Alle inzendingen over Klaassens

Zou het een idee zijn onze gewaardeerde beschouwingenschrijver Hendrik Klaassens in te laten vliegen om te achterhalen wat deze Limburgse gelovigen drijft?…

Hendrik Klaassens is een geweldenaar. Zijn beschouwingen en zijn blog zijn vol geplaatst met juwelen van schrijfkunst. Hendrik kan wel drie boeken samenstellen. Er zijn nog wel meer goede publicisten op de site, maar ik heb geen tijd om alles te lezen. Nu moet ik weer verder aan mijn boek Critici: hier is jullie voer. Aanvalluh!…

Hendrik Klaassens heeft op deze site een prachtige recensie geschreven. Het draait er nu op uit dat ik een feestje in mijn eentje vier als er weer een boek verkocht is. Ik ga die zieners niet bellen om te vertellen dat hun voorspellingen niet kloppen, dat kost ook weer geld.…

Hoewel ik een aantal goede kritieken kreeg, o.a. van Biblion en van Hendrik Klaassens, zeer bekend op deze site, gaat de verkoop traag. Toch laat ik mij niet ontmoedigen. De lezers, die mij aanspreken zijn vol lof. Zij noemen het vaak een wonderlijke mengsel van humor en tragiek. Een noemde mijn boek zelfs het boek van de eeuw.…

De reactie van Hendrik Klaassens vond ik nog het beste; ik wil met grote liefde en toewijding in de plaats komen van die vervelende rubriek 'Dijken', maar ik vind zoiets ook zelf een al te grote eer, waar ik niet graag aan wil voldoen, omdat ik mezelf ken en in verplichtingssferen juist heel slecht werk en mij heel ongelukkig voel.…

* Er volgt nog een beschouwing over Rowan Atkinson, geschreven door Hendrik Klaassens.…

Maar, de vraag WAAROM verbergt in 99% van zijn of haar opduiken uit de coulissen van onze menselijk bubbelgum-soapserie die we leven noemen, Katrijns' meedogenloze deegroller van argwaan achter de rug, waardoor wij, de arme Jan Klaassens van deze wereld, ons al bij voorbaat schuldig weten.…

Vertaling: Hendrik Klaassens…

Er is één bijzondere plek waar ik me het dichtst met God verbonden voel: dat is de Friese waddenkust. Vooral 's avonds laat, als de schemering al is ingevallen en het laatste daglicht nog boven de horizon in het westen gloort, als je alleen nog het gekrijs van overvliegende meeuwen kunt horen en vage, onbestemde geluiden tot je doordringen die over…

Gejaagd door de wind – er stond een storm van windkracht tien – reden Francine, mijn zoon Hugo en ik in maart 2004 naar de Paraview-beurs die gehouden werd in de Martiniplaza in Groningen. Gewapend met twee digitale camera’s, een bloknootje en een gezonde dosis scepsis struinden we tussen drie en half zes langs de vele stands en kraampjes om ons een…

In de zomer van 2004 verbleven we twee weken in een bungalowpark dicht bij het Duitse plaatsje Frankenau. Volgens een plattegrond van de omgeving moest zich in een natuurgebied, dat aan het bungalowpark grensde, een kloosterruïne bevinden. Dat intrigeerde mij en twee dagen nadat we waren aangekomen kon ik 's avonds tegen een uur of negen, toen het…

Hij klapte het tuinstoeltje open en plantte het in het vochtige gras van de zeedijk. Hiervandaan had je een schitterend uitzicht over het wad. Aan zijn voeten, een meter of tien lager, lag een vuilgrijs strand dat zelden door badgasten werd betreden. Lange repen halfvergaan zeewier, plastic flessen, rottende balken en felgekleurde visnetten vormden…

Ik kijk naar het monster. Het slaapt. Een uur geleden is het vanuit de keuken naar mijn slaapkamer gekropen. Daarna heeft het al zijn tentakels opgevouwen en is het gewriemel van zijn geschubde lijf overgegaan in een rustige, regelmatige ademhaling. Nietsvermoedend ligt het nu voor mijn bed te ronken, vlak onder het zilveren mes dat ik omklemd houd.…

De bijverschijnselen van deze opstelling lieten niet lang op zich wachten. Met steeds meer mensen kreeg ik het duchtig aan de stok. Vriendinnen, buren, studiegenoten – op steeds meer terreinen smeulden de irritaties. Hoewel de slak, die inmiddels zo groot was geworden als een flinke kater, mij nog steeds van energie voorzag en mij ’s nachts verhalen…

Gelukkig had ik in al die jaren heel wat opgestoken van mijn studie over de verborgen kant van de wereld. Mijn theologische opleiding had mij tot het inzicht gebracht dat het goed was om je af en toe ook ‘es open te stellen voor andere bestaansniveaus. Er was méér dan alleen maar de zichtbare, concrete en vaak platvloerse werkelijkheid. Ondanks…

Het gebeurde iets voor twaalven. Terwijl ik op de dijk stond, met uitzicht op de zee vóór me en de eindeloze sterrennacht boven me, maakte een lichtpuntje zich los uit het sterrenbeeld Bootes. Eerst had ik er geen erg in. Met de handen losjes in m'n zakken stond ik naar de vuurtoren van Terschelling te kijken. Een prachtig gezicht is dat altijd,…

