijven om ouders die hun kind verliezen te troosten. Vaak is de herkenning in een verhaal al troostend…

De draad weer oppakken nadat een dierbare overleden is, is vaak heel moeilijk. Helemaal moeilijk wordt het als je je naasten jarenlang hebt verzorgd. Ook in het verpleeghuis waar ik werk zie ik dat gebeuren. In de privésfeer heb ik dat eveneens ervaren. Aan de hand van enkele voorbeelden wil ik de mensen, die in zo'n situatie zitten of daar binnenkort…

“Mogen wij een leven beëindigen dat door God is begonnen?” Met deze vraag werd een televisieprogramma geopend dat ik een aantal weken geleden heb gezien. Aan tafel zaten de oud-fractievoorzitter van het CDA, de heer Aantjes, de hoogleraar zorgethiek Carlo Leget en de theologe Hannie van Dijk. Deze drie mensen gingen in gesprek over de vraag: “Mag…

Ervan overtuigd dat stille getuigen binnenkort hun mondje roeren, schrijf ik dit op feiten berustend verhaal. Gestoeld op krachten die waarheid nooit ontbeert. Het wordt, is én blijft een vertelling in een véélomvattend verhaal dat inmiddels scrupuleus is verteld en herhaald daar nauwkeurigheid alles behalve ónbelangrijk is! De schakel, de link,…

Een gewone vrouw van om en nabij de zestig jaar, met kinderen in de Randstad wonend die het moeilijk vind om de touwtjes aan elkaar te knopen. Dat dit voor het meest komt door de invoering van de munt, waar ik maar niets meer over wil zeggen is wel duidelijk en ook ik weet dat veel mensen moeilijk met geld om kunnen gaan, echter deze vrouw was door…

Tijdens het stervensproces gaat de aandacht naar de stervende. Dat is ook logisch. Toch mogen we de nabestaanden niet vergeten, want ook zij zijn heel belangrijk. Zij blijven immers achter met verdriet, met vragen en soms ook met boosheid. Om nabestaanden ruimte te geven organiseren veel instellingen nabestaandenbijeenkomsten. Daar krijgen ze de gelegenheid…

Nu bijna vijfenveertig jaar geleden liep ik mijn geboorteplaats V. met mijn toenmalige vriendin op straat en opeens “wist” ik: jij wordt zesenzestig en ik overlijd twee jaar na jou. Flauwekul natuurlijk. Ik moest er weer aan denken doordat ik onlangs na een beetje googelen ontdekte dat zij in oktober 2011 op zesenzestigjarige leeftijd is overleden.…

Noem mij één goede reden om oud te worden. Ik geef je het antwoord: de film Young@Heart. De film gaat over een koor van Amerikaanse 75-plussers die met intense overgave punkklassiekers zingen. Het is even de vraag of ze met hun versie van de Clashhit ‘Should I stay or should I go?’ ook het euthanasiethema hebben willen aanroeren, maar dit is dè feel…

Ik kom hier met enige regelmaat. De plek jaagt me geen angst aan, het is thuis voor oma, opa, andere opa en oma, tante, oom en neef. Hun namen staan gegraveerd in steen, het is de enige tastbare plek waar ik ze nog kan bezoeken. Sinds kort kom ik iets vaker, mijn moeder is een half jaar geleden overleden en ik mis haar nog elke dag. Niet dat ik hier…

Je kunt je afvragen wanneer het stervensproces begint. Iemand hoeft niet terminaal te zijn om in het stervensproces te zitten. Je kunt het volgens mij vergelijken met zwangerschap; dat is een proces van negen maanden met als laatste stukje de bevalling. De overgang of de geboorte is dan het laatste stukje. Sterven is de geboorte in de andere wereld.…

‘Niemand weet waarom de dag soms nacht wordt’. Deze zin las ik vorige week tijdens een uitvaart. Het is niet te bevatten als iemand opeens uit het leven wordt weggerukt. Bij de nabestaanden kan dit boosheid oproepen en velen vragen dan ‘waarom?’ Die boosheid is begrijpelijk, want word je niet boos als een dierbare opeens wegvalt? Natuurlijk, want dat…