Alle inzendingen over Jaja

Tot mijn verbijstering is er al een speelfilm over Tanja Nijmeijer gemaakt, getiteld 'Eileen, een Nederlandse bij de FARC'. Onlangs op Nederland twee uitgezonden. Dat een regisseur hiertoe overgaat, duidt toch wel op diepe devotie bij sommigen. Persoonlijk denk ik dat er meerdere steekjes los zitten bij haar en dat een psychiatrisch onderzoek gewenst…

Was ik gisteren(21-12-2012)net zo blij dat ik naar een betere wereld toe mocht, ging het feest niet door! Misschien een beetje lui van mij hoor. Ik had zo gehoopt van alle feestdrukte verlost te zijn. Vandaag dan toch maar weer boodschappen in huis gehaald, ondanks het geplens op mijn hoofd en gesop aan mijn voeten. Of ik ondertussen nog niet vliegen…

Is voor de kleinkinderen zegt hij: ik kijk de caissière alleen maar aan en zeg: jaja…

Geef mij Femke maar, jaja, als minister-president! Zeker beter dan die VVD-pias!…

Dan is volgens de man logisch dat hij thuis blijft en daar “ werkt “ jaja, want thuis kan hij dus ook naar dat schermpje turen, net als in Den Haag toch? Dat heet dan ook werken zo begrijp ik. De man verwijst naar zijn woonplaats die in Gelderland ligt, inderdaad een stukkie rijden, dat klopt!…

Jaja, ik weet het, tel je zegeningen en jaja, die heb ik zat, maar weet je, ik ben ze momenteel even kwijt, domweg omdat er zoveel nare, hele nare dingen gebeuren en daar: kan ik niet zo goed tegen…ik vraag me af, of dit alleen mij overkomt of dat er meer mensen zijn die denken….…

Ongebroken, letterlijk en figuurlijk jaja, denk daar maar eens over na....…

Na de maaltijd ( jaja die gore, voor minder dan de helft) m’n mond gaan spoelen, een bakje vla gegeten en even de camera erbij gepakt. Want dat hier iets mis was met de productie dat was wel duidelijk. Foto’s gemaakt van de verpakking, mailadres opgezocht en met de gepeperde klacht ( of gezouten, net wat je wilt) een gelikte mail gestuurd.…

Vroeger, jaja, vroeger, gingen we dan al bij dag en dauw, zoals ze dat zeggen, met een paar vrienden dauwtrappen. Je nam een paar boterhammen mee in een zakje, en hup, er op uit.…

Jaja, een eind bij ons vandaan hoor, zo slim zijn we wel. We staan even stil aan de waterkant, geen schip te bekennen, wel vissers die eveneens een stoffig hoofd hadden, dat kan niet anders!…

Jaja ik weet het wel, het kan in een app, maar dat wil ik dus helemaal niet, ik wil gewone zegels, bij de kassa en die opsparen in een grote pot en als die pot vol genoeg is, dan pak ik een natte schuurspons en maak die dingen nat en plak ze in een daarvoor bestemd boekje, dat dus. En nou?…

.' 'Jaja', zei de man half luisterend. Toen er verder een stilte viel besloot ik door te pakken. 'Kunt u zien dat ik de toelichting heb ingevuld?' zei ik. 'Eens kijken', hoorde ik de man zeggen. 'De geboortedatum van uw aangemelde kind?' vroeg hij. Ik noemde de datum. 'Jaja' zei hij weer.…

Jaja, er is hulp. Of u even op de wachtlijst wilt. Dank u, ik voel me al een stuk beter. Het is beter zo, ja haaaa. Maar het doet zo'n pijn. En ik moet nog zoveel leren. En ik hou zoveel van haar. En van hun. Ik moet durven geloven in later. Geloof maakt meer kapot dan je lief is. Of is dat te cynisch?…

Jaja, midden in de nacht is code rood aan de orde, een kleur die je qua weer niet meteen prettig vindt natuurlijk, mits je de weg op moet, maar veel mensen hoeven - en kunnen dat niet, immers is er (gelukkig) nog steeds een avondklok. Zou er ditmaal iets meer sneeuw vallen? Ik hoop van wel, want het is hartstikke mooi natuurlijk.…

noch wal raken, of dit nu is om de tijd te vullen, of geld op te maken, geen idee maar dat men dus serieuze opmerkingen de lucht in gooit waarvan ik denk: tjonge jonge moet dat nu de boel gaan regeren, door nog eens extra ministeries in het leven te roepen die mijne inziens totaal bezopen zijn, nee, ik denk eerder aan een ministerie van vervoer, ( jaja…

