Alle inzendingen over Propvolle treinen ri

Nu zien we dezelfde volgestouwde treinen, maar met tegengestelde motieven en verwachtingen. De Joodse mensen werden gedwongen om in de treinen te gaan, de huidige vluchtelingen uit met name Syrië willen dolgraag in de treinen richting Duitsland. Ze proppen zichzelf er tot de laatste centimeters in.…

Rond twee uur tufte ik naar Tilburg in een propvolle, snikhete trein. Staande bij de deuren, terwijl een jongedame haar woede over een vliegtuigmaatschappij met ons deelde, waarbij ze steeds opzichtig aan haar bustehouder zat, die blijkbaar te heet en te strak om te dragen was. Ik ijlde 'Zal ik die even voor je af doen?'…

Maar zelfs dan zouden veel mensen waarschijnlijk met geen stok in de trein te krijgen zijn, want reizen met de trein was daarbij ook nog bespottelijk duur.…

De trein mag vertrekken.…

Ze was helaas te snel afgeleid, door bijvoorbeeld een aardige medepassagier of door de omroepinstallatie in de trein, dat haar trein klaar stond op perron zoveel. Altijd gebeurde er wel iets onverwachts. Toch had ze deze keer er heel erg opgelet dat ze alles goed deed.…

Dan, slapen in de trein naar huis. ‘Geen overstap.’ verzekert ons de controleur. Heerlijk denk ik en ben weg.…

Haar doel en dat van de andere kapers, was het stichten van hun eigen staat op de Molukken. Daarom vond in de jaren '70 van de vorige eeuw, om preciezer te zijn, tegen het einde van de eerste helft van dit decennium de Treinkaping bij Wijster plaats, tussen de stations van Hoogeveen en Beilen. De eerste actie in hun streven naar een vrije Republiek…

We keken onze ogen uit, jawel, ook de kinderen, want tja, we gebruikten voornamelijk de fiets en soms de auto, maar de trein, dat was andere koek.…

'Zonder dwarsliggers rijden er geen treinen' -Wat rijdt de trein rustig. -Ja,dat zijn de betonnen bielsen, ze hebben die houten onlangs allemaal vervangen. -Geen enkele houten biels meer? -Nee, alles weggewerkt in het kader van de vooruitgang. -O,maar het had ook wel wat die houten biels.…

Nu is dat vanuit Tiel met openbaar vervoer – lees de trein – gemakkelijker, dan met de auto. De kans dat je op de A2 in een file terecht komt, is namelijk vrij groot en een parkeerplaats vinden in het centrum van Utrecht al helemaal een crime. Dus de keuze was vrij simpel, ik nam de trein.…

‘Wanneer komt dan de volgende trein, conducteur?’ ‘Er komt hier geen trein meer, meneer. Dit is het eindpunt. U zult moeten uitstappen.’ Herman keek rond. Verderop was wel een tunnel die in het gebergte verdween, maar er lagen geen rails meer. Hij pakte zijn koffer. ‘Nou, dan ga ik maar. Dag conducteur.’ Tutterode?…

Er gaat een gerucht door de trein. Hoe het ontstaat, hoe het, ondanks de hermetisch afgesloten wagons toch zich verspreid: niemand weet het.…

zo laat op de trein?" Het heelal zou nog niet genoeg zijn moesten de gedachten van de mensheid 0.001 nanometer groot zijn. Ik vind het boeiend... Weldra komt de trein aan. Genoeg gevlucht naar de fantasie..., fuiven maar! En jij, m'n lieverd, tot morgen.…

Met trein naar werk. Rijdt vandaag niet verder dan Amsterdam Zentraal (om met de conducteur te spreken) – door het oog van de naald! Nog een stukje met de bus. Rijdt natuurlijk net voor neus weg, dus wachten op de volgende. Klein stukje lopen vanaf uitstaphalte. Over brug, die godzijdank niet opengaat. Welkom op de werkvloer.…

Ontspoord, er zijn mensen die de holocaust ontkennen, de trein dendert voort. Vol ongeloof zie ik sterretjes, een pennenstreek doet goden wankelen. Ik voorzie kamervragen.…

