673 resultaten.
Verwezen en verweesd in het Wijkcentrum/"Smile, though your heart is aching"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
69 Enkele "onduidelijke" vrijwilligers hebben zich geschaard rond een tafel in Wijkcentrum "De Poorten". Het is nooit goed want ze vliegen er hier in en uit als duiven in een duiventil. De mannen kijken naar de meisjes, de meisjes naar de mannen. Ik zit er verwezen en verweesd bij met een lullig...
Vrede- stel je toch eens voor…
verhaal
2.5 met 4 stemmen
127 Geen voorstelling te maken van het feit dat- het vrede zou zijn, overal! Niet alleen in de Oekraïne, maar overal, vrede…stel je toch eens voor dat: er nergens narigheid zou voorvallen, dat er niemand het in z’n - of haar hoofd zou halen een ander te belagen met welk wapen dan ook?
Er is...
Gedroomde en gewenste veiligheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
63 De taxi, die op tijd gearriveerd is, zal hobbelend en schokkend, hotsend en botsend haar weg afleggen tot mijn ergernis, zodat mijn hele lichaam in opstand zal komen en de auto zal haar weg vervolgen door mij onbekende en onbestemde villawijken waar echter ongelooflijk kapitale villa's het...
Het verzet van Haren
dagcolumn
5.0 met 1 stemmen
116 Donderdag is een spannende dag voor mij.
Spannend? Ga ik naar Oekraïne? Ga ik naar Moskou om daar te demonstreren? Bel ik bij Putin aan om hem duidelijk te maken dat hij het internationaal recht aan het schenden is of ga ik de oorlog in Jemen eigenhandig beëindigen?
Nee. Niets van dat al en...
Die dekselse koster van Andijk
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 Koster Willem Bloembol gaat de laatste tijd steeds harder achteruit en hij doet steeds gekkere dingen. Dat is dominee Henk Terkerke ook opgevallen, maar die gedoogt inmiddels alle malligheid van zijn medewerker. Zelfs toen koster Willem de kansel met honderden narcissen had versierd, kon dominee...
Bij het portret van mijn moeder.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
56 Moeder, je portret in zwart-wit aan de wand lijkt soms tot me te gaan spreken. Je lijkt me je favoriete adagia die je tot levensmotto had verkozen en die ik me altijd zal blijven herinneren weer te zeggen, zoals de uitspraak: "Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht" Op de foto draag...
Met Jezelf Onder Je Arm
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
141 Eerst had ik hierboven de uitdrukking ‘met je ziel onder je arm lopen’ willen zetten, maar dat dekt de lading niet. Het betekent zoiets als: niets te doen hebben, lanterfanten of soms verwijst het indirect naar eenzaamheid.
Tegenwoordig ga ik met mezelf lopen c.q. wandelen, niet omdat ik niets...
Four Hours at the Capitol
verhaal
5.0 met 1 stemmen
128 Dit kan toch niet, ik droom, dit kan en mag niet waar zijn wat hier gebeurt. Een rechtstreekse uitzending van het journaal met beelden die zo onwerkelijk schokkend zijn, dat het niet eens gedroomd kan zijn!
Een mensenmenigte belaagt de Tweede Kamer, waarbij de voorste groep luid schreeuwt...
Weer bij bewustzijn/Op de verkoeverkamer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
57 ...en toen ik bijkwam uit de narcose op de verkoeverkamer hoorde ik dat namen van personen weerklonken en zag ik dat de verpleegkundigen in hun groene kledij bedrijvig af en aan liepen. Tenslotte trad de gynaecoloog aan mijn bed en hij sprak de woorden uit die mij, na alle spanningen, zielsgelukkig...
GGD-beleid
column
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
348 Gisteravond heb ik mijn booster prik gehaald. De naam alleen al. Het is alleen maar een herhalingsprik, maar goed. Ik heb de prik en waarom zou ik klagen? Het was niet druk. Ik was zo aan de beurt. Ik had mijn formulier en als ik dat niet had gehad, zou ik alle kans hebben gekregen om het alsnog in...
