Alle inzendingen over Jongetje

Het jongetje was dwars en wars van alles wat normaal was en of goed voor hem. Waarom het jongetje zo deed, niemand die het wist. Later toen hij groot was, bleef het nog steeds een dwars jongetje. Als ze met z’n allen feest gingen vieren deed hij niet mee.…

Met een grote zwaai van het jongetje belandt ook dit ei op het behang. Dat gaat zo nog een paar dagen door. Iedere morgen staat er een gekookt ei naast het bord van het jongetje en iedere morgen wordt het ei tegen het behang gegooid en reageren zijn ouders er niet op. Eindelijk geeft het jongetje het op.…

.; Mama..ik ben geen dom jongetje hè..ik ben geen dom jongetje..! Moeder kijkt mij onbegrijpend en licht vijandig aan.. Ze sleurt beide mannen in de richting van de kleedkamer.. Er is hier maar één dom jongetje..…

Het jongetje drukt zijn neus tegen het raam. Het sneeuwt. De bloemen staan op de ruiten. Het jongetje kreeg niets van Sinterklaas, terwijl zijn vriendje na de verjaardag van de goedheiligman met een MP3-speler pronkt. Het jongetje had nog wel een winterpeen voor het paard achtergelaten, maar de volgende dag lag de peen er nog steeds.…

Het felbegeerde jongetje was toch nog gekomen, na de meisjes, maar het zoontje en het broertje was onstuimig, wild en ongezeglijk.…

De reus bracht het jongetje naar de voet van de eerste berg en beloofde veel droomsels rond te strooien. Het dappere jongetje was nu een held in het dorp en iedereen sliep voortaan weer al vanouds met heel veel fijne dromen.…

Nu schaf ik dus de cadeautjes aan voor de kleine man en hoe het ook zij met de inrichting van het winkelpand; het gaat volgens de moeder van het kindje om het slimste, leukste en knapste jongetje dat ooit bestaan heeft.... En zo'n kind gun je toch alles......…

De foto stamt uit 1963 Op een bank ligt het jongetje dat het zoontje is en het broertje uitgestrekt en met een boek in zijn handen, getiteld: "De hemel is van jou". De hemel werd het jongetje nooit geschonken, integendeel. Hevige onrust leefde in het kind dat zijn leven zou doorbrengen in inrichtingen.…

Ook ik had zo’n jongetje. En ik moest aan hem denken toen ik weer iets over banken las op de voorpagina van de krant. Zo’n bank is eigenlijk dat jongetje. Telkens maar weer in het middelpunt willen staan. Het uiterlijk vertoon is heel stoer maar daarachter schuilt een bang en eenzaam ventje dat alleen maar lief gevonden wil worden.…

Ze zag het jongetje wel. Ze zag het meisje ook. Wat een verschil. Het jongetje, haar jongetje, leek haar zo onverschillig toe. Steeds weer keek hij naar een andere kant. Natuurlijk probeerde de moeder er nog wat van te maken. Toe nou…..zing nou…ik weet niet of Sinterklaas nu wel wat in de schoen doet hoor…… Het meisje stond daar zo ernstig.…

De vrouw stond er nogal verloren bij, toen het jongetje haar hand pakte en haar meenam door het huis heen. Ze stapten over de drempel, het jongetje ging weer zitten en de vrouw stond weer in de kledingkraam. Daar stond haar vriendin met een rood aangelopen gezicht. “Waar was je nou, ik heb je overal gezocht!”…

Als klein, katholiek, jongetje had ik een favoriet persoon in de bijbelse geschiedenis. Maria Magdalena, ik spreek die naam nog steeds eervol uit. Wat heeft die vrouw te verduren gehad, de goegemeente walste over haar heen en de elite had genoeg geld om haar te nemen.…

We hadden een “Miskaart” die de pastoor afstempelde en wee het jongetje (geen meisjes in de klas) dat niet naar de kerk was gegaan of naar de kerk was gegaan maar niet ter communie was gegaan omdat hij iets gegeten had. De leraar had zijn houten meetlat klaargelegd en de billetjes van zo’n jongetje werden ermee bewerkt.…

Het heeft haar toch goedgedaan, dat gesprekje met dat jongetje. Het was even alsof ze met haar zoontje aan het praten was. Zou het jongetje er morgen weer zijn? De volgende dag zit ze weer op haar gewone plekje, vlakbij de zee. Ze kijkt om zich heen, nog niets te zien van het jongetje met zijn vader.…

