Een arm, betreurenswaardig dier, dat moet pronken?
In de tuinen van een groot en pontificaal Nederlands paleis, nu op pompeuze en tot melancholie en somberheid stemmende wijze ingericht, signaleerde ik eens een pauw die daar rondstapte en die noodgedwongen, als genoodzaakt door de Natuur, zijn lange, bonte, rijk gedecoreerde staart meesleepte. Die ook door het onbekende "goddelijke" wezen dat hem eens gecreëerd heeft en zijn wonderlijke aard en wezen bepaald heeft, de majestueuze staart als een bonte waaier op als het ware "hulpeloze" en tot mededogen van sommige toeschouwers en passanten triomfantelijk moet spreiden en tonen, als in een door de Natuur veroorzaakte en gedwongen "ijdelheid" en pronkzucht waarvan het arme dier zich niet bewust kan zijn, zoals in de "menselijke wereld" wel degelijk bewust vertoon van succes, van verworvenheden, status en bezit voorkomt.....
15 juni 2024
Geplaatst in de categorie: dieren