Alle inzendingen over Herfst-depressie

De lucht is grijs, die is vandaag niet anders geweest dan grijs en daarom snap ik ineens heel goed wat een herfst- depressie is, want als ik naar buiten kijk, word ik weemoedig, niet zozeer omdat de zon verstek heeft laten gaan, maar domweg omdat: in de herfst van mijn eigen leven, het weer mee gaat doen en daar heb ik helemaal niet om gevraagd...…

Herfstdepressie: af en toe ga je weer door van alles heen over de bodem, wat later humus bleek voor de volgende periode.…

Van mij mag Koning Winter komen hoor, want ik heb geen last van de herfst, maar er zijn mensen die dat wel hebben en weet je, een depressie in de herfst, dat moet je niet willen hoor... Dan maar kouwe pootjes.…

De herfst van 1995 stond in het teken van de depressie van Emma Petronella. Door een lekkage in de kelder van haar riante leefzaal was de houten vloer onder water komen te staan. Ze bleef er stoïcijns onder, liet het water dagen staan zonder zich om de gevolgen te bekommeren. Jan Boter was voor een literaire bijeenkomst in de Verenigde Staten.…

Met die derde depressie worstel ik nu nog steeds, al gaat het de laatste twee jaar heel redelijk met me, maar ik ben er nog lang niet en ik heb vooral te kampen met chronische vermoeidheid en een slaapbehoefte van soms 14 uur op een dag. Tijdens een acute depressie is alles geblokkeerd.…

(en langzaam maar zeker werd 't april en zonk het dappere vaderland weg in een diepe depressie)…

Vorige week heeft een jonge moeder in het dorp waar ik woon zelfmoord gepleegd door haar huurhuis in brand te steken. Haar twee kinderen had ze verdoofd, maar ze konden nog net gered worden door de brandweer. Zelf redde ze het niet, wat een beetje de bedoeling was. Op mijn sympathie moeten zo’n mensen niet rekenen. Je moet geen onschuldige kinderen…

Alles is anders daar. Anders maar toch hetzelfde. Ze ziet de buitenwereld nog, maar is er niet. Ze ziet haar eigen wereld, maar is er niet. Stemmen klinken ver en ze verstaat niet wat ze zeggen. Soms klinkt het als geschreeuw en soms als zacht gebrom. Soms lijkt het of ze zich zorgen maken, maar ze is er nog. Ze is niet van de wereld, ze is alleen ergens…

Het lijkt mij goed mogelijk dat velen die lijden aan een echt zware depressie zich opgewekt gedragen.…

Herfst in ons land maar ik zeg eerlijk, je kunt 100x beter hier herfst hebben dan in de diverse landen om ons heen....…

Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende zweet van waterloze hitte. Lege koelkasten, geplunderde…

Toch was het besef dat ze nog steeds nodig was om naar de verhalen van haar zoons te luisteren, hen eventueel bij te staan, er mede oorzaak van dat ze er nu bij een depressie er altijd de moed inhield.…

striemend slaat de herfst zijn sporen, huilend om een zomer die nooit was Toegegeven, het was niet de allerbeste zomer. Volgens het KNMI zelfs de slechtste in zeker honderd jaar. “Oh, ik herinner me die zomer nog goed!”…

Een maand geleden keek ik nog uit naar de lente. Nu is het lente en ik kan er niet van genieten. Ik heb een tuin en alles komt 'netjes' op, zoals de bollen die ik in het afgelopen najaar hebt gezaaid. Het is mij wel best. Laat de natuur zijn gang maar gaan. Laatst zei iemand nog tegen mij 'wat kijk je somber', waar ik niets op kon zeggen. Normaal…

En dat nog afgezien van de intern ontstane depressie door o.a. trauma's, psychische, aangeboren stoornissen en falen op de maatschappelijke ladder, zeg maar, al bij de eerste trede op je bek gaan. Depressie is van alle eeuwen en bedenk dat er in de vorige eeuwen veel minder middelen tegen opgewassen waren dan tegenwoordig.…

Omdat de lucht van de aarde opstijgt zal er aan de grond een tekort aan lucht zijn, de barometer daalt dus en de depressie is geboren. Het is natuurlijk veel ingewikkelder dan ik het beschrijf, maar dan heeft u een indruk. In maart kunnen we maartse buien verwachten met onweer.…

