Alle inzendingen over afscheid woning liefde

In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen) September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid.…

Hier werd eens hartstochtelijk en wanhopig de zozeer gewenste en vereiste en ondanks alles onmisbare en onvervangbare liefde beoefend en gepraktiseerd die helaas slechts tot wanhoop en vertwijfeling zou leiden. Dit alles is voorgoed voorbij en een gepasseerd station.…

Het was duidelijk dat Bjarne de woning voor een onbepaalde tijd moest verlaten en in een wisselwoning moest totdat de woning was opgeknapt. Het gaf een heleboel dubbele gevoelens aan Bjarne. Aan de ene kant was het mooi dat de woning werd opgeknapt, aan de andere kant zag hij tegen het verhuizen op.…

Hoe ongelukkig kan men zijn in een Maycrete-woning?…

Binnenkort zal ik afscheid moeten nemen; afscheid van een kamer, van een slaapkamer, van een badkamer, van een w.c. en van een keuken. In het vreemde oord waar ik beland zal zijn zal het beeld mij voor ogen blijven zweven van wat ik achtergelaten heb en van wat mij dierbaar is geworden; mijn Tilburgse woning.…

Nu herfst en winter aanbreken en nu zij ons begroeten is de tijd gekomen van het afscheid van wat mij enige tijd tot onderdak en woning diende; de summier en provisorisch ingerichte maar van chique meubilair voorziene kamer op de vierde verdieping die mij vertrouwd werd maar waarin de eenzaamheid regeerde en deze mij omringde....…

Ze had niet lang meer te leven en ze had aan Berend gevraagd of hij aan Bjarne wilde vragen of hij afscheid kwam nemen. Nog eenmaal zou Bjarne in het leven van Emma verschijnen, deze keer niet voor de liefde of voor een ruzie, nee deze keer zou het zijn om afscheid te nemen. Drieënzestig jaar, het was natuurlijk veel te jong.…

De werklieden hebben de laatste hand gelegd aan mijn eigen woning, niet ver uit de buurt en ik mag mijn koninkrijk, mijn privé-terrein en mijn toekomst begroeten en verwelkomen en opnieuw in bezit nemen.…

In een achterkamertje, in een uithoek van mijn woning, bewaar ik nog altijd de platenkoffers die de LP's bevatten. De LP's met de kleurrijke hoezen met romantische afbeeldingen uit de nalatenschap, eens het meest kostbare en dierbare bezit van mijn zozeer geliefde vader.…

Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te dringen.…

Via haar mobiele telefoon deed ze de mededeling aan een mij uiteraard onbekend persoon dat hij (of zij) maar spoedig afscheid zou moeten gaan nemen. Er was al morfine toegediend en de dood zou niet meer lang op zich doen wachten.…

Als een hernieuwd fraai welkom of een aanstaand afscheid?…

Al de hele dag was het geluid van hamers en van boormachines te horen dat door het dunne plafond drong dat onze woningen scheidt. Geen ongezellig geluid, hoewel velen het hiermee oneens zouden zijn, en nu eens bij hoge uitzondering een teken van leven, van welk leven dan ook.…

Nu het afscheid alles heeft vernietigd, ligt nog ten eeuwigen dage aan de Ringbaan Oost het kleine parkje waar de roodbruine beuk en de den hun takken ten hemel heffen.…

Het kale en armoedige interieur van de woning van de voorzitter stemt niet tot vrolijkheid en de brede ramen van de flat openen het uitzicht op een nachtelijke hemel die op sommigen een ronduit demonische of angstaanjagende indruk zou kunnen maken en op een bebouwing van sfeerloze en fantasieloze flatgebouwen.…

mijn schooljaren en na het afscheid van de allerliefste kwam er de secretaire te staan die zij zozeer lief had gehad, geschoven tegen de schoorsteenmantel.…

We nemen afscheid en ik leg weer de weg af die naar mijn stille stadse woning, niet veruit de buurt, leidt.…