Met de gele trein met de blauwe strepen. Ach.... dacht ik. Dat heeft hem de hele middag dwars gezeten. Oma en opa gingen weer vertrekken. In de gele trein met de blauwe strepen.…

Die stem maakte je duidelijk dat het zijn trein was en dat je God op je blote knieën mocht danken dat je er een ritje mee had mogen maken. 'Grrroooningen Eindpunt, iedereen der uit!…

De afbeelding van een trein, een ieder die me goed gezind is, mag zonder kaartje instappen, blijven en genieten van de reis, die de trein ons aanbiedt! Het wordt een geweldige reis, een trip door herinneringen die we uitwisselen. Want oh, wat hebben we allemaal veel meegemaakt!…

Vervolgens kost het enige moeite uit te vinden wanneer de gewenste trein gaat, want de diverse maatschappijen hebben hun eigen panelen. Als je ten slotte voor duur geld een kaartje hebt bemachtigd, mag je gelaten op het perron wachten of het Great Anglian Network zo goed is een trein voor te rijden.…

In het Restaurant, bij een tosti en een glas chocomel, kwam de bekentenis: "A. heeft zelfmoord gepleegd; ze is voor de trein gesprongen" Ik kende A. vaag van enkele ontmoetingen uit het verre verleden.…

De stem van de grote J.B. bij het afscheid zong nog in mij na: ‘Nou, misschien zien we elkaar straks in de trein weer.’…

Stoptrein: een veelbelovende naam voor een trein, want ik moet er niet aan denken dat een trein maar door blijft rijden. De afdeling marketing moet het echter een gruwel geweest zijn. Een trein moet rijden, niet stoppen. Zo moeten ze ook op tijd rijden en niet op tijd stoppen.…

geweest over blaadjes op de rails, en trekt de trein door bar landschap met sneeuw en regen.…

Vanuit een zonovergoten vertrekpunt zet de trein zich langzaam in beweging. Kinderziektes zijn er niet, het gaat meteen in het kalme levenstempo van een gesettelde senior. Probleemloos glijdt de trein door diepe dalen, bedwingt hoge bergen en wisselt van spoor.…

De trein davert door het landschap, de conducteur knipt en controleert, heeft geen oog voor de nevel waardoor het lijkt alsof koeien kunnen zweven. Ik zit in de trein, maar ik zou graag bij die koeien willen zijn. Voetjes van de vloer in plaats van een stoel in het openbaar vervoer.…

Want iedereen weet, de treinen in Zwitserland rijden. Ze hebben daar net zoveel treinen en rail en zelfs nog meer wissels dan wij en daar blijft alles rijden, terwijl het er kouder is, steiler is en er niet een vlokje sneeuw valt, maar de treinen zich door hele lawines sneeuw en glijdende gletsjers moeten ploegen. Hoe doen ze dat?…

Snelle treinen met containers rijden direct vanuit wereldhaven Rotterdam het achterland in. Dagelijks zoeven een stuk of tachtig treinen over de Betuweroute. Dat moeten er een paar honderd per dag worden als de economie weer een beetje vooruit gaat. Niks aan de hand. Tot die treinen de grens passeren. Ik fiets over een mooie grensroute.…

Een schril scheidsrechtersfluitje zette de trein in beweging. Eigenaardig toch! In een compartiment, vlak bij de deur, links, zat een keurig, net geklede heer – met vilten hoed en stropdas – vrome kushandjes te werpen naar een vrouwelijke leeftijdsgenote op het perron. Een 75-plusser! Een zeer goed bewaarde dan en knap op de koop toe.…

Of die trein daar echt wel naar Arnhem ging. Ja hoor! Je neemt me niet in de maling? Nee, nee, ik moet zelf ook naar Arnhem. En waarom zit je dan nog niet in die trein? Omdat je daar niet mag roken. O ja. En hij pakte zijn shag tevoorschijn…ook eentje? Nee, ik heb al…en waar heb ik nou toch mijn aansteker?…

De trein schokte even. Weer ging haar rokje iets omhoog en liet een gleuf van haar dijbeen zien. Ik hád het niet meer. Ik liet mijn achterhoofd tegen mijn bank zakken en deed alsof ik sliep. Inmiddels liet ik mijn tenen onder haar rokje glijden, heel voorzichtig.…