De galante dichteres van Makkum
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 Het loopt tegen kerstmis 2021 en de jonge dichter Bokke Bullema loopt met zijn gefrustreerde ziel onder zijn als een klepel slingerende arm. 'Was ik maar een klok!', denkt hij, 'dan zou ik continu keihard luiden!'. De corona-varianten vliegen hem aan en hij vreest, dat het nooit meer zo zal...
autobiografie
4.3 met 3 stemmen
283 Eind juli 1983 vertrok Emma naar Parijs om haar goede vriendin Victoria Martin te bezoeken. Er kwam een verkoelende wind uit het westen opzetten. De jeugdige Bjarne besloot het zwembadje leeg te laten lopen en het water voor de planten te gebruiken.
Toen hij zo bezig was zag Bjarne een insect op...
De sjaal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
56 Ik ben een warme wintersjaal aan het breien voor je uit zachte turquoise en witte wol, die ik bij de "Action" kocht. De kleur turquoise zal overheersen in de sjaal maar ik brei er witte strepen in ter verlevendiging. De wol lag al lang te wachten tot ik haar ter hand zou nemen, maar nu zet ik...
That's The Spirit
verhaal
4.0 met 1 stemmen
110 Mijn vrouw was buiten bij de ingang van het UMCG gaan zitten – het zonnetje scheen – en de taxi zou haar over een klein half uurtje komen halen. Tijd om nog even een broodje op te peuzelen.
Bij de uitgang hangen altijd duiven rond die op mensen zoals zij loeren, in de hoop een paar...
Winterkind/De meest trouwe kameraad
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
50 Vijfenzestig jaar geleden stond mama's bed ineens in de voorkamer en de vreemde wijkzuster in de vijfiger-jaren-schort was daar plotseling. Een zus en een dochter was ons geboren en mijn trouwe zus stond levenslang aan mijn zijde als niemand anders.
Eens kwam een jongeman; een man om haar te...
Geroerd
verhaal
4.0 met 1 stemmen
116 Thuisgekomen zette ik de tas neer en gooide het boekje op tafel. ‘Is het niet leuk?’ zegt mijn vrouw.
‘Nou om eerlijk te wezen, konden de eerste paar stukjes mij niet echt bekoren. Maar gaande weg herken ik toch weer de echte Sylvia Witteman. Mooie observaties die soms grappig zijn en soms...
Het grote brevet van onvermogen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
47 Als in extase greep ze mijn beide handen, kennelijk veronderstellend in haar idealisme dat ik de "Godmens" zou zijn, "The benefactor of mankind", de grote weldoenster die al het leed kan wegnemen, die alle wonden kan helen. Haar oude en verweerde gezicht lichtte op in een hemelse glimlach. Maar...
Hymne aan de nacht en de regen
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
57 De regen regent zachtjes en gestaag en haar rustige en rustgevende ritme tegen mijn ramen leidt me door de nacht. In het glanzende zwarte asfalt van de snelweg naast mijn woning weerspiegelen de rode, groene en oranje stoplichten en in de verte is de brede felrode band van neon van het tankstation...
Moeilijke Tijden
verhaal
5.0 met 3 stemmen
174 ‘Hé buurman,’ riep de buurman, toen ik bij hem langs liep, ‘zou jij volgende week, zo af en toe, even een rondje met m’n hondje kunnen lopen. Of beter gezegd, mag mijn hondje met jou mee de buurt en of het bos en park door?’
‘O ja, dat is wel goed, hij kan nog behoorlijk flink...
Herfst (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
53 De bomen aan mijn venster, de aloude, trouwe boompartijen die mij al mijn hele leven vergezellen dragen nu het gewaad en de kleur van een nieuwe herfst. En een nieuwe herfst treedt aan in een leven dat geteisterd is en getormenteerd en veelbewogen. Mijn ziel die in mij rust is gesmeed en gehard in...
