Alle inzendingen over reizen

Ik was voor niets naar Oisterwijk geweest; mijn nieuwe wandelvriendin, die ik had leren kennen via een advertentie, had ik er niet getroffen. Op de heenweg striemden regel en hagel de voorruit van de auto van de Deeltaxi; geen weer voor een wandeling; de ruitenwissers waren druk in de weer; de regen had ons verrast, zoals zomerregen kan doen. De felrode…

Ik was er weer eens, Parijs. Stad van licht en liefde. Met mijn dochter van dertien want meisjes van dertien moeten Parijs gezien hebben. En dat hebben we. Vroeg weg, auto geparkeerd in een garage aan de boulevard periférique, metro naar het centrum, onderweg Frans ontbijt, bagage in het hotel en tout de suite naar alle hoogtepunten. Pompidou, Notre…

De verhalen van de eerbiedwaardige en humorvolle Perzisch-Azerbeidzjaanse mysterieman, wijsneus, satirische Sufimeester en filosoof Mullah Nasreddin, zijn misschien wel de meest geciteerde anekdotes uit de hele overvloedig gevulde esoterische schatkist. Wat ik vandaag in het nieuws las over de mysterieuze verdwijntruc met de MH 370, die op 8 Maart…

Wout zit achter de geraniums en kijkt naar zijn Trabant en kreeg een brainwave. Janneke kwam met een sacherijnige smoel de kamer in, en zei: ''Moet je koffie, lul?'' ''Doe maar, maar moet je horen, ik heb een idee. Ik verveel me kapot en wil wat ondernemen. Ik wil een rit maken door de vrije natuur en genieten van het vlakke landschap in de…

(Voor Anna Drijver) Hoewel onderhavige gebeurtenis exemplarisch zal, in elk geval kán zijn, behoeft deze geen verdere uitleg als zij in geuren en kleuren wordt verteld. Zowel bouquet als blos dienen als uithangbord, hoewel ook ik begrijp dat zowel geur als kleur pas te vatten zijn na toestemming van de dame in kwestie en niet vóór wij aan elkaar…

Stap in een verkeerde trein Kom terecht in een stad die je niet kent Loop een beetje doelloos rond, verlies je portefeuille Dat is het begin van iets Deze tekst trof ik een aantal jaren geleden aan in het café van de Vooruit, het culturele centrum van Gent. De tekst vat eigenlijk in al zijn eenvoud samen wat ik als de meest wijze les beschouw…

In the middle of nowhere, daar ben ik nu. Langs de Ruta 40, de beroemde weg die het zuiden van Argentinië en Chili met het noorden verbindt. Voor een groot deel geasfalteerd, maar grote stukken zijn nog onverhard. Passagiers offeren hun laatste restje water om de koelwatertank van de bus te vullen. Sommigen maken gebruik van het oponthoud om in de luwte…

Je komt wat mensen tegen, als je alleen door Zuid Amerika reist. Maar Sytze is mijn man. Veel mensen waarschuwden me vooraf: mijd de plekken waar veel Israeli's zijn, vaak groepen jonge mannen die hun diensttijd er op hebben zitten en eens lekker los willen. Er zitten, liggen en vooral hangen veel Israeli's in mijn hostel, maar dat deert Sytze niet…

Echt reizen is een kunst(II) Zowel kleine als grote veranderingen hebben ook mijn leven bepaald. Tot nu toe althans. In zowel de nabije als verre toekomst verwacht ik dat dit zich zal continueren en bestendigen. Standvastig vervolg. In het jaar na het jaar van de Millenniumwisseling en in de tussenliggende periode bovendien, was ik kwaad en ben…

Hij verdeelde de partjes van de geschilde sinaasappels onder de medereizigers in hun vierpersoonscoupé; drie jongemannen, waaronder hijzelf en een schrijfster die niet op haar mondje was gevallen. Haar incidentele zwijgen werd door haar ritme gecompenseerd; iedere klak van haar hakken liep synchroon met de snelheid van de Trans-Siberië-Express voortbewegend…