Ik kijk om me heen, we steken net ( groen licht) een grote weg over als ik in mijn spiegel ( jaja, die zit op een gemeente cabrio hoor) de grote gele ambulance aan zie komen, met een noodgang natuurlijk.…

Na gebruik van schaar en mes zijn de batterijen uiteindelijk uit de strip en in de lamp gekomen, jaja, hij doet het nog ook, maar als je denkt: dit is een simpele actie dan is dat mis gedacht.…

Als gevolg hiervan is… ’ Jaja. De rest geef ik ‘m cadeau; heeft hij zélf geen eurootjes? Wat mottie van mij? Mijn ’n biet. Waarom schrijft mijn liefste zo?…

Welnu, er zijn bijvoorbeeld Kamerleden die, jaja en dat is best lastig, drie kwartier kunnen debatteren over een lullig advies van de themacommissie ouderenbeleid.…

Jaja, ze moeten ergens over debatteren in Den Haag hoor! De minister heeft haar eigen kuil gegraven, simpelweg door haar eigen persoonlijke titel als hoofdzaak te laten gelden voor ‘t simpele geval: vijf personen die bij het COA werken geen lintje te gunnen.…

Borderline is denken “jaja het zal wel, wat moet je van me” als je een glimlach ontvangt. Borderline is toegeven aan iets liefs voor jezelf doen en met twintig in plaats van één plant thuiskomen en dan weer geen eten kunnen kopen. Borderline is je terugtrekken bij het eerste vermoeden van verraad.…

Als gevolg hiervan is… Jaja. De rest geef ik hem, u en mezelf cadeau; heeft hij zelf geen eurootjes – wat móet hij toch van mij. Mij een biet! Waarom schrijft mijn liefste zo? Hoe anders zou ík mensen benaderen die Aanslagen krijgen die hen als een Aanslag op hun psychisch welbehagen treffen.…

Ik kwam de ruimte binnen en mij werd vriendelijk verzocht of ik met hem wilde douchen...jaja bloot in vol ornaat stond hij voor mij. Ik schrok enorm, nog nooit had ik een blote man gezien: geloof me of niet, ik ben nu 52 jaar en ik zie hem nog steeds! Snappen deze mannen nou echt niet wat ze jonge meisjes aandoen?…

Niks bij zich natuurlijk, maar wel de buurman een paar verdiepingen lager die de sleutel heeft, dus stapt hij in de lift, jaja nog steeds in minimale kledij, komt bij buurman aan (die gelukkig thuis is) belt aan en als die de deur open doet, vraagt buurman verbouwereerd: wat kom jij nou doen? De sleutel, nu!…

” “...jaja, op een aantal vlakken, niet functioneert zoals het zou moeten en op een aantal vlakken wel functioneert.” “Kunt u dat iets concreter maken?” “Daar is uw partij zelf bij geweest, dus ik snap niet hoe u zoiets kunt zeggen.” “Niet door elkaar!”…

Jaja……, maar alleen met hem, fluisterde hij met een van pijn vertrokken gezicht: “Het doet zo een zeer mam”. Toentertijd rende ze de kamer uit en hield een zuster aan; 'geef hem een spuitje, hij heeft zo'n pijn’. Dat was haar gehaaste, haast sissende bevel, naar aanleiding van de pijn, die haar zoon toen had.…

Overigens kwam deze handeling me beter uit dan mijn neus in zijn richting te steken, want het jenevertje dat zo prachtig ingeschonken (met kop, jaja) voor hem stond te wachten, was zeker niet de eerste die hij vanavond had geconsumeerd.…

Jaja, …..dat was einde verhaal! Een paar dagen later las ze de mail van vorig jaar, waarin hij zijn hoop uitsprak. Nu ze het mailtje met vernieuwde ogen las, besefte ze dat er eigenlijk niets verkeerds in had gestaan. Ze was alleen maar bezig geweest steeds haar eigen gelijk te bewijzen.…

Jaja, een vierjarig meiske dat het begrip en verstand heeft waar menig oproerkraaier een puntje aan kan zuigen, een kind dat nog veel moet meemaken, moet groeien, groot moet worden, dit kind zegt: 1,5 meter, dus niet te dichtbij, want mijn moeder werkt in de zorg en die mag niet ziek worden!…

En dus liggen er hier in de kast, 9 pakjes roomboterkerstkransjes, jaja, het waren er 10 maar je snapt toch wel dat het eerste pakje al open is?…