Alle inzendingen over verdriet

Ze herstelde zieke hartklepjes en ze repareerde schedeltjes. Ze gaf bloedtransfusie na bloedtransfusie terwijl ze nog gewoon leefde. Terwijl ze nog gewoon leefde. Later zagen de mensen haar in de doodskist. Ze was overleden aan een hartklep,aan een zieke hartklep. En ze zagen haar hele grote opgezwollen billen. En de mensen begrepen maar niet dat…

Langzaam raakt het huis leeg en schoon. Ontmanteld, ontzield ook. Meter voor meter ruim ik op en maak ik schoon. Kast na kast, kamer na kamer, huis en hoofd. Ik ga verhuizen en moet veel wegdoen en bij alles wat ik in mijn handen neem heb ik mijn herinneringen. De laatste rozen die ik van mijn man kreeg hingen ondersteboven, gedroogd en zolang je…

Mijn naam is Borukcu. Ik ben de moeder van Ziya Borukcu. Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt Koos voor een verkeerd bestaan Met verkeerde idealen Vluchtte in een wanhoopsdaad Hoopte op een beter leven Geen weg meer terug Als een keuze is gemaakt Alleen een weg vooruit Die hij niet ontlopen kan Angst om zelf dood te gaan…

Als iemand met veel verdriet niet getroost wil worden, is je aanwezigheid vaak voldoende.…

De nacht is mijn vriend, in stilte verdwijnen de remmingen van de dag, ogen en oren komen tot rust. Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus' armen, omarm ik de nacht. De nacht verzacht mijn…

Zij vliegt op glazen vleugels, nog maar net elf geworden wenkt zij de wind en schenkt de wereld een kind dat naar de horizon verlangt. Haar is verteld, vol overgave, dat het licht ligt achter de bergen naar de zee, prinsen op paarden en een fee vliegen met haar mee. En dan belandt zij op een strand waar gebroken dromen en vleugels geen prinsen op…

Tegenwoordig eten Wouter en Mien de warme maaltijd tijdens het middaguur en avonds brood met bekers koffie, altijd in de keuken. Mien had stamppot gemaakt van zuurkool met zuurkoolspek. Dat spek kookt ze een hele tijd vooraf en tenslotte doet ze in het vocht de aardappelen en de zuurkool en laat het gaar worden en stampt het doorelkaar, maar het vlees…

Neuroloog De Mooie onderzocht mij in de mriscan. Mijn hoofd werd doorgelicht en zoals ik al wist kwam er niets goeds uit. Ach en wee klaagde ik. Ach zei de neuroloog ik weet dat je gestoord bent en dat je denken ziekelijk is, dat zal altijd blijven in je leven. Je hoogste orgaan is het laagste orgaan geworden. Maar misschien is je laagste orgaan…

Als een natgeregend klein musje zit ze daar, het verdriet spat van een fragiel lijf. Op zo'n moment weet je dat gekrakeel er niet toe doet en strijk je veren droog.…

Hedgefunds. Subsidie. Als ipv dan. Twee paspoorten. Gedogen. Meerdere ipv diverse/verscheidene. Schaterlach van Zalm. Gestotter van Job. De kotsvinger van Hoogervorst. Het kwartje van Kok. Vis ipv een hengel. Precario versus minder regelgeving. De echte held in de ban van de ring. Koningshuis minder belast dan 'onderdanen'. Een borreltje meer, deze…

Toen ik tien jaar was woonde mijn ouders op een dorp in de kop van Noord-Holland. In onze straat was ook een hoefsmid, Klaas heette hij, en hield konijnen en duiven. Een paar keer had ik hem vriendelijk gevraagd of hij een konijntje voor mij had. ''Nog niet Keesie'', zei hij dan. Op een warme zonnige dag probeerde ik het nog een keer toen hij…

Een Kenyaan, een Fin en een Oostenrijker en een Japanner bezochten een souvenirwinkeltje in hartje Amsterdam in de Kalverstraat. De straat met al haar shops vol spijkerbroeken waren ze een beetje zat maar Amsterdam qua stedenschoon beviel hen wel. De winkel was volgepropt met Nederlandse souvenirs. Op vele verkoopplanken stonden eigenaardige poppetjes…

Mijn jongste dochter Nel is zesenvijftig jaar geworden en ik moest aan haar denken toen ze nog vijf jaar was. Een verlegen mager meisje met blond stijl lang haar en grote blauwe ogen. Ze wilde vaak op mijn schoot zitten en moest ik een verhaaltje voorlezen, Klein duimpje vond ze erg leuk. Op een keer toen ik haar van school ging halen, zei ze opeens…

Ik weet niet of het jullie is opgevallen, maar er waren maar weinig vlinders deze zomer, nou ja, zomer, ze zullen het ook niet als zodanig hebben ervaren. Ik heb dit jaar geen enkele dagpauwoog gezien, wel wat witjes, maar geen citroentjes. Nachtvlinders waren in het voordeel, wat de somberheid van dit in het water gevallen seizoen aangeeft. Ik kan…

