Alle inzendingen over Wachtkamer gesprek vervoer jeugd mobiel

Diverse hoofden komen omhoog er wordt driftig geknikt, herkenbaar natuurlijk, maar ja, die dingen hangen er niet meer, maakt ook niks uit natuurlijk want: de jeugd (de meesten dan) zitten over hun mobiel gebogen en die zien die stickers niet eens meer!…

Ook is het handig als de jeugd weer eens uit zijn dak gaat, want dan is er wederom een object wat de vernieling in moet worden geslagen.…

aan de andere kant begint te lachen, zeg maar schateren…het geluid van een mobiele schaterlach is echt niet te vergelijken met een gewone lach hoor!…

Ook wij grijpen verhalen van toen aan om kracht te zetten bij het feit dat wij vinden dat de jeugd van nu het veel te goed heeft.…

Dagen waarop de jeugd dan vanzelf met elkaar in gesprek gaat in de pauzes. Eindelijk, maar dan ook eindelijk dringt het langzamerhand door hoe verslaafd dan wel verknocht de mens is geraakt aan zijn mobieltje. Met name de jeugd heeft een innige relatie daarmee en eigenlijk met alle moderne media.…

de vlammen aan mijn hoofd en oor hebben omdat ie dan in de hitte van het gesprek in de fik vliegt, hij kan natuurlijk ook nog ontploffen, dan kun je me bij elkaar rapen als dat gebeurt, leuk zo’n mobiel.…

In het begin loopt het gesprek niet lekker. Ze kan moeilijk uit haar woorden komen en heeft moeite met de vragen. Maar na een poosje gaat het gelukkig beter. Na afloop van het gesprek moet ze in de wachtkamer wachten, totdat de andere twee vrouwen aan de beurt zijn geweest. Na een poosje worden ze alledrie naar binnen geroepen.…

de jongen en zijn bouwwerk verzachten zich, de ogen lichten op; de wachtenden kijken nu vertederd naar de kleine man die als het ware zijn toekomstdroom tot leven doet komen en een oudere stramme en manke man met grijze baard en met een kalotje op herkent de droom, die hem melancholiek stemt en hem doet denken aan die verre, voorbije tijd van zijn jeugd…

‘Het healing environment concept voorkomt stress en bevordert de gezondheid’ lees ik op het beeldscherm in de wachtkamer van de polikliniek. We wachten op het gesprek met de arts waar ik – voor het eerst – een afspraak mee heb. Mijn vorige arts hield er mee op. Iemand had me getipt op deze specialist.…

Toch moest je in veel gevallen staan bij een gesprek, geloof me, het is te vergelijken met de gesprekken in die bekende ( toch? ) telefooncellen waarvan er talloze door het gehele land stonden…..ook daar stond je.…

Een eenvoudig “dag” zou kunnen voldoen, maar dat zou je verwarren met een “dag die je aan je kapper gunt, of je bakker, of aan een agent aan wie de weg wil vragen omdat je je mobiele telefoon aan de thuislader heb laten liggen".…

Wachten in een lege wachtkamer. De gynaecologe draagt een slecht te verteren boodschap met zich mee. Ik kan het aan haar zien. Straks zal ze die aan mij overdragen. Tussen nu en zo een mensenleven van verschil. Niet lang meer voordat ik in andere wachtkamers licht op bezorgde mensen zie vallen. Dat vreemde handen mij onderzoekend aanraken.…

Een medepatiënt naast mij in de wachtkamer doet pogingen tot een gesprek maar hij knapt af op de norse houding waarmee ik weiger mijn adres prijs te geven.…

gewoon: een hond uit kunnen laten zonder aan de telefoon te lopen, die al bellend met een kinderwagen lopen en niet in staat zijn om gewoon antwoord te geven omdat: ze in gesprek zijn?…

Gelukkig heeft corona gewacht met toeslaan tot de digitale wereld met zijn laptops, mobiele telefoons, wifi, beeldbellen, printer en scanners mainstream is geworden in onze huizen. In de meeste althans. Van vrouwen wordt gezegd dat ze zo goed meerdere dingen tegelijk kunnen.…

Ploink, nummer 40 en zo druppelt aan de ene kant de wachtkamer leeg terwijl er ook weer mensen bijkomen natuurlijk, de man tegenover me hoort ook ploink, kijkt op zijn papiertje, stopt op zijn gemak zijn mobiel in de zak, staat op en wandelt op zijn akkertje richting de deur waarachter de mensen zitten die naalden in je stoppen!…