Een voorbereiding en leerschool voor de onvoorspelbare toekomst waarin een onschuldig jongetje, dat aan moeders rokken hier speelt met het speelgoed, wellicht verwikkeld zal zijn in krijgstaken. Nu speelt het kind nog het spel, het met dromen verweven, zorgeloze en onschuldige spel van de kindertijd......…

Tussen al die in een deerniswekkende toestand verkerende mannen op leeftijd, lag het jongetje heel klein te contrasteren in zijn bedje. Aanvankelijk was hij doodstil, maar ofschoon zijn verwondingen verre van futiel waren, zat hij al na een paar dagen rechtop en speelde met zijn beer.…

Klink klinkt als dat jongetje dat eindelijk zijn gram kan halen, ik denk dat hij van de coke is.....…

Het meisje liet het jongetje los. ‘Let jij even op hem. Kijken of ik ergens nog wat kan scoren.’ En ze verdween over de brug, de Berenstraat in, aan de overkant van de gracht. Het jongetje bleef doodstil staan, keek zijn moeder na en ging toen op de stoeprand van de brug zitten. Het staarde nietsziend voor zich uit.…

Maar dan loop je verder, je lengende schaduw alweer tegen de voorgevel van het volgende huis geplakt, en ligt de wijde wereld voor het jongetje weer open.…

'Kijk, er was ooit een tv-reclame voor die snoepjes, waarin een jongetje aan de kant stond toen het circus langskwam en een olifant zijn slurf uitstak naar de rol Rolo in zijn hand. Nou en dat jongetje deed net of hij de olifant een snoepje gaf maar trok zijn hand op het laatste moment terug en hij trok er een heel vals gezicht bij.…

In een dorpje kijkt een jongetje vanuit zijn slaapkamerraam naar ons op. Ik zwaai naar hem, maar ik ben te klein om gezien te worden.…

“Wel… U zou tegengehouden kunnen worden door iemand die als jongetje door u gepest werd en die nu politieagent is.”…

Het jongetje zou zijn zevende verjaardag vieren en ik vroeg de moeder wat de "grote dag" zou brengen.…

Het jongetje voor wie dit is bestemd, kent mij niet maar zijn moeder laat ik zeggen dat het een cadeautje is van "tante Ineke", van degene die hem voorgoed onbekend zal blijven.…

Op het aanrecht voor me staan namelijk de vaas van mijn grootouders, het serviesje van een oudtante en de waterkruik van dat jongetje uit Gaza naast elkaar te wachten op een schoonmaakbeurt, samen met andere snuisterijen. Want oude dingen, dingen uit verre landen, zij bepalen de sfeer in huis.…

Er was eens een lief klein jongetje. Dat hij klein was, kwam omdat hij nog maar net geboren was; en dat hij lief was, dat zag je gewoon meteen. Zijn moeder was mager en arm en kon nìet goed voor hem zorgen.…

Dit liedje heb ik als jongetje vaak gezongen tussen de schuifdeuren, begreep er de ballen van, maar mijn ouders zagen vertederd toe, wisten allang dat de haan op de kerketoren stond, meewaaiend met welke wind dan ook.…

Een zwartharig meisje van een jaar of elf draagt twee joyeuze staartjes in het haar en een brilletje op de neus met ronde glazen en zij huppelt vrolijk heen en weer en een verlegen jongetje, als het ware een vroegtijdige replica en miniatuuruitgave van de man die hij eens zal zijn zoekt steun en bescherming bij zijn moeder, drukt zijn wang tegen de…

Wonderlijk om te beseffen dat ik de tweeëneenhalf jaar waarin het Mexicaanse jongetje ter wereld kwam en opgroeide, de luttele, maar toch zo langdurige jaren, doorbracht in rouw, terwijl een nieuwe, levenslustige generatie klaar staat en popelt om het roer over te nemen, zoals de bloesems van een nieuwe lente zich eerst nog aarzelend maar later onherroepelijk…

Had dat jongetje hun maar wat op de mouw gespeld? Maar kijk eens aan, dat jongetje was er ook nog. Goed uitgerust stond hij weer op, want in de verte hoorde hij krekeltjes sjirpen. Hij speelde op zijn fluit. Hij speelde geen lied of bekende muziek. Nee, hij floot heel spontaan met de krekelzang mee.…