Alle inzendingen over Le Suicide Français

Het is allemaal koren op de molen van Jean-Marie en Marine Le pen van Front National, die zichzelf al rijk rekenen met het effect van 'Le Suicide Français'. De meeste mensen zijn wanhopig en bang en durven zich niet meer te uiten over immigranten, omdat men dan wel eens voor racist kan worden uitgemaakt.…

Wat voor straf zou er moeten staan voor zo'n immelijke daad, laf- en laaghartig. Zo iemand moet dood, hangen moet ie of de spuit er in, trek het hart uit dat lijf en vloek hem, vervolgens, volkomen stijf. Wat voor beloning zou er moeten staan voor het wegcijferen van je eigen ik, dat lijf dat maar in de weg staat. Je kunt er niets mee, dus weg er…

In 1870 maakte je 'Le Dernier Jour de Corinthe', waarvoor je de Medaille d'Honneur kreeg. In 1890 overleed jouw vader. Je had ook veel succes met 'La Glorification de la sculpture française', een plafondschildering in het Musée du Luxembourg. Je kreeg eveneens veel lof voor jouw schilderij 'Philippe Pinel à la Salpêtrière'.…

Met Charles en Alexandre Dumas ging je naar 'Brittanicus' van Jean Racine in de Comédie Française. Je moest huilen en Dumas troostte en coachte jou. Van 1860 tot 1862 studeerde je bij de acteurs Joseph-Isidore Samson en Jean-Baptiste Provost van de Comédie Française. Augustus 1862 debuteerde je in de titelrol van 'Iphigénie' van Racine.…

Op 14 maart 1717 speelde jij met het gezelschap van de Comédie-Française in 'Mithridate' van Jean Racine. Jij wilde Célimène in de komedie 'Le Misantrope' van Molière spelen, maar het publiek wilde jou niet in een komische rol zien, omdat jij zo fantastisch een tragische rol speelde. Jij moest Célimène loslaten.…

Zoals op alle werkdagen ben ik zojuist met mijn tas over mijn schouder in de intercity naar Utrecht gestapt. Ik wring mij langs slaperige forensen en weet een zitplaats tussen twee andere mannen te bemachtigen. Loom zet de trein zich in beweging en ik draai wat op mijn plek heen en weer om comfortabeler te zitten. Om mij heen ruikt het naar jassen.…

In 1866 verscheen je dichtbundeldebuut 'Le Reliquaire'. In 1867 verschenen je dichtbundel 'Intimités' en je eerste toneelstuk 'Le Passant', wat met succes werd uitgevoerd in het Odeon theater. De komedie 'Le Passant' is opgedragen aan de actrice Marie Leonide Charvin, die Silvia speelde. Zanetto werd door Sarah Bernhardt gespeeld.…

'Le Parisien Monde', 'Le rire satirique', 'L'Opinion' en 'Le Courier Français'. Je studeerde aan de École des Beaux Arts, waar je les kreeg van Jean-Léon Gérôme en Jean-Baptiste Carpeaux. Je kreeg ook teken- en schilderlessen van Jacquesson de la Chevreuse en André Gill. Je beste spotprenten maakte je tijdens de Eerste Wereldoorlog.…

Het grootste deel van jouw jeugd woonde je in Épineuil-le-Fleuriel, waar je in jouw roman 'Le Grand Meaulnes' over hebt geschreven. In het centrum ligt kasteel Cornançay. Jouw ouders waren leraren in Épineuil-le-Fleuriel, wat je in jouw boek St. Agatha noemt. Je zat zeven jaar in de klas van jouw vader.…

Onvoorstelbaar dat copiloot Andreas Lubitz (28 jr) 150 mensen meegenomen zou hebben in zijn suïcide-daad. Maar ook voor dit drama geldt: aan menselijke wandaden valt niet altijd en overal te ontkomen.…

Tijdens de 44-ste keer, dat jij in 'Le Lion amoureux' speelde, heb jij ook La Marseillaise 'gezongen', vanwege de oorlog met Pruisen. In 1872 verliet jij de Comédie-Française, omdat jij voor de communards had opgetreden. Dat pikten de directeur Edouard Thierry en zijn chique klantenkring niet.…

In 1908 verscheen 'Le Temps d'aimer', in 1914 'Le Séducteur' en in 1916 'Jeune Fille'. In 1918 ontving je van de Académie Française de Grand Prix de Littérature voor jouw romans en in 1958 ontving je de Grand Prix de Poésie voor jouw poëzie. Je bent nog steeds de enige vrouw, die beide prijzen heeft gekregen.…

(voor Mary McElroy (1917 - 1940)) Je bent geboren in 1917 in Kansas City. Je vader was Henry F. McElroy, City manager van de stad, een baan, die hij had te danken aan de politicus Tom Pendergast. Je bent zeer beschermd opgegroeid, maar je leerde wel om zelfstandig en eigenwijs te zijn. Op je achtste overleed je moeder en je zorgde voor je vader…