Al die tijd vluchtte ik naar de armen die mij niet verwelkomden, naar de lippen die mij afwezen, al die tijd achtte ik de pijn van mijn liefde ondraaglijk en al die tijd wachtten mijn woning, mijn balkon, de rustieke muren en de hemel achter het venster stil op mijn terugkeer na de vervreemding, na het ongeluk, na de waanzin - en ik keerde uiteindelijk…

Met haar zoveelste briljante idee: een woning zoeken aan het water. Desgevraagd zegt ze onze flat beu te zijn. ‘Wat is er dan mis mee?’ ‘Alles.’ ‘Da’s veel.’ ‘Nee, serieus, onze huur is krankzinnig hoog. Bovendien betalen we klauwen onderhoudskosten. En waarvoor? Dat iemand eens in de drie maanden langskomt en aan een paar knoppen draait?…

Als mijn broertje en ik vroeger roekeloos met het meubliar omgingen riepen mijn ouders altijd dat ze, zodra wij op onszelf woonden, bij ons ook op de bank zouden komen springen. Als ik het voor me probeerde te zien verloor ik mezelf telkens weer in een lachsalvo. Tegen die tijd waren ze grijs en bejaard! Kende ik toen de kracht van proclamatie nog niet…

“Wat is de volgende woning op jouw lijstje?”…

Anders komt de politie de woning ontruimen. Weer is de huur niet betaald. Maar de huur is ook niet op te brengen. De mannen die de woning huren van de huisjesmelker weten, dat ze nooit en te nimmer de huur kunnen opbrengen. Met veel bluf en een klein bedrag aan voorschot krijgen zij de woning toch wel.…

In een oude buurt van Tilburg strekt zich de straat uit waarin mijn geboortehuis staat. Het zal er vermoedelijk lang na mijn dood nog staan. Sinds jaren wonen er anderen dan onze familie en er hebben al veel anderen gewoond. Toen mama nog in de bejaardenflat woonde, wenste ze hen heimgelijk veel geluk toe in het huis dat zozeer tot het hare werd,…

Het echtpaar vertrok in de ruime stationcar, met een plattegrond van hun nieuwe woning in de hand.....…

De Hasseltstraat is nog bezet met kramen, gelardeerd met gedeeltelijk aangeklede paspoppen; overblijfselen van de recente Braderie, als ik in de avond mijn weg zoek naar een ander gedeelte van de stad. Het Churchillplein bevindt zich in een uithoek daarvan, in een sfeerloos soort achterbuurt, bepaald geen oase..... Hier heeft mijn vriendin haar…

Een man heeft zich daar onlangs vertoond op het balkon van de woning. Het flatje zal weer bewoond gaan worden! En het is als een man of vrouw aan wie de liefde lange tijd niet te beurt is gevallen; aan wie deze voorbijging en ontsnapte als een willekeurige, voorbij ijlende schaduw in de nacht.…

De werkzaamheden in de oude flats vinden nu plaats en we kunnen de nieuwe inrichting van onze woningen tegemoet zien. Met een nieuw elan en enthousiasme zullen wij onze huizen opnieuw "in bezit nemen".…

Ze had nooit afscheid kunnen nemen, alles gebeurde in een flits. Een toekomst in het verschiet met de mooiste vooruitzichten, werd op één nacht herschapen tot je reinste nachtmerrie. Nog steeds voelde zij die blik. Die allesoverheersende warmte als hun ogen zich vermengden. Ze heeft er nooit aan kunnen weerstaan.…

Toen de gemeente kenbaar maakte, dat de woningen van ons straatje als krotten werden beschouwd en afgebroken zouden worden ben ik snel verhuisd naar een alleenstaande woning tien kilometer verderop bij een groot bos en heidevelden. De gemeente had voor de al oudere bewoners voor nieuwe moderne huizen gezorgd, die een veel hogere huur hadden.…

En zo aanschouwde ik op een goede dag vanuit mijn hoge venster, toen een vroege zomer zich al aankondigde, dat enkele heren een lange stalen ladder uitrolden tegen de gevel van de flat aan de overzijde van het plantsoen dat onze woningen scheidt. Het uur van de verhuizing, van het vertrek en van het afscheid was nu aangebroken.…