Eindelijk nieuwe buren ? (vervolg)
Al de hele dag was het geluid van hamers en van boormachines te horen dat door het dunne plafond drong dat onze woningen scheidt. Geen ongezellig geluid, hoewel velen het hiermee oneens zouden zijn, en nu eens bij hoge uitzondering een teken van leven, van welk leven dan ook. De flat staat leeg nu de buurvrouw die jarenlang in stille, placide afzondering niets van zich liet horen, zonder afscheid te nemen met stille trom vertrokken is (af en toe had ik haar weleens gesignaleerd in een tuinstoel vóór onze flat, als de zomers heel warm waren, verdiept in een Bouquet-reeks-romannetje). Het timmeren vormt ongetwijfeld de voorbode van de komst van nieuwe buren. Zullen ook zij zich hullen in volstrekte anonimiteit?
28 juli 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid