Alle inzendingen over Fysio

Na die zes weken de arm helemaal niet te hebben gebruikt, moet ze na controle ziekenhuis naar de fysio, om de arm weer gebruiksklaar te maken als het ware!…

De fysio nummer 3. We zijn hier met zijn tweetjes natuurlijk maar het wordt nog wel een dingetje want tegen geen van de drie kon ik zeggen: blijf buiten staan. Stel je voor dat ik het tegen de fysio zou zeggen: hij had al van die koude handen, dan was het helemaal een heel koude bedoening geworden!…

'Twee weken, dan fysio'. De dagen kruipen. Fysio zal duidelijkheid geven. Wat de boodschap is, klopt steeds vaker op mijn slapen. Niet bewegen doet iets met de geest. Ik kook zo goed als het gaat voor mijn oom en tante. Met anderhalve arm. Aan tafel probeer ik links te eten.…

Vanmorgen ga ik de deur uit voor mijn wekelijkse afspraak bij de oedeem-fysio en net als ik de deur uit ben, schijnt de telefoon te gaan, maar daar zorgt manlief voor! Het ziekenhuis belt, dat ik morgen moet komen! Ik vraag hem nog of er verder wat bij gezegd is maar dat is blijkbaar niet zo, of hij weet het niet meer, dat kan ook!…

Is of was het zo gewoon, al die meiden die trouw in de verpleging in de wijk zaten? Is of was het zo gewoon dat zelfs de fysiotherapeut aan huis de behandelingen kwam doen? Is of was het zo vanzelfsprekend dat ook de vaste hulp in de huishouding elke week trouw kwam om de uren ons huishouden te doen, waartoe wij zelf niet meer in staat zijn? Nee, dat…

Ik loop naar de oude kapper we gaan lopen in de bos van beetsterzwaag en gaan naar tante tine in bergum met de kruiskerk mijn geboorte dorp en mem doet boodschappen kookt eten gaat naar de fysio en ik haal de krant op en lig op bed en douche en samen de afwas en ik maak mijn fototoestel leeg.…

Na de noodzakelijke telefoontjes vertrek ik naar de fysio, manlief blijft thuis want er zou wat bezorgd worden. En dan: na de behandeling stap ik op mijn gemeente cabrio, rij de foute kant op, moet keren en wat doet deze dame? Jawel ik (of het knoppie natuurlijk) parkeer wederom in de bebossing.…

Nu zitten al meer dan drie weken de bewoners van het appartementencomplex verplicht thuis, kunnen ziekenhuisafspraken niet nakomen, fysio moet worden afgebeld en ze zijn zo goed als verstoken van de buitenwereld! Want: er is geen werkende lift!…

De fysio onderzoekt mijn schouder en vraagt of ik iets met horen heb. 'Doofheid zit in de familie'. 'Ik zie aan een spier in je nek dat je letterlijk je oren moet spitsen'. Ik denk terug aan toen ik achttien werd. Militaire keuring in Deventer. Het laatste jaar voordat de dienstplicht afgeschaft zou worden.…

Verder is er niks behalve de vloer met een kleed er is nauwewlijks ruimte om mijn gymnastiekyoga oefeningen te doen van de fysio voor mijn rug en spieren en er is een klok voor de medicatie tijden vier keer per dag haal ik ze op waar ik erg moe van wordt maar beter dan psychoses.…

Eddie wierp mij een dreigende blik toe en loerde spiedend de fysio oefenzaal rond. Niemand had zijn snelle actie opgemerkt. ‘Hé peut’, riep hij grijnzend naar een fysiotherapeut, ‘raap Henkie effe op. Hij sloeg zomaar met zijn smoel tegen de vloer’. Het liep niet lekker tussen Henkie en Eddie.…

Wat nou, als je een beroerte krijgt, allerlei onderzoeken moet ondergaan en daarna elke keer geprikt moet worden, fysio- en andere terapie moet hebben!? Dan ben je de sigaar! Lappen maar! En wat als je chronisch ziek bent, b.v. copd, een hart-patiënt, een constante allergie hebt!? Ben je het vaantje.…

Nee, niet op de begraafplaats, maar bij de fysio! Daar kom ik dan eindelijk aan en ze vonden al dat ik laat was.. ja, dat was ik inderdaad.…

Intussen is het een komen en gaan van mensen die (jaja ik weet, niet meer dan twee maar dit is zorgpersoneel) langskomen: oedeem fysio, de dame voor nieuwe prothese komt ook langs en zo is de ochtend voorbij voor je goed en wel door hebt dat het sowieso ochtend was.…

Waarin ik eerst even een date had met de fysio, maar dat terzijde en bij thuiskomst opgewacht worden door twee mannen en koffie, want dat kun je wel aan ze overlaten, mannen en koffie is een prima combinatie.…

Eerst nog eventjes de oedeem fysio-afspraak want tja alles gaat gewoon door, net als eten, drinken slapen (nou ja slapen) meer in bed liggen en wachten tot het weer tijd is om eruit te gaan! Maandag, we zitten bijtijds in de wachtkamer (logisch) alsof we niet kunnen wachten (!?)…

Een van de minder vervelende dingen is het terugkerende feit dat er gebruik moet worden gemaakt van een fysio therapeut, op zich helemaal niet zo erg om naar toe te gaan, al zijn de behandelingen niet altijd pijnvrij, baat heb ik er in elk geval wel bij en daar gaat het tenslotte om.…

Ze krijgt fysio, smeert dagelijks en het verbetert niets, helemaal niets, dus na drie weken afzien, een afspraak bij de huisarts, die haar verwijst naar de orthopeed, na het zien van de knie. Tessa belt voor een afspraak en ze kan vier weken later terecht, vier lange weken.…

Een week later meldde ik mij daarom bij de afdeling Aqua Fysio, gevestigd in het gebouw van ons stedelijk zwembad. Na het inschrijven bij aankomst werd ik naar de tweede verdieping gebracht, waarvan de totale oppervlakte de diverse ruimten van de verschillende behandelruimten herbergde.…

Ik zeg een beetje want ik moet alweer in de startblokken voor de oedeem fysio (tja gevolgen van borstkanker hè? Blijft je achtervolgen) maar dit ritje wordt altijd uitgevoerd door mijn buurman, jawel. Wij zijn nog van de oude stempel, wij zijn er voor elkaar! Zo hoort het!…