Heel langzaam trokken de nevels op. De damp, die boven verschillende continenten en oceanen had gehangen, vervluchtigde. Toen de contouren van de zeeën en de landmassa's weer geleidelijk opdoemden uit de sluier die boven de planeet had gehangen, zag ik dat het aanzien van de aarde grondig was veranderd. Waar eens het water van de oceaan had geklotst…

'Klein Ulsda', las ik op een wit bordje dat al half was weggezakt in de berm van de B-weg. De bebouwing van dit gehucht bestond uit wat boerderijen en rijtjeshuizen aan weerszijden van het smalle, al vele malen opgelapte asfaltweggetje op luttele kilometers van de Duitse grens. De ruitewisser van de comfortabele Japanner veegde met brede, ritmische…

Ik schrok op uit mijn overpeinzingen. We reden de oprijlaan van de vrijstaande eengezinswoning op waar mijn oom en tante woonden. Met piepende remmen kwam de Japanner tot stilstand. Opgetogen werden we door het hoogbejaarde echtpaar verwelkomd: ze waren oprecht blij dat we hen met een bezoek vereerden. In feite waren ze na al die jaren nog geen spat…

Toen ik daar zo een tijdje gezeten had, keek ik op de klok: vier uur. Dat betekende dat het langzamerhand tijd werd om afscheid te nemen. Ik kuchte een paar keer nadrukkelijk en probeerde door het voortkabbelende gesprek heen te breken. Op een luidere toon dan ik eigenlijk gewild had riep ik: “Wie moat’n zometain weer vot!” En ik legde uit dat het hier…

Zeven dagen en nachten bevind ik mij nu al in deze toestand. Vrij als een vogel kan ik mij verplaatsen. Afstanden, muren en sloten hebben voor mij geen betekenis meer. Ik – of wat daarvan over is, laten we zeggen: mijn geest – gaat met de snelheid van de gedachte naar elke willekeurige plaats die ik wil bezoeken. Het meest intrigererende en eigenlijk…

Ik schrok, probeerde een verontschuldiging te bedenken. Ik bracht mijn gezicht vlak bij het hare. Maar ze keek van me weg naar de klok. Ze deed gewoon alsof ik niet bestond. Dat was wel het toppunt! Eerst zulke gemene gedachten over mij en dan dít! Even vergat ik mijn nieuwe toestand, maar al snel gaf ik mijn verzet op. Verder argumenteren was zinloos…

Nog één belangrijke, wat beklemmende vraag bleef er over. Ik had een aantal gestalten gezien van mensen die in coma lagen, net als ik zelf. Maar waren hier misschien ook andere wezens, geesten van gestorven, of misschien zelfs wel.....engelen? “Draai je ‘es om”. Ik schrok. De stem die gesproken had, had vlak achter me geklonken. Het was een zachte…

In gedachten verzonken bleef ik voor haar staan. Het was alsof een oud weten, een oeroud besef van god-weet-waar, in mij herleefde. Het begon me te duizelen. De omgeving vervaagde, maar de lichtende gestalte bleef. Even later bevonden we ons allebei op een soort bergweide. Een groen, glooiend landschap, ingeklemd tussen indrukwekkende alpenreuzen,…

“Het is zo dubbel allemaal. Ik wil beter met mezelf en anderen leren omgaan. Mijn natuur is zowel schuchter en teruggetrokken als fel en geëmotioneerd. Wat wil ik bereiken? Het is mijn drang naar kennis over het doel, de oorsprong en de zin van het bestaan, die me steeds voortdrijft. Deze raadsels wil ik oplossen, er zo diep mogelijk in doordringen,…

© Hendrik Klaassens.…

INLEIDING Op 27 november 2001 maakte de NASA bekend dat men voor het eerst in de geschiedenis een atmosfeer had waargenomen rondom een planeet die tot een ander zonnestelsel behoort. Het ging om een planeet die zich op een afstand van 150 lichtjaren bevindt en ruim 200 maal zo zwaar is als de aarde. Deze ontdekking werd gedaan met de Hubble Ruimte…

HET ONBEKENDE EN HET ONDERBEWUSTE Als we al deze verhalen, sagen en mythen onder één noemer proberen te brengen, dan vallen ons twee dingen op. In de eerste plaats waren de randgebieden van vroegere wereldbeelden fascinerend: ze werden door monsters of door hoogstaande wezens bewoond. De normale wetten die in de bewoonde wereld – de ‘terra cognita…

DE KOMENDE CULTUURSCHOK Ufo’s als voorboden van de verlossing... Misschien is deze visie wat al te optimistisch. Zeker is in elk geval dat wij evenals onze voorouders met hun primitief wereldbeeld nog steeds ambivalent aankijken tegen de randgebieden van de ons bekende wereld en hun bewoners. De films ‘Alien’ en ‘Close Encounters’ vormen wat dat betreft…

Onder een strakblauwe hemel en met een frisse bries in zijn rug fietste hij door het Friese landschap. Zijn zoontje van twee babbelde wat tegen hem aan. Af en toe stak het kereltje hem een dropje toe uit het zakje dat het in zijn kleine knuistjes vasthield. Hij moest zich half omdraaien om zijn jongste spruit, die in het zitje achterop zat, te kunnen…