Alle inzendingen over afvalcontainer

Al die plastic tassen, inclusief de gymspullentas mét sportschoenen heb ik in de afvalcontainer naast ons huis gegooid. Vanmorgen is die geleegd! Zonde van die door de vuilniswagen vermalen nieuwe sportschoenen. Enne… zijn dromen dan niet altijd bedrog?…

Maar ik moest, dit nu beseffend, wel terug naar huis om alsnog snel de volle afvalcontainer bij de weg te zetten.…

Zorgvuldig schept mijn man hem uit het water, wikkelt hem in een krantje en deponeert hem in de afvalcontainer. Het gaat hem aan zijn hart. ‘Nu heb ik achter elkaar twee dieren zien doodgaan’ constateert mijn jongste sip. Hoeveel zagen we er al gaan in de loop der jaren? Vele. Huisdieren, waaraan we gehecht waren.…

Hier worden vrijdagochtend de afvalcontainers naar de weg gerold. En dan, later op de dag maar zelfs zaterdag nog, worden ze een voor een terug gerold. Eén zo’n lege container is een geluidsversterker en die maakt veel meer herrie dan een studentenrolkoffer – die immers vol met eerst vuile en dan schone kleren zit.…

Gelukkig maar, want anders verdwijnt het ding in de afvalcontainer, want ik hoef dat opgefokte soesje al helemaal niet. Nu ik dit zo weer even na lees, ben ik bang dat we als een stel ouwe zuurpieten over komen. Maar wees gerust in de praktijk valt dat heel erg mee. Toch heb ik me er natuurlijk mee bezig gehouden wat haar dan wel te geven.…

Misschien was zijn dood helemaal voor niks geweest en zou hij twee dagen later in een afvalcontainer belanden tussen bruine bananen en gerimpelde pruimen. Toen besliste ik om nooit nog een voet binnen te zetten bij Albert Heijn. Het was dat of vegetariër worden. Er zijn grenzen.…

Ze stonden voor dezelfde huizen waar op dinsdagochtend de afvalcontainers al voor dag en dauw worden neergezet. Hoe doen die mensen dat toch, dacht ik, zo vroeg op gang komen? (Ik wou dat ik het kon, ochtendmens zijn. En tegelijkertijd avondmens. Ieder vrij uur dat je verliest aan de slaap is er immers een te veel.)…

Ik gooi mijn strandopbrengst in een afvalcontainer. Hij was helemaal leeg. Ik heb maar mooi een paar Albatrossen gered, zeg ik tegen mezelf. Een nieuwsgierige hond is enorm blij met een opgeraapte tennisbal die ik naar haar toe gooi. In een strandtent gaan alle ogen naar de siliconenborsten van een slanke blondine die binnenkomt.…

Vervolgens komt deze vleesgeworden afvalcontainer, na een kwartier met mij telefonisch over de voor en nadelen van samenlevingscontracten gesproken te hebben, tot de volgende ongekend betrokken opmerking: ‘Eh…waar kwam u eigenljijk veur, eh..heer Pjaco?’ Kijk, dan breekt er iets bij mij.…

De daarmee vrij gevallen € 640.000 gaat onder de grond in afvalcontainers. Toch geeft de gemeente de strijd niet op. Ze gaat door met de ontmoedigingstrijd. De mensen moeten overgaan op gele zakken. Die worden wel aangepikt door de meeuwen maar slechts voor een klein gaatje. Probleem is de prijs, geel is duurder dan grijs.…

Hij had een vuilniszak vol oude spullen verzameld die weg konden bij de afvalcontainer. Zijn kamer moest overzichtelijk en opgeruimd blijven, dan maakte hij een goede indruk als Peter Halm op bezoek kwam. De volgende dag aan het ontbijt met koffie en thee was de enthousiaste Emma Petronella druk met de jeugdige Bjarne aan het praten.…

.’ * De afvalcontainer nadert. Vertwijfeld sta ik stil. Hoe hard valt dit. Een stem fluistert mij zacht toe ‘Hoeft toch niet meteen. Storten is zo definitief. Als ze maar het huis uit is. Zet haar ernaast.’ Ik ga overstag en plaats mijn bolcactusje naast de container. Een glimmende Nissan Pixo komt tot stilstand voor mijn neus.…

Dat er in korte tijd twee pasgeboren baby’s in afvalcontainers werden gevonden schokt me en velen met mij. Dat een jonge, overspannen vader zijn twee maanden oude kind zo door elkaar rammelt dat het voor de rest van zijn leven invalide blijft, is niet bepaald prettig om te horen.…