Alle inzendingen over Bakkie doen

En zo stappen beide gisteren even voor tienen binnen voor een bakkie...heel gezellig, dat zeker en wat ons vrouwen nog het meest verbaasde: de mannen hebben amper hun mond dichtgehouden! Want wat blijkt?…

Ik ga nog maar even een bakkie zetten!…

Het begon altijd met koffie en gebak, soms een tweede bakkie, de perverseling ging voor nummer drie, wist dat na het bakkie leut de echte drank op tafel kwam, de traditionele kring werd verlaten en stoelen schuivend de kamer anders zouden indelen.…

Dat bakkie koffie aan tafel, vergezeld van een grap en sprankelende ogen. Stoute oude dame, ze ging zomaar dood. Ik mis haar.…

Bij het restaurantje in het winkelcentrum zat ik in gedachten verzonken boven een geurende capuccino toen ik opschrok door een stem die zei, "Hé meid, wat heb ik jou lang niet gezien, ik haal even een bakkie, mag ik naast je komen zitten?…

Weet u, ik kom uit een katholiek nest, maar de bezorger van het communistische dagblad "De Waarheid" kwam bijna dagelijks een bakkie leut bij ons doen. Twee waarheden onder 1 dak dus, en niemand die moeilijk deed, respect in optima forma. Kom daar nu nog maar eens om, is er nog iemand die luistert naar een ander ?…

Ik concentreer mij dan op dat eerste bakkie leut, morgen. En daar is niets mis mee.…

Ik haal nog een bakkie koffie. Midden in de nacht zaten de twee oudjes dicht bij elkaar een sigaar te roken. ''Heerlijk die sigarenlucht hé, darling, we nemen er nog een borrel bij en gaan dan lekker slapen.'' Mien knapte zienderogen weer op.…

Hij had het bijna niet gehaald, sinds kort gaat hij weer langs bij moeders voor een bakkie pleur. Met melk en suiker. Het is een raar verhaal, maar ja, je moet toch iets ?! Oogjes dicht, snaveltje toe .....…

Uiteindelijk kreeg ik haar aan de koffie, kwam ik bij haar op de koffie, genoten we samen van een bakkie pleur. Vandaag was anders, ze zat op de bank, heel klein sprak ze zacht een kleine letter k, ik zag een meiske op leeftijd.…

''Dat heeft mijn hond niet gedaan, misschien de hond van dat rooie wijf, ze heeft het bij mij ook geflikt, vuile sloerie dat ze is.'' ''Ik geloof je buurman, wil je een bakkie koffie met iets sterks erin?…

Vaak blijf ik langer hangen, schijt aan de organisatie, "ja, gezellig, nog een bakkie koffie", overschrijdend de regels kijk ik met warmte naar de zwart-witte foto's. Daar ligt een recent verleden, dat besef ik maar al te goed, en dan ga ik schuldig weg. Teveel ramen, teveel verdriet, ik zie de tranen en helpen kan ik niet. (krachtterm)…

Rustig maar, hoor je mij dan zeggen, 'zullen we samen een bakkie doen'? Mijn tijd zit er op, klant krabbelt een soort van paraaf, bevestigt minimaal mijn salaris. En elke keer, elke keer weer, word je verwacht. Dat doet mij zo ontzettend goed.…

Koffie met gebak, nog een bakkie, wachtend op de alcoholische versnaperingen, dat was nostalgie pur sang. Eind jaren vijftig, begin zestig, Arbeidsvitamine, schlagers, Joseph Schmidt, dat hoorde je toen. Muzikale nasleep van een hectische periode of, zoals mijn vader zei: "Je kunt zeggen van die Duitsers wat je wil, maar ze kunnen wel zingen".…

Eerst een bakkie koffie en ondertussen de geleverde doos met onderdelen en de begeleidende folders bestuderend. Inderdaad, een kind kan de was doen. Na het tweede bakkie een glas rode wijn geaccepteerd want een schroevendraaier ligt dan zóveel makkelijker in de hand.…

Kijk, ik stel me dan zo voor dat de pluche-piepeltjes aan het varkens voeren gaan, de koeien moeten melken, de eieren rapen, het mais kortwieken, de stallen uitmesten, met af en toe een bakkie troost (bij boeren heet het geen koffie, senseo, of andere soorten neen, troost) en dat bakkie moeten ze zo heet mogelijk opdrinken, want tijd is geld.…