Geen depressie, geen geld erin steken, gewoon eenvoudig. Lampjes heb ik sowieso al aan met deze donkere dagen, dat maakt het gezellig, ja toch? En met een beetje creativiteit kan het toch gezellig zijn? Ik maak veel gebruik van aluminiumfolie, dat geeft een mooi effect! En het is goedkoop.…

Die Cumulonimbus verschijnt altijd aan de hemel nadat het koufront van een depressie is gepasseerd. Een goed ontwikkelde depressie of te wel een lagedrukgebied kondigt zich aan door een dalende barometer, maar ook door het verschijnen van windveren, vooral die met een krul, aan de westelijke hemel.…

In het meest duistere jaar van mijn leven en in zijn meest duistere seizoen koos ik er bewust en vrijwillig voor - in weerwil van mijn hogere opleiding - een salaris te gaan verdienen met mijn handen in combinatie met een machine; ik werd typiste. En zo herinner ik mij hoe ik voor het eerst in de mokkabruine ogen en in het door acne gehavende en…

Door haar psychische ziekte tuimelde ze beurtelings in de manie en in de depressie, in de euforie en in de neerslachtigheid. Als met een repeteergeweer gehanteerd door een onbekende werden de episoden van haar ziekte op haar afgevuurd. En eens trof ik haar aan, ten prooi aan de depressie, uitgestrekt en uitgeteld.…

Nee, ik ben blij met de herfst. Nu maar hopen dat de verdraaide wispelturige wind zich zo lang mogelijk gedeisd houdt, zodat het lang genieten is van die kleurenpracht. Ach ons mensenleven verloopt ook zo. Je weet in de herfst van je leven dat het afscheid nadert, dus geniet van het goede van jouw herfst.…

In 1996 verscheen het boek 'De Voorzitter van de Herfst' van jouw ex-geliefde Anja Kauranen. Het ging over de liefdesrelatie van Anja en jou en over jouw diepe depressie, na de publicatie van 'Twee Steden'. Zij had jou in het psychiatrisch ziekenhuis bezocht en zij had beloofd om daar nooit over te schrijven.…

Ik ben van de natuur. Ik ben de vogel wiens koers lastig stand houdt in de wind. Ik ben het blad dat van de bomen waait, Woest als felle woorden, waaiend over straat. Een afgescheurde tak, niet ver van de moederstam, Ik snak naar adem. Ik ben de zware wolken jakkerend door de hemel, Loodgrijze regen die maar niet vallen wil. In golven sleep…

Het was herfst.…

Het is bijna gedaan met de herfst en ik ben er dit jaar nog niet één zondag naartoe gegaan. Naar zo'n bos. Te nat, te koud, te winderig, te Buitenhof en badjas. Maar nu moet ik er nodig heen, geen tijd meer te verliezen. Straks staan de eerste ijsmeesters alweer met een Black en Dekker in de sloot te prakken.…

Wat je noemt in een zwak moment, alsof er ergens iets te ritselen valt de zomer af, naar de knoppen...en die radio maar schreeuwen van geluk. Mag je spreken, doet hij het weer niet en vergezocht tegelijk doet verandering van sfeer weten, in gedachten die om elkaar heen draaien...hoe beleefd vallen woorden van kwaad tot erger me niet zo dat komt…

Herfstgedragen zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven leeft mee.…

Dat verdienen ze niet, die vertederende weerloze oprispingen van de herfst. Misschien had die wereldvreemde Tsjechische componist het toch precies bij het juiste eind. Maar was dat nou de hoed of de rand? Zonder diepgaand persoonlijk ervaren onderzoek heeft het geen zin te reflecteren. Uw suggestie wordt dan niet in behandeling genomen..…

Toen het net, tegen middernacht, buiten zachtjes begon te regenen, en de sfeer van het rustige en rustgevende, maar mysterieuze druppelen hier binnen begon door te dringen, realiseerde ik me dat de herfst bij uitstek in staat is om de stemming genaamd melancholie in ons mensen op te wekken.…

Een herfst-omgeving, die gezien de blaadjes die neerdwarrelen langzaam maar zeker steeds meer van de takken laat zien. De bruine majestueuze takken die bijkans de hemel in steken. Het grasveld is amper te herkennen door de dorre blaadjes, af en toe een tak, compleet met dorre, bijna-dode blaadjes.…