Vriendschap
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen
59 De vriend verschijnt in de ziekenkamer aan het bed. Plotseling staat hij daar met zijn indrukwekkende grijze haardos, als een helm om de schedel gelegd en met de eveneens grijze snor die zijn bovenlip siert, aldus de solide vriendschap, de trouw en de levenservaring demonstrerend, de gouden gaven...
autobiografie
3.9 met 7 stemmen
253 “Heb je nog afscheid kunnen nemen? Nee..? Oh.. maar ben je niet bang dat je daar spijt van krijgt? Het blijft natuurlijk toch je vader.. Toch wel lief van je zus dat ze je even op de hoogte stelde.. Heb je nog contact met je zus? Nee? O. Je moeder, leeft die nog? Ook zwaar lijkt me.. voor je...
WOLVENGEHUIL
verhaal
4.0 met 1 stemmen
115 Zit ik lekker in mijn tot kantoor c.q. tv kamer verbouwde garage, mijn ‘mancave’, te genieten van heerlijke klassieke relaxmuziek; meen ik zo af en toe irritant gejank te horen van het lijkt wel een roedel wolven, ergens uit het naastgelegen strookje bos.
Dat is gek, net over de grens ergens...
Zwijmelend Verdwaald
verhaal
3.0 met 2 stemmen
93 Mijn vrouw vertelt me dat ze even een dutje gaat doen, ze heeft het druk gehad en heeft net een pakket aan hondenvoer het huis in gesleept. Ze verwacht ook nog pakketten met vogelvoer, maar vertelt ze: ‘Ik kreeg net een mailtje binnen dat de levering een paar dagen is uitgesteld.’
‘Niet...
"Into the magic night...."
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
60 "I close my eyes
and I drift away
into the magic night"
Zo luiden de woorden van de song en zo lig ik wakker of slaap ik in, mijn lange voorbije leven overdenkend en gedachten aan tientallen gebeurtenissen en personen bezetten mijn geest....
De stilte van de nacht die ik liefheb omhult mij...
Een vreemd dagje en toch ook weer niet….
verhaal
3.5 met 2 stemmen
80 De ene moeder gaat op bezoek bij haar zoon en “ neemt “ zijn schoonmoeder ook mee, oftewel beide oma’s trekken richting ziekenhuis waarbij gemeld mag worden dat die beide oma’s prima met elkaar overweg kunnen en dat is meer dan prettig te noemen natuurlijk. We “ overlopen “ elkaar niet...
Zoals het magische "Huis van Usher"?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
55 De door mij zozeer vereerde schrijver Edgar Allan Poe, een "boegbeeld" uit mijn lang voorbije jeugd en een van mijn favoriete auteurs, sprak in zijn fabuleuze en magische verhaal "De val van het Huis van Usher" altijd zeer tot mijn verbeelding. Maar mijn kinderlijke, huiveringwekkende...
Zo Maar Een Gesprekje
verhaal
5.0 met 3 stemmen
189 Vanuit het ziekenhuis bel ik mijn vrouw: ‘Sorry, maar het wordt allemaal even wat later. Ik vermoed dat ik rond half zeven thuis ben.
Ik lig er om onder andere wat bloed bijgetankt te krijgen en ja het is zo’n dag dat alles een beetje tegenzit. Was er al voor tien uur en de vorige donderdag...
"Vriendschap is een droom"
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
50 Ik kwam haar tegen vlak bij het oude kerkhof, zwaar vergrijsd en voortstrompelend achter een rollator en ik herkende onmiddellijk in haar de "vriendin" van tweeëntwintig lange jaren, met wie ik in vroeger tijden de zwemafspraken had gehad; de "vriendin" die welkom was geweest in mijn ouderlijk...
Maraboes
verhaal
4.2 met 4 stemmen
163 Zodra ik de afdeling Hematologie van het UMCG Groningen oploop valt het woord ‘maraboes’ me in. U weet wel die niet echt sympathiek ogende Afrikaanse ooievaars. U kent ze vast wel met van die er eigenlijk niet bijhorende kale koppen en enge nekjes. Ook borrelt de naam van die enge hobbit...