Alle inzendingen over Alisa Coessens

...dichter lijkt te zijn dan ooit Alisa Coessens is geboren in 1991 te Buggenhout. Ze ontdekte haar zielsdiepe passie voor de vrije woordkeuze op de lagere school, dat was tijdens een schrijfatelier van Jeugd en Poëzie. Ze schrijft sterk metaforische poëzie over gewichtige,...

...met de schrijvers Roger Zelazny en Harry Harrison. In april 2005 lag je in een ziekenhuis in Kiev. Je was zeer ernstig ziek. Daarna ging je in Red Hook wonen, vlakbij jouw dochters Anya en Alisa. Op 20 november 2005 werd je aan een hersenaneurysma geopereerd. Op 9 december 2005 overleed...

Onlangs had een redactrice van een weekblad het over een nieuw woord dat de bekende Belgische tv-presentator Herman van Molle had bedacht voor de bemoeizucht – of is het de behulpzaamheid – van de schoonmoeders. Hij noemde het omatitis. Zoek het niet op. Je vindt het toch in geen enkel...

Met haar lichte doorschijnende –bijna doorzichtige- bloeze om haar slanke torso viel ze onmiddellijk en opvallend op, voor iedereen. Al bewoog ze zich op lange benen voort, het “stoorde” zeker de bewonderaar (bewonderaarster?) niet. Integendeel. Ze schoof met kleine stappetjes langs de vele...

...Ik hoorde die niet meteen lachen die maandagnamiddag 5 januari om 16.45u. Jan Coessens 7/1/2004

Vrijdagavond rond 17.00 u. Filip, een niet meer zo jonge bejaarde, met de fiets, houdt halt aan een stopverkeersteken. Het verkeer is druk, zeer druk op dit moment aan het kruispunt "'t Roodkapje". Wanneer hij voorzichtig opnieuw aanzet, schuift een jonge dame hem per bromfiets links voorbij. Ze...

Terwijl zondag 29 februari jl. de profwielrenners hun eerste wedstrijd reden op Belgische bodem, zaten twee gepensioneerde koppels (met niettemin een plaid over de knoken) te genieten van de deugddoende zonnestralen aan de “Paravent” van Blankenberge. Ze waren er niet alleen. Jonge moeders met...

Hij vond van zichzelf dat hij niet opdringerig was. Die dinsdagmorgen op de trein van Kortrijk naar Antwerpen had hij weer prijs. Ze zat tegenover hem aan het venster. Een bevallige dame, dat wel zag hij, maar ietwat te ouderwets opgedoft. Protserige volants verborgen haar magere met pezen...

"Hoe oud ben je?" vroeg ik hem na een poosje nadat hij zich op de rustbank had voorzichtig neergezet. Hij was zachtjesaan komen aansloffen, voetje voor voetje, zich steunend op zijn rollator. (looprek met wieltjes en handremmen) Het oude manneke pufte amechtig. Zijn beduimelde pet, ietwat te...

24 oktober 2003. De weerman had droog weer voorspeld maar ijskoud. Een scherpe noordenwind blies de "oudjes" fel in het gezicht. Ze sidderden en bibberden de inkomsthal al vóór 11.00 u in. De eerste sneeuw van het jaar begon te vallen, eerst gezapig, dan feller en heviger. Ze bleef...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende,...

De heisa rond de uitspraak van een lid van ons Beligisch koningshuis betreffende het voortbestaan van ons land heeft heel wat commotie teweeggebracht. Er werd bij onze Noorderburen iemand neergesabeld om zijn “uitgesproken” mening. In Groot-Brittannië willen drieëntwintig parlementariërs hun...

De zeventig- en andere hogere plussers van vandaag herinneren zich nog hun kindertijd al te goed, o.m. de oorlogsjaren van WO II. Gebrek aan alles was de toonzetter. Ze weten nog maar al te best hoe er in de rij werd gestaan voor het afhalen van de rantsoeneringszegels, voor de zeldzame...

Een schril scheidsrechtersfluitje zette de trein in beweging. Eigenaardig toch! In een compartiment, vlak bij de deur, links, zat een keurig, net geklede heer – met vilten hoed en stropdas – vrome kushandjes te werpen naar een vrouwelijke leeftijdsgenote op het perron. Een 75-plusser! Een zeer...

Het liep tegen 7 uur aan. De wekker had hem zojuist uit een of andere droom gewekt. Een nare droom was het wel niet dacht hij nog bij zichzelf anders ware hij wel vanzelf wakker geworden. Hij draaide zich nog eens om al wilde hij nogmaals dàt zalig gevoel herbeleven. Tevergeefs! Hij boog en...

