Alle inzendingen over emoties

Vroeg in de morgen was ik vertrokken naar de zusterstad die mij zou verwelkomen....Het voertuig legde slingerend een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die...

Als zij opnieuw haar felle opstand en rebellie op mij af wenst te vuren; als zij haar wapens weer smeedt en mij verwijten maakt over de manier waarop ik hopeloos te kort schiet in alle denkbare opzichten, stel ik daar tegenover mijn kalme, placide vrede en vreedzaamheid die is als een stille vijver...

Ik mijmer wat voor me heen, het is zondag en de zon laat zich van haar allerbeste kant zien, we zijn inmiddels al wat vitaminen op wezen doen buiten en genieten nu binnen met jaren-60-70-muziek op de achtergrond. Er staat een pan hachee te pruttelen, oké het is er misschien de dag-of...

Ze symboliseerde voor mij de jeugd, de jeugdigheid en de schoonheid die ik sinds lange jaren niet meer de mijne kon noemen. Tot haar wilde ik terugkeren. Als een aureool sierden haar haar kwaliteiten. Ik was vervreemd van de gaafheid van haar wezen. Het leven had diepe wonden geslagen en een bres...

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord? Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze...

Ze had de eigenaardige karaktertrek dat ze alles moest tegenspreken. Aan het bouwwerk van haar meningen, dat zijzelf opgetrokken had, viel volgens haar nooit te twijfelen. Nooit vond een opmerking van mijn kant geen tegenspraak bij haar. Ze was eens gekomen voor het huishoudelijk werk en speelde...

Op het terrein van de inrichting treft men een lusteloze, vervallen berkenboom aan en enkele bosschages die nauwelijks het leven schijnen te houden onder de gestaag neervallende regen. Dit alles biedt geen vrolijke aanblik.... De goedgunstige begeleiders wilden nog gaan wandelen met de cliënten...

In de Regiotaxi deelt men als vanouds lief en leed met chauffeur en medepassagiers. Hij was ervan overtuigd dat alle ultieme rampscenario's die de "Condition Humaine" in de zo oneindig lange mensengeschiedenis aan het mensdom gepresenteerd heeft juist hem overkomen waren door zijn recente...

Hij stond te wachten bij de bushalte aan de Korvelseweg en droeg in een tas een fors boeket grote witte orchideeën met lange, houterige stelen en ovalen bloembladen. Ik waagde het hem te vragen of de bloemen voor zijn vriendin bestemd waren. Ze bleken voor zijn moeder bestemd te zijn die nog...

Vol goedmoedige moederlijkheid, vertedering en zorgzaamheid bekijkt de grijsharige mevrouw, die wellicht zelf ook oma en moeder is, de Afrikaanse kindertjes in de bus, eveneens begeleid door hun moeder. Zij rusten in een kinderwagen en kijken met grote, kinderlijke en zozeer onschuldige, bolle,...

‘Papa, mag ik nog een kusje.’ ‘Nou eentje dan nog en dan moet je gaan slapen.’ ‘Mag ik nog een allerlaatste kusje, papa, dan ga ik heel echt slapen.’ ‘Deugniet, nou vooruit dan maar, maar dit is de laatste, hou hem maar vast dan gaat hij langer mee.’ ‘Wat slim van u papa, dat...

‘Opa welke ster is oma nu dan, ze zijn allemaal zo mooi’. ‘Je hebt gelijk lieverd, jij en ik sprankelen later ook zo mooi, zeg ik ter afleiding. Maar toch beloof ik haar om oma ooit van de hemel te plukken en aan haar te laten zien. Hopelijk zal ze die belofte vergeten en over een...

Bjarne probeerde de essentie te begrijpen van de dwaze droom waarmee het voorjaar van 1999 begon. Wat was begonnen als een romantisch sprookje had nu de inhoud van een scene uit een horrorfilm. Eerst was het een mooie droom, later werd het een angstaanjagende nachtmerries. Het werd de hoogste tijd...

We vierden de zomer vandaag in Nieuwkuijk op het terras, nabij de oude kapel. Een menigte had zich verzameld en opgewekt deinde men mee op de klanken van de muziek van een band genaamd "De Parelmuzikanten", geleid door een flamboyante en charismatische meneer die de trompet bespeelde en die...

Voor de tweede keer betrad ik vanavond het gebouw met de lange gangen van GGZ Breburg aan de Korvelseweg. Vanavond scheen het licht frivool rond te dartelen als vormde slechts dit gegeven nog de enige schamele troost voor de stumpers die hier in de kale vertrekken welhaast noodzakelijkerwijs...