Ik wist waar ik aan begon. De oostkust van Patagonie is niet het meest lieflijke deel van de wereld om te bezeilen. De Drake Passage en Kaap Hoorn in het zuidpuntje van Zuid Amerika zijn berucht. Darwin, die hier met de Beagle ruim voor mij voer sprak over 'droge, zeer harde wind uit het zuidwesten' en 'stormachtig weer'. Niet voor niets worden…

Dit stukje komt tot u vanuit de bus onderweg van Montevideo naar Punta del Este, Uruguay. Ik reis - ik schreef er al eerder over - en ben nu op weg naar de tweemaster de Anne Margaretha, die mij vandaar naar Ushuaia brengt, het zuidpuntje van Zuid Amerika. Mijn korte verblijf in Montevideo is de prelude van een reis van in totaal zeven weken. Reizen…

Buiten was het snikheet. Ik had vast koffie gezet op de mij bekende wijze en zat voor het raam te wachten op wulpse Alie. Ik kan van de WMO van een taxi gebruik maken om boodschappen te doen, maar Alie zou mij vervoeren naar Aldi in het naburige dorp. Heerlijk rustig is het hier, alleen maar natuur, achter de woning de hei en vóór de weilanden met de…

Het Andalusische landschap lijkt wel een heuvelachtige woestijn, die toch vruchtbaar is. Want de gelige hellingen gaan half schuil onder het zilverachtige lover van de olijfbomen. Het mooie dorp Cabra is benauwend door de hitte. De sinaasappels, die hier als gewone laanbomen staan, geven verkwikkende koelte. Cordoba heeft een kathedraal, die vroeger…

(17/9 - 26/9 - 2014) Met de nachtelijke Schipholtaxi vertrekken mijn vrouw Anchie en ik vanuit onze woonplaats Breda. Tegen vier uur in de ochtend bereiken wij de luchthaven om met een vroege vlucht naar Malaga te gaan. De ochtend is nog tamelijk mistig. Het vliegtuig stijgt op bij nevel, maakt een zwenking: verblindend zonlicht! Grillig…

Stel je gaat zeven weken backpacken in Patagonië. Wat zit er dan in die backpack? Je maakt je een voorstelling van de komende trip: wat moet mee, wat kan mee, wat laat je thuis? Inpakken is een imaginaire reis. Voor wie hotelreizen of autovakanties gewend is: een backpack heeft geen wieltjes en draag je op je rug. Ik heb een kleintje voor de korte of…

Ik ben licht opgewonden. Wat zeker meespeelt is het vooruitzicht op een lange reis aan het eind van dit jaar. De voorbereidingen op deze trip – het regelen van zaken, het lezen, het zorgen voor de juiste outdoor uitrusting – het draagt allemaal bij aan de opwinding. Maar dat is het niet alleen. Vóór het zover is verhuist de organisatie waar ik voor…

Als jongvolwassene stond ik op mijn 21ste aan de voet van het 381 meter hoge Empire State Building aan 5th Avenue te New York City. Aan de boorden van de New York Bay hadden wij even daarvoor een boottrip gereserveerd die ons heeft laten kennismaken met de 'Statue of Liberty' dat ons met haar hoogte van 93 meter bijzonder vriendelijk begroette. Het…

‘Society, you're a crazy breed I hope you're not lonely without me’ Het liedje Society uit de film Into the wild probeert te beschrijven wat de jonge hoofdpersoon beweegt om afstand van de samenleving te nemen. Hij wil geen studie, geen uitgestippelde loopbaan. Hij verbrandt zijn paspoort en geld, gaat zwerven en probeert in de wildernis te overleven…

(Poel van vuur en zwavel (II en slot)) 'THAT'S ONE SMALL STEP FOR (A) MAN, ONE GIANT LEAP FOR MANKIND'. Mijn 'leap for joy' deed ik toen mij in een vorig leven onterecht de wacht werd aangezegd. Gevolg: 12 keer een gemiddeld maandsalaris, vrij te besteden. Mijn vreugdedans, mijn uiting van blijdschap na enkele maanden treurnis, kende pas zijn…

