Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Bijna een paardenmeisje

"Björn is een beetje mijn paard," zegt ze met trots. Mijn vriendinnetje Sandra en ik zijn op weg naar de manege. Ik heb me laten overhalen om er eens een kijkje te nemen. "Hij is donkerbruin en heeft zwarte manen." De manege ligt op tien minuten lopen van ons huis, vlakbij de grote waterplas waar we in de zomer zwemmen en in de winter schaatsen.

De bedompte lucht komt ons tegemoet. Ik hoor het geklik van hoeven en op de grond liggen overal bergjes paardenstront vermengd met hooi. Meisjes en volwassen vrouwen met glimmende paardrijlaarzen lopen voorbij. Ze kijken stug voor zich uit en lijken ons niet op te merken.

We lopen de paardenstal binnen. Het is er broeierig warm. Rondom staan de paarden met hun kont naar ons toe. Ze zwaaien met hun staarten, en er klinkt volop gehinnik. Ik aarzel, maar Sandra loopt vastberaden naar een groot, bruin paard. Dat moet Björn zijn. Ze wenkt me. "Kom, hij doet niets," zegt ze op een commanderende toon.

Ik kom dichterbij. Het maakt me angstig, maar daar heeft Sandra geen boodschap aan. Ze pakt me bij mijn arm en trekt me mee. Ik houd mijn adem in en kijk toe hoe zij hem begroet.

Björn geeft geen sjoege. Ik durf hem nu ook aan te raken. Samen staan we, wat benauwd, tussen paard en wand. Ieder paard staat in zijn eigen nis. Björn hinnikt en verstapt zich. Ongelooflijk, wat is hij groot. Ik ben onder de indruk, maar te bang om het leuk te vinden. Wanneer Björn opzij stapt, wordt het me te gortig. Tegen de zin van Sandra loop ik snel bij het paard weg, naar achteren, veilig bij de ingang van de stal. Sandra pakt een borstel en strijkt met lange halen over de vacht van Björn. Ze kijkt erbij alsof ze dit al jaren doet. Aarzelend pak ik ook een borstel.

"Borstel jij Eefje maar, die doet echt niets."

In mijn verbeelding voel ik de suizende klap van zijn hoef in mijn gezicht. De schrik slaat me om het hart maar ik overwin mezelf. Uiteindelijk sta ik in de nis en borstel ik Eefje. Hier is het bij gebleven.

Schrijver: Mohair
28 oktober 2024


Geplaatst in de categorie: dieren

3.4 met 15 stemmen aantal keer bekeken 278

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Mohair, 6 dagen geleden
Ik betaal de baas van deze site om mijn stukje extra lang op de voorpagina te laten staan, wist je dat niet? Een niet al te ingewikkeld verhaaltje over een jeugdherinnering, dat is precies wat het is. Mijn complimenten voor je column over Arjen Lubach, die is me uit het hart gegrepen, ik ben net als jij een groot liefhebber van het programma. Los daarvan is het vooral vaardig en pakkend geschreven.
Lord Wanhoop, 6 dagen geleden
Wat is in deze bijdrage eigenlijk het 'drama'? De actieve stijl in de onvoltooid tegenwoordige tijd suggereert een spannende, filmachtige sfeer. Wat zou naar een climax moeten toewerken? Het 'scenario' komt op mij over als een niet al te ingewikkeld verhaaltje over een jeugdherinnering. Of ik moet de tekst verkeerd hebben begrepen. Dat kan uiteraard altijd. Overigens staat deze inzending gemiddeld genomen flink lang op de voorpagina. Daar zal vast een reden voor zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)