Ik was vroeg gearriveerd in het WOK-restaurant in het naburige dorp, een locatie die plaats bood aan vele gasten. Bij binnenkomst werd ik meteen al hartelijk verwelkomd door een kennelijk Chinese dame die me een kop koffie aanbood. Ik probeerde bij haar over het voetlicht te krijgen, in weerwil van...

In het verleden heb ik jarenlang op diverse hondenrassen gepast. Echt het was prachtig om al die verschillende karakters bij elkaar te zien – hun interactie was altijd mooi om te aanschouwen. Daar kunnen wij mensen nog van leren, Je had behoorlijk zelfstandige honden die jou tijdelijk...

Het voorjaar van 1996 begon met een bizarre droom vol begeerte en genegenheid. Bjarne had na een korte periode van voorjaarsgriep een dag in de natuur gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen en voelde een...

In Tilburg Zuid, tussen het uitgestrekte Leypark dat aan de kant van de Ringbaan Zuid begrensd wordt door vele lichtpaars bloeiende rododendrons en aan de andere kant door het hoog oprijzende flatgebouw dat men "De Zwarte Madonna' noemt naar ik meen, bevindt zich een merkwaardige, romantisch...

Een zacht, melodieus muziekje weerklinkt als vanouds bij Restaurant "De Burgerij" in de Noordstraat, bestaande uit populaire chansons die iedereen kent zoals "You are the one for me, for me, for me formidable". Het is midden mei en zelfs nu klagen sommigen over de weersomstandigheden, maar ik...

Het is goed toeven op het terras van Café "Anvers" op de Oude Markt in het zonnetje van mei terwijl de sonore klokken van onze Heikese Kerk een afscheids- of welkomstlied aanheffen. Ik wacht op de trouwe ex-collega van veertig jaar geleden. Ik beschouw een merkwaardig pand aan de overkant...

Hij had zijn "carrière" in de psychiatrie voltooid. Hij kende het diepgaande leed. Hij had besloten tot de zorg voor ouderen. Zijn hart was gesmeed op het aambeeld van het leven en het resoneerde met de harten van de slachtoffers en gedupeerden op dezelfde toon, met dezelfde melodie. Uiterst...

Nu de lente weer aanbreekt, zijn de bloeiende boompjes met hun roomwitte en roze bloesems wel ruimschoots misplaatst op het parkeerterrein in Tilburg West tussen de troosteloze gebouwen van het Twee Steden Ziekenhuis en De Hazelaar. Oorden van onheil waar het tomeloze leed bij uitstek zegeviert,...

Ik moest wat soebatten bij de bloemenzaak om de azalea te bestellen. De tranen stonden me in de ogen: verdriet om de ruzies en conflicten die nolens volens waren opgelaaid als een niet te stelpen vuur tussen mij en mijn beste vriendin. Het moest een mooie azalea worden in een fraaie,...

Het valt het geniale nieuwetijdsmens Gérard Jolie niet mee om zich in de geestdodende schoolsystemen staande te houden. Het klakkeloos overnemen van saaie kennis zit niet in zijn bloed en hij gaat veel liever zelf op avontuur in de geestelijke werelden. Hij verveelt zich stierlijk bij dat...

Je denkt dat je haar ziet. Maar je ziet nog zo veel niet. Haar pijn moeite en verdriet. Soms is ze met alles klaar en heeft ze het gigantisch zwaar. Dan vraagt ze zich af wie ben ik? En vind ze zichzelf dik. Ze ziet zichzelf lijden en wil zichzelf bevrijden maar ze is machteloos. Ze voelt zich...

Het is een ruim assortiment waaruit men kan kiezen bij de "Vincent Shop" aan de Havendijk in Tilburg. De nieuwe locatie doet zeker niet onder voor het oude, sinds enige tijd verlaten, onderkomen aan de Veemarktstraat en vormt zelfs een verbetering naar mijn idee maar toch wil men na de zomer...

Op de vele muziekklanken na is het veelal muisstil in de Stedelijke Academie voor Muziek Woord & Dans op het Academieplein 17 in Turnhout. De meeste leraren en leerlingen praten heel rustig, gedempt en afgewogen met elkaar. Er hangt nu eenmaal een vreemd soort heilige sfeer rondom de artistieke...

Hier moest het zijn, het sombere denken. Het donkerde in de liefdesuren. Bjarne liep in de schaduw van de nacht. Het liet hem niet los, de inhoud en de vorm in de leegte van de ruimte. Geestelijke armoede van zondaars verzamelde zich als nachtmerries in het duister. Bjarne gaf het niet op, de...

Wie zich aangetrokken voelt tot het parcours dat ik met de taxi aflegde in Tilburg Noord en omgeving, op weg naar de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben. We passeerden een merkwaardig desolaat water, een grote vijver...