Ik schrijf geen hoogachtend want tja, ik ken jullie (nog) niet, zodra we kennis gemaakt hebben… verandert dat misschien wel… voor nu zeg ik: tot snel bij een bakkie…. Doeiiii…

Hij had buiten gewerkt, de baas had voor zijn personeel een soort tent laten zetten waar ze terecht konden voor hun boterham en een bakkie koffie, ruimte zat en ze stonden ver van elkaar af, dus geen probleem, zo dachten ze.…

Ze zei: ik kap ermee, vervolgens vroeg ze: wil je nog een bakkie? Met de twee kopjes naar de keuken en met de nieuwe koffie terugkomend zei ze nog een keer: ik kap ermee. Wat bedoel je, vroeg ik? Nou ik kap ermee, wat is daar zo moeilijk aan?…

En een bakkie pleur zou er ook wel ingaan en of wij soms uit Den Haag kwamen, dat kon hij horen. Zelf kwam hij uit Rotterdam maar woonde al jaren in het noorden. 'En geen Háágs bakkie', riep hij quasi dreigend naar de keuken. Trillend vulde ik zijn kop tot aan de rand.…

Ze spreekt goed Nederlands, maar als ze in de gaten heeft dat ik haar Duitse tongval bespeur, plaudert sie und offreert zij mich een bakkie Kaffee. Wat een schitterend wijf, voorzichtig maar ook gevend. Ik antwoord tweetalig. Als kind zat ze immer 'ins Heim', de leiding gevoerd door tantes en ooms, ouders onbekend.…

"Nou daar ben ik hoor..dat praat wat makkelijker he.. een bakkie erbij.. Heb je ook al koffie gehad..? Automaat zeker..Meid ik neem 's morgens altijd twee senseootjes.. een darkroast om wakker te worden en dan nog een regular om het zonder hartkloppingen af te maken.…

Maak een bakkie koffie, ik moet toch wakker worden, besef grappig de verleden tijd in tegenwoordigheid van geest, daar lag meer dan een kat op. Ik ken mijn dochter, liever dan ze zou willen, dus ik beboter een viertal sneden brood en beleg ze met zelfgemaakte tonijnsalade, tongstrelend.…

Misschien kon je met een half bakkie de roei marchanderen. Maar dan hield het ook echt op. Trouwens ook dan werden ze meestal snel achterhaald. Via de vrouwen, fluitje van een cent. Ik maakte de eerste buitenlui mee. Kantoorgassies in de aantrouw. Die zaten als verstomd.…

Nou was de cake ook al duurder, omdat die oven natuurlijk niet voor niks brandt, de koffie steeg ruiterlijk mee in de prijs, want tja, als het plakkie omhoog gaat, gaat het bakkie ook de hoogte in vanzelf.…

Dat dit ook geldt voor andere mensen is natuurlijk logisch want zo hoort het ook: wie A zegt moet B ook aan zien komen en dus: als in huize T de telefoon gaat en er een goede bekende even belt om te zeggen: ik kom zo een bakkie halen, dan zeg ik dus niet meer, zoals gewoonlijk: ik zet de pot meteen aan!…

Anderhalf uur rijden voor een bakkie koffie met wat lekkers erbij is net teveel van het goeie, maar een telefoontje van minimaal een uur is dan niet raar natuurlijk en zo zijn we weer helemaal bij. Opa jarig en de kleinzoons die we niet zoveel zien maar áls ze er zijn, dan zíjn ze er ook.…

Gelukkig was het rustig in de winkel zodat er geen andere klanten in je nek staan te hijgen, maar al met al is het koffiesaldo flink omhoog in huize T en je snapt dat ik nou een bakkie ga zetten toch?…

Zal ik een bakkie koffie voor u zetten en wilt u ook wat eten, een lekkere pannenkoek?'' ''Hou op vriend, het water loopt al uit mijn mond. Hoe is het met Mien?'' ''Die snurkt al, ze was erg moe.'' Wouter ging naar de keuken en even later rook de president de heerlijke geur van een pannenkoek.…

Het rijden ging geweldig en zo toog ze richting vriendin om meteen een bakkie troost te gaan doen, zoals dat genoemd wordt. Na een knus uurtje richting huis, de doop gehad en verdraaid, vandaag kwam ook nog de monteur om het gaspedaal te installeren met als leuke bijkomstigheid een kaart bij de post van het bedrijf die de tekst had: SORRY.…