Het verbijsterende verhaal over de zwarte vensters

Op een dag zag ik het miezerige verpauperde verdiepinkje in de achterbuurt weer vanaf een afstand en de nu verduisterde en geblindeerde ramen die me aan leken te grijnzen leken tot in alle eeuwigheid een onheilspellend verhaal te vertellen

Daarachter werd eens het tragische en tot mateloos ongeluk leidende en veroordeelde leven dat al te spoedig ten einde gevoerd zou worden geleid en hier werd eens hartstochtelijk en wanhopig de zozeer gewenste en vereiste en ondanks alles onmisbare en onvervangbare liefde beoefend en gepraktiseerd die helaas slechts tot wanhoop en vertwijfeling zou leiden.

Dit alles is voorgoed voorbij en een gepasseerd station. Het is zoals de ijlende wind voorbij gegaan en nu grijnzen slechts de anonieme, zwijgende zwarte ramen mij aan.

afscheid woning liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 10