Ze keek hem nog even in de blauwgrijze ogen aan en ontspande de riem meteen aan zijn rechterbovenarm. "'t Zal even pijn doen," zei de verpleegster zachtjes en prikte hem de dikke infuusnaald in de ader. "Mooie aders hebt u, Meneer, vind ik persoonlijk toch. Niet iedereen heeft er zulke,...

Eén september 2004. Een zomerse dag dan nog. Enkele verspreide witte wolken en droog. De weerman glundert op TV. Ik geniet van zijn woorden en maak hem niettemin meteen monddood. De tuin ligt er zalig bij. Bloemen en planten geven zich bloot aan het zonnelicht. Een koolwitje dartelt her en der....

In het kleine zeer warme vergaderzaaltje had de schouwburgintendant zijn peloton medewerkers verzameld voor een laatste briefing. De controle van de kledij van de zaal- en de vestiairewachters was niet van de poes en de make-up mocht hier en daar wat worden aangepast vond men: het teveel eraf en...

De traditionele veertiendaagse ontmoeting van de gepensioneerden van het bedrijf sinds mensengeheugenis kende onlangs maar een magere opkomst. Er zijn nu al niet teveel oprustgestelden meer die komen opdagen wegens geen interesse, door hun afsterven (sic!) en ook door ziekte. Vandaag was het ook...

Het is nagenoeg zaterdagmiddag. Het regent nog niet maar het ziet ernaar uit dat het niet lang meer op zich zal laten wachten. De koude wind raast over het weidse wijkplein. Enkele vrouwen haasten zich nog vlug bij de slager binnen om vervolgens de warme bakker te bezoeken want morgen zondag zijn...

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

De labo-onderzoekkosten voor de vrouwen die aan in-vitrobevruchting (IVF) willen doen – weliswaar tot zes pogingen beperkt – worden binnenkort in België terugbetaald door het ziekenfonds. “Allez, madammeke als het dàn nog niet gelukt is, ja dan moet je maar zelf voor het volle pond...

...eens om en zwaaide even zij het moeizaam. ‘k Heb hem niet meer teruggezien. Geloven, ja wat is dat nu eigenlijk? Jan Coessens Noot: Geloven is aanvaarden voor waar van iemand die gewoonlijk de waarheid spreekt. Eens?

De vliegtuigcrash in Schiphol in februari 2009 zou te wijten zijn geweest (inmiddels bevestigd door Boeing) aan een defecte hoogtemeter die zijn foute metingen aan de boordcomputer als “juist” doorspeelde. “Slechts 9 doden” was het bilan waar het, normaliter, er méér zouden moeten geweest...

Alveringem noch Hoepertingen hebben een K in hun dorpsnaam. Een K in Kortrijk? Een K? Voor wat staat die K nu? “K in Kortrijk” werd gekozen uit de vele inzendingen van een uitgeschreven wedstrijd voor het nieuwe koopcentrum in het hartje van de stad. Die K staat er voor wat je er zelf wil in...

4 mei 2009- 16.30u. De zon schijn flauwtjes. De autocar die dagelijks de schoolkinderen ophaalt en terugbrengt rijdt voor het venster voorbij. De glasbak aan de overkant van de straat krijgt gestadig bezoek. Flessen en bokalen klingelen naar onderen, helaas niet geluidloos. Auto’s in beide...

Vanuit West-Vlaanderen naar St. Jan-in-Eremo, Hoepertingen of Zolder sporen, kan en doet niemand in een handomdraai. Geef toe da’s durven orakelen. Die nuchtere vaststelling was het gevolg van een eerder zeldzame als rare uitnodiging die op een doordeweekse werkdag in mijn brievenbus viel. Een...

De jaarlijkse vakantie zit erop hoewel de zon nog schijnt, maar de tijdskalender is onverbiddelijk. We zijn in september en daar eindigt of begint het allemaal. Waar het eindigt zijn het de lange heerlijke dagen van ontspanning met …de noodzakelijke stress. Voor de kinderen een fantastische...

Ze zaten gezellig samen te praten op een bank met kuipzit in het station te K. wachtend op hun trein. Zij wou naar Gent, hij naar zee, kon ik ongewild oppikken toen ik naast hen plaatsnam. Niet eens meer van de jongsten waren ze, maar niettemin “goed bewaard”. Hun gesprek sprong van de hak...

Het zal je overkomen op een winderige dag vroeg of laat, dat je hoed, je pet of je toupetje door de wind van je hoofd wordt weggerukt. Bij mij is het alleszins gebeurd toen ik – en dat is vele, vele jaren geleden al –, samen met mij twee kleine kinderen langs de kade van een laagliggende rivier...