Alle inzendingen over Sandra M

...die de ziel verkwikt en het hart ontdooit. Bovendien zijn de videoclips adembenemend oogstrelend.

...de financiële administratie De heren, die mij afsnauwden en ontsloegen en verklaard hebben: "Jij bent nors, je past niet binnen de cultuur van dit kantoor", heeft Sandra ook goed gekend. Beiden zouden we niet willen terugkeren in de slangenkuil die het "hoogheilige" "Kantoor" voor ons...

...van hebt. Je kunt nog steeds proberen om een gedenkwaardig lied voor haar te maken.

...verbeelding voel ik de suizende klap van zijn hoef in mijn gezicht. De schrik slaat me om het hart maar ik overwin mezelf. Uiteindelijk sta ik in de nis en borstel ik Eefje. Hier is het bij gebleven.

...gedachten voel ik de suizende slag van zijn hoef in mijn gezicht. De schrik slaat me om het hart maar ik overwin mezelf. Als altijd. Uiteindelijk sta ik in de nis en borstel Eefje. Hier is het bij gebleven.

...Het is een pesterige lach. Maandagochtend vraag ik aan mijn moeder of ik thuis mag blijven.

...ontzetting op de Dam en Sandra raapt vol angst, schaamte en verbijstering haar kleren bij elkaar. Zij wordt nooit meer dezelfde en zij zal de rest van haar leven in een pychiatrische inrichting slijten.

...shirt, dat zijn toch de kleuren van zijn voetbalclub, blauw wit? Nou cool toch, eindig ik jubelend. Maarten knikt. ‘Ik ga nu eerst even pauze nemen van deze poppetjes tekenen, die andere kant doe ik zo wel. Zoon legt zijn potlood neer, pakt zijn tablet en ploft neer op de bank. Hè hè,...

...Suse, klaar nu!' of in het geval van anafranil-afkick 'Kom Suse, vrij met mij!'

...Even dit blogje afronden. 'Niet te lang hè!' Nee, niet te lang. Bedankt M&M, bedankt.

...kok ben jij natuurlijk.’ Ik wist niet dat ik het nog kon, maar ik voelde me blozen.

...het zand vochtig maakten, gleed zij voor altijd weg onder de beschermende blik van haar elfjes. Haar wereld..waar de niet gekende liefde een kleine poging minder onbereikbaar werd. Zo liet ze Zino en Sandra even achter tot óók zij ooit de volledige toegang tot die veilige, tranendrogende wereld...

...donker hoekje, waar ik Jan volhardend zie mokken. Hij blaast venijnig zijn rook uit, maar dat is dan ook alles.

...zitten. ‘Doorlopen,’ fluisterde een stemmetje binnenin me, en dat leek me het beste.

...glimlach terug op een prachtig leven. *** Beide verhalen gaan over dezelfde personen, hetzelfde gezin maar in tweede verhaal steekt een hond over, in het eerste verhaal niet....

...poëzie is boeiend, omdat ze originele beelden gedurfd weet te omschrijven. Ze is pas laat begonnen met publiceren, maar voor poëzie is het nooit te laat en gezien haar kranige kwaliteit zal ze doorrollen.

...wat een bijzonder openhartige en verlichte vrouw! En wat een Goddelijke Stem! (-)

...met wie hij twee zonen kreeg. De regisseur/producent/scenarioschrijver James overleed op 13 mei 2015 in Portland en hij werd 74 jaar.

...jij werd 29 jaar en jouw as is in de Mitchams Road Cemetery (de Croydon Cemetery) verstrooid.

...goed doet. Dit jaar pas las ik de debuutroman van Arnon Grunberg, 'Blauwe Maandagen', geleend van mijn broer. 'Drieëntwintig jaar', dacht ik in hoofdletters.

...bij wat je niet kan veranderen. We moeten doorgaan. Het komt wel goed. Het kwam niet goed.

...Gods hand in de toekomst zich steeds uitstrekken boven dit welkome huis van ontmoeting.

...de aandachtsjunk is nooit voldaan, maar de tijd schrijdt genadeloos voort en vermorzelt allen.

...wel bekeken, dus weer naar huis en aan de warme chocolademelk met slagroom!

...nu toe de laatste is, met 'Perfect Storm' en 'Gone Green', een duet met Emmylou Harris.

...dat ook niet leuk doe het daarom ook niet bij een ander want wat jij niet leuk vindt moet je ook niet bij een ander doen!

...stoppen en dat zij het maar soms deed. Daarna werd het vakantie en heb ik niets meer van haar gehoord...

...op de waarheid, vertrouwend op elkaar. Open voor de mogelijkheden, eindeloos aanwezig, van moment tot moment. Als ontelbare sterren, in een hoopvolle nacht. Dat is wat ik wens.

...slaat in m'n gezicht, de regen klettert naar benee, Even ben ik radeloos, toch maar bellen dan...?

...kiezen. Er werd flink voor hem geklapt en na twee keer voor het applaus te zijn teruggekomen, fladderde, nee, zweefde hij weg.