Niets is minder dan jouw afwezigheid, die het leven achterlaat in kilte. De leegte die jij in mijn hart hebt geschapen is groter dan de leegheid van het universum. Dieper dan de diepste afgrond en natter dan de grootste treurwilg. De oneindigheid bereikt zijn grenzen en de cyclische gebeurtenissen naderen hun einde op weg naar een nieuw begin. Mijn…

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas, rijp om op te drogen in zak en as....…

Als er niets meer is waarop je kunt vertrouwen, dan ben je echt eenzaam. Maar niet alleen, die zekerheid heb je dan nog.…

'Hoe gaat het met jou? We proberen je maar steeds te bereiken, maar we krijgen steeds je voice-mail!', vroeg mijn vader me enkele weken geleden. 'Nou', zei ik, 'het gaat heel erg slecht met mij!'. Ik huilde aan één stuk door, vertelde van mijn manisch-depressieve passie met een manisch-depressieve, valse actrice, die me bijna tot zelfmoord had…

ik ben gepakt, ingepakt..... klaar om naar mijn vakantieadres te gaan. 1500 km in mijn eentje, ik zie er niet tegenop. Wel tegen het verlaten van mijn stekkie..... wat is er toch veel gebeurd in de tijd tussen de vorige vakantie en nu....... Overeind gekrabbeld na het overlijden van mijn man.....de jarenlange zorg voor hem achter mij latend, de vlucht…

Mevrouw Bazen was indertijd mijn eerste klant in de hh-zorg, via een advertentie in een lokaal krantje rommelde ik mij de zorg in. Totaal geen ervaring, ging als een idioot tekeer en zij zei mij alleen maar "doe eens rustig". Haar slaapkamer grensde aan een verwilderde tuin, na zeven vuilniszakken zag het er weer een beetje uit, opgeruimd wiste…

Als je ouder wordt denk je wel eens aan vroeger. Zo dacht ik vandaag aan Japie die naast mij in de schoolbank zat op de lagere school. Hij had grote grijze ogen die zich zomaar met tranen konden vullen. Wanneer ik hem aanstootte en vroeg wat er was, waarom hij verdriet had, gaf hij geen antwoord. Alle kinderen keken naar hem, vooral toen hij hardop…

Gerrie, een knappe man van in de dertig, was erg verdrietig, want zijn vriend Joop had de verhouding met hem gisteravond uitgemaakt. De hele nacht moest hij met tranen in zijn ogen daaraan denken. Ze hadden elkaar ontmoet in een homobar. De volgende morgen besloot Gerrie een wandeling te maken in het nabij gelegen park. De zon liet haar heerlijke warme…

Ik kwam een mevrouw tegen, ze was beregend en zag waas uit haar ogen. Praten kon ze niet. Ze zei dat ze als enige in het land een kijkdozenmuseum had opgericht. Kijkdozenmuseum vroeg ik verbaasd. Ja zei ze nu met wat glimmende ogen. En zei ze, jij staat ook als papieren poppetje in een van mijn kijkdozen. Dat vond ik interessant en ik werd meteen…

Het is wrang te beseffen, maar ik heb mevrouw Tuintje vermoord, om het leven gebracht. Indertijd, ik werkte voor een andere zorginstelling dan nu, heb ik haar achtertuin van vuil en onkruid ontdaan, zodat ze 's ochtends vanuit haar slaapkamer vrolijk groen en bloemen kon zien. Ze ging toen graag naar bed, hortensia en lavendel wachtten immers op haar…

Zij danste, niet op de bas of op de drums. Nee, zij danste solo op de snerpende gitaar, lichtvoetig zweefde zij mij voorbij op de kleurenwisseling van de vloer. Ik er achter aan, warme lampen verschoten van kleur, kreeg haar niet te pakken, als een zilvervis lachte zij mij uit. Te licht bevonden, zij wuifde nog haar dooraderde vleugels en vlinderde…

Net voordat ik wakker werd verscheen zij in mijn droom, volslank maar net niet Rubensiaans. Zij sloot mij in haar armen en lepelde mijn achterkant van gelijk. Haar lange, lange benen sloten mij in, genot onvermijdelijk. Ik weet van haar bestaan, ik wil haar maar dan moet ik dromen gaan. Helaas, de ochtend breekt aan, een droom spat uiteen.…

Eenzaam zit ik voor het raam en kijk naar buiten. Niemand te zien, zelfs kinderen spelen niet meer op straat. Aan het einde van de straat begint een park met grote vijvers. Ik besloot een korte wandeling te maken. Ik ben 79 jaar en de dokter had gezegd, dat ik elke dag een flinke wandeling moet maken, was goed voor het lichaam. Buiten was het naargeestig…

Je kunt janken zoveel als je wilt, als je maar lacht om je eigen gejank.…

'That whirls around the April moon whirling in an arc of sadness, I'm lost without you' Sting Ik kan dan wel stoer net doen alsof ik Mirjam net zo definitief afwijs, als zij mij, maar dat is allemaal zelfbehoud en geposeerde bravoure. Mijn hart is in wezen nog kleiner geworden, dan het al was. Gek genoeg komen we elkaar nog steeds nergens tegen…

Het leven is lijden, song Robert long eens, maar lijden is óók leven, en kan mensen óók samen brengen. Dan worden gestolde tranen, vaak de mooiste pareltjes...…