Ik bel dochter, in gesprek bel opnieuw ....in gesprek, grrrr, dan ziet ze dat ik bel en gaat mijn mobiel, mam, ik ben onderweg naar huis, sta bij je voor de deur, dus ga ik nog even zwaaien en vertel wat ik met haar kind afsprak, ze van mij thuis moest blijven tot...,en dat ik haar terug zou bellen.…

Geweldig die privacy in wachtkamers. Inmiddels gaat na een halfuurtje de ding dong voor de vijftigste keer. De bel gaat nog een keer, iets dringender. C 441 balie 16. Jeetje ben ik dat? Nee, ik ben C440. Heb ik zitten slapen? Maakt niet uit, ik loop naar balie 16 samen met iemand anders die kennelijk C 441 is.…

Ik ben niet zonder internet en niet zonder mobiele telefoon. De mns is wakker worden geworden en de sms’jes dagelijkse praktijk. De technologie snelt mij alleen nog financieel vooruit. De telefoon met camera, de kwantiteitsgevoelige fotocamera’s en de webcam ontbreken nog.…

Ik ga altijd ruim op tijd, want van de mensen en de gesprekken in de wachtkamer, word ik bijna weer beter. Mijn partner gaat altijd trouw mee, alleen zij gaat niet zo vroeg weg, scheelt zeker een half uur in een wachtkamer zitten. Echt waar: ik ga een half uur voor mijn plezier in een wachtkamer zitten.…

Tijdens een van die wachtperiodes in een wachtkamer van een ziekenhuis, waar het dan net niet zo erg is om lang te moeten zitten, komt het gesprek op de vrouw, van de man die naast me zit, en dan blijkt dat hij zijn vrouw twee dagen eerder “weg heeft gebracht” is overleden.…

Tja, ik ben mobiel genoeg, qua lichaamsbeweging, daar gaat het niet om. Eigenlijk wil ik iets vertellen over de bereikbaarheid via mijn mobiele telefoon. Af en toe zit ik achter de computer met een soort van koptelefoon om te luisteren naar muziek. En daarbij heb ik een bril op met van die koordjes, je weet wel, toch?…

Mijn gezelschap in de wachtkamer bestaat uit jonge meiden en mannen die zich daar bevinden als anonieme standbeelden maar die wel allen gewapend zijn met mobiele telefoons die zij ijverig hanteren alsof iedere seconde benut en besteed moet worden, alsof men niet inderdaad, zoals ik prefereer, zijn blikken in stille, meditatieve mijmering kan laten rusten…

Vanuit de wachtkamer van de "Polikliniek Chirurgie" heeft men onbeperkt uitzicht op openschuivende deuren die toegang bieden tot de zaal waarin de patiënten zijn ondergebracht.…

Het liep tegen elven toen ik ‘s avonds thuiskwam en het was een warme dag geweest. Ik maakte snel wat crackers met smeerkaas en hoewel de smeerkaas uit de koelkast kwam, vloeide hij al gauw van de crackers over het houten bord. Kliederig en plakkerig dus, maar dat was het de hele dag al geweest. Drukkend benauwd en geen zon. Opgewekt was ik ‘s middags…

Maar terugkomend op het vervoer van toen, die leuke nostalgische trams, die mooie aparte bussen, waarvan mijn pa bestuurder was, dat mag ik wel graag zien en ineens denk ik terug aan heel lang, ja echt heel erg lang geleden....hij had zijn dienst erop zitten en reed dan met een collega tot vlak bij huis.…

Ik zit met mijn dochter van twee in de wachtkamer. Ze komt naast me zitten en kijkt nieuwsgierig de ruimte in. Ze ziet de boekjes en kiest er 1 uit. Ze ziet de lego-blokjes en maakt een werkje. Ze komt weer naast me zitten en kijkt verlegen rond. De anderen in de wachtkamer vragen haar iets en ze geeft netjes antwoord.…

' Een sms, Woemi heeft haar mobiel gevonden. Ze heeft gelijk, het is tijd om naar huis te gaan.…

We zouden de wachtkamer moeten beleven als spirituele ruimte om tot onszelf te komen. Een plaats voor meditatie bij de dokter, tandarts of in het ziekenhuis. Dan klaagt er niemand meer: ”wat heb ik lang moeten wachten”, maar: ”ben ik nu al aan de beurt, wat jammer”. 1991.…

De mensen in die wachtkamer stralen uit dat ze dat vertrouwen aan het verliezen zijn. Het gevoel hebben dat het land voor hun ogen verkruimelt en uit elkaar valt en ze op zichzelf zijn aangewezen.…