Wat mogen we toch blij zijn met die nieuwe chipkaart: kostte bijna een miljard Euro. Maar dan heb je ook nog eens wat. Eén kaartje voor bus, tram, metro en trein. Wat een verbetering met die oude strippenkaart kon je alleen maar reizen in de bus tram metro en een enkele treinlijn. Nee, het is eenvoudiger geworden. 'Niet voor iedere vorm van openbaar…

Met mijn Cosmopolitan in de hand wacht ik tot de gate voor Genua open gaat. Italia…waar zeer waarschijnlijk, zoals ‘sempre’, al mijn zintuigen bevredigd zullen worden. Mijn Hollandse vriend, René, had een column in de Telegraaf, reiskrant gelezen en hun raad opgevolgd. Te warm, te druk en misschien ook teveel Italianen… Ik vertrek dus alleen…

(Stik(1) de moord; loop naar de duivel. Je kunt me de bout hachelen(2)) Daarnaast heeft hachelen als (Bargoense) betekenis zowel (gulzig) eten als schransen. Als debutant voor wat betreft het eten met stokjes, zat dat er toch al niet in, maar het immense land China, wees gerust: in Beijing kennen zij ook 'ons' bestek, wordt het zeer gewaardeerd…

"Je hebt een snoeprol gestolen en daarom moet je kruipend naar Timboektoe!" "Mevrouw u legt een stevige knoop om mijn voeten, ik kan zo echt niet meer vooruit in mijn leven." "Als een kreupele zult u toch boete moeten doen voor uw begane zonden,en u zult een luizenkam mee moeten dragen voor de zwerver met zijn grote haardos vol ongedierte.…

''Weet je waar ik zin in heb, Klaas?'' ''Zeg het eens.'' ''Leuk eens te gaan naar de huishoudbeurs, lekkere hapjes snoeien.'' ''Goed idee Truus, ik wil ook wel eens wat anders dan hier in huis te hangen.'' De volgende dag stonden ze al vroeg op het perron op de trein te wachten. Zij droeg een lange gebloemde jurk met daaronder…

Het ruige water beukt op staafvormige rotsen. Ik loop over een zwart strand. Even later glibber ik achter een indrukwekkende waterval langs. Water valt zestig meter naar beneden. Mijn mond valt open. Als kind was ik verwonderd over het watervalletje in park Sonsbeek in Arnhem waar je ook achterlangs kon kruipen. Ik ben vandaag weer zes. Langs de weg…

Non ci sono problemi Mijn rechterbeen stond nog op de grond maar toch reed de auto van de makelaar al weg. Alleen door mijn been snel binnenboord te trekken en het portier dicht te slaan, kon ik een ongeluk voorkomen. De makelaar had haast! We gingen twee huizen bekijken in de Oltrepò Pavese, aan de overkant van de grote rivier de Po, die dwars door…

Zodra het roeibootje weer in het water lag, werden er een paar nieuwe roeispanen gebracht. Zijn oude roeispanen had het verloren bij de storm op zee. Het roeibootje had nu een best leven. Elke man of vrouw van het eiland mocht er mee gaan varen. Ook veel kinderen gebruikten het om eens lekker op het meer rond te dobberen. Het bootje mocht door iedereen…

Een man, die erg veel van vissen hield, had een leuk roeibootje van groengeverfd hout. Heel dikwijls voer hij de grote rivier een eind af. Op een plek waar veel vissen waren, gooide hij zijn hengel uit en ging lekker lui zitten. Heel wat baarzen en karpers werden uit het water gehaald. Het roeibootje bewees zijn eigenaar steeds weer grote diensten.…

Ze worden gek van de spanning en ik geniet van iedere seconde die nu zeer langzaam voorbij glijdt. De ene peuk na de andere steek ik op zonder iets te zeggen en vraag uiteindelijk aan Yanthi of ze een fles bier voor me wil pakken. Even wil ze goedkeuring vragen aan de Militaire agenten maar ik haak snel in en zegt dat ze naar mij moet luisteren en niet…