Jouw laatste, belangrijke rol speelde je in 'Le Marquis de Priola' uit 1902 van Henri Lavedan (1859 - 1940), die op 6 april 1902 in de Comédie-Française in première ging. Het was een moderne versie van de Don Juan-mythe. Henri was getrouwd met de sopraan/lyrische zangeres Mathilde Auguez (1868 - 1955). Hun dochter was Geneviève (1886 - 1906).…

In 1870 verscheen jouw 'Le Patriote Français', waardoor jij een tijd naar Zwitserland vluchtte. Terug in Parijs zat jij in het 69-ste bataljon van de Nationale Garde en in het bataljon van de Mobiles de la Seine. In het blad van de Commune verscheen jouw artikel 'A Popular Revolution'. Na de verloren strijd vluchtte je weer naar Zwitserland.…

Je verbleef veel in Le Chat Noir van de cabaretier Rodolphe Salis.…

In 'Le voleur de crimes' uit 1969 van Nadine Trintignant (1934, Nice), geboren als Lucienne Marquand, speelde jij een jonge vrouw, die suïcide pleegde. Jij speelde ook in de oorlogsfilm 'Castle Keep' (1969) van Sydney Pollack. Jij speelde een dochter van de Rode Koningin, gespeeld door Caterina Boratto.…

Zin 3 au Français! Hoewel het nergens op sloeg, want ik moest helemaal niet naar een station, maar naar ons vakantiehuisje. De man gebaarde loom in een bepaalde richting en riep iets onverstaanbaars.…

Je schreef recensies voor het literaire tijdschrift 'Nouvelle Revue Française'. Je raakte nog zwaarder verslaafd aan de harddrugs. Op je vierentwintigste verliet je de surrealisten en sloot je jezelf aan bij de Dada-beweging van met name Tristan Tzara.…

‘Homojongere doet vaker suïcidepoging’ staat er in een krantenkop. Het artikel gaat over een boekje ‘Ik wou dat ik dood was’ met tips voor hulpverleners die te maken krijgen met jongeren met homoseksuele, biseksuele of transgendergevoelens. De kou slaat om mijn hart, er is toch wel iets veranderd in bijna dertig jaar? Voorzichtig verkenden ze het…

Op 3 januari 1858 overleed je door tuberculose in een villa te Le Cannet. Je werd zesendertig jaar en je bent begraven in een joods mausoleum te Père Lachaise.…

In 1932 verscheen jouw roman 'Le Clavecin de Diderot' (Je was verliefd op het werk van Denis Diderot), in 1933 verscheen 'Les Pieds dans le plat' en in 1935 'Le Roman cassé et derniers écrits'. In juni 1935 was er een eerste Internationaal Schrijverscongres voor de Defensie van de Cultuur, geopend door André Breton.…

In 1908 had je wel de hoofdrol in het toneelstuk 'Le Roi' en sierde je op de covers van bladen als 'Le Theatre', 'Les modes' en 'Femina'. Voorts verscheen je op tientallen ansichtkaarten. Foto's van jou stonden vaak in de kranten en de tijdschriften in Europa en Amerika.…

(voor Roger Milliot (1927 - 1968)) Je bent geboren op 5 april 1927 in Le Creusot. De schrijver/dichter Christion Bobin en de schrijfster Catherine Lépront zijn ook in Le Creusot geboren. In jouw jonge jaren was je onbeleefd en opstandig. Dat veranderde toen je op jouw achttiende in militaire dienst ging.…

Zijn tijdschrift was 'Le Saint-Graal'. In 1899 werd zijn dichtbundel 'La Souffrance des eaux' door de Académie française bekroond. Hij leed aan tuberculose en in 1896 ging hij naar Puget-Théniers, waar hij Eugénie Toesca ontmoette, met wie hij in 1897 trouwde en in Cannes ging wonen. Zij kregen samen 3 kinderen, o.a. de dichter Emmanuel.…

In 2013 verscheen 'Breillat des Yeux le Ventre' bij éd. Le Somnambule équivoque.…

Het was een van de favoriete adagia c.q. het Leitmotiv van mijn arme, goede vader; "Le passé n'est rien que le passé" en ook ik kan bezwaarlijk ontkennen dat in de krochten en spelonken van het duistere en tot nietswaardig stof vergane verleden de ervaringen rusten en de ijle, vluchtige herinneringen, zonder substantie en onbevredigend, ongrijpbaar…

Nu ik op het punt sta om te vertrekken, zal ik het maar toegeven: van begin juni tot begin juli is mijn domicilie: camping La Poche, quartier Mirmande. Vaak sta ik daar ook nog wel eens een paar weken in begin september. Tot mijn eigen stomme verbazing overigens, want deze camping heeft geen enkele uitstraling, geen toeters en bellen, geen subtropisch…

In 1900 debuteerde je als filmactrice in de film 'Le Duel d'Hamlet'. Je speelde in acht speelfilms en twee biografische films. In 1912 speelde je in 'Les Amours de la reine Élisabeth', wat een wereldsucces was. Op 26 maart 1923 overleed je in Parijs door uremie en nierfalen. Jouw zoon hield jou in zijn armen.…

De inmiddels overleden Elisabeth schreef een biografie over jou, 